یادداشت؛
روابط ناسالم میان دختران و پسران نه فقط تخریب یک احساس، بلکه فروپاشی تدریجی بنیانهای فرهنگی و تربیتی جامعه ایرانی است. این آسیب آرام و بیصدا است، اما دامنهاش از مدرسه تا خیابان، از قلب انسان تا ساختار خانواده امتداد دارد. راهِ نجات، نه در تحریم کامل احساس است و نه در آزادسازی بیحد آن؛ بلکه در "هدایت آگاهانه احساس به مسیر رشد و عشق الهی" است.
انتشار تصاویری از ولنگاری و ابتذال در محیطهایی چون دانشگاه تهران و تپههای عباسآباد در روزهای گذشته، بیش از آنکه صرفاً حاکی از یک ناهنجاری اجتماعی باشد، نشاندهندهٔ فعالیت برنامهریزیشدهٔ جریانی است که آگاهانه در مسیر ترویج فساد و ایجاد دوقطبی عمیق در جامعه گام برمیدارد.
بر اساس برنامهریزی اولیه، قرار بوده دو خوانندهی مرد اجرای برنامه را بر عهده داشته باشند، اما در ادامه، برخلاف روال اعلامشده، اجرای دیگری توسط یک خواننده زن با نام «اف...» انجام گرفت.
گزارش؛
اما دههها گذشت. تور سفید و دامنهای بلند و ویمپل آرامآرام از خیابانها و خانهها کنار رفتند. این تغییر تنها در ظاهر رخ نداد، بلکه ریشهاش در تحولات عمیق اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی هم بود؛ تحولی که سکولاریزاسیون و فردگرایی، شانه به شانه هم، مسیرش را هموار کردند.
شبکه نمایشخانگی امروز عرصهای قدرتمند برای فرهنگ است، اما انتشار محتوا بدون مجوز و نظارت قانونی، آن را به میدان بیسامانی و هیجان لحظهای تبدیل کرده است.
عدم دغدغهمندی «سازمان سینمایی» موجب شد سینماهای سراسر کشور بر خلاف رویه مرسوم تنها از صبح تا غروب روز سهشنبه ۱۳ آبان همزمان با سالروز شهادت حضرت فاطمه سلام الله علیها تعطیل شوند و بلیتفروشی فیلمها از ساعت ۱۷ همان روز به صورت نیمبها آغاز میکنند.
آیا کسانی که روزی ادعا میکردند نباید نهادهای نظارتی مثل گشت ارشاد در خیابان باشند امروز برای حجاب و مسئله برهنگی که گاهی در جامعه میبینیم و در بوق رسانه های بیگانه یا غرض ورز هم میشود این وضعیت را گردن میگیرند؟
آیت الله سبحانی:
بعضی حجاب را دست و پا گیر می دانند همان ها اسلام را قبول دارند، نماز و روزه هم می گیرند اما حکم اسلام در مورد حجاب را قبول نمی کنند در حالی که حجاب مانع از به فساد کشیده شدن فرد و جامعه است. مسلمان واقعی مانند میتی در مقابل غسال است، باید در مقابل تشریع الهی چنین وضعی پیدا کنیم.
حال با گذشت دو سال، همان جریان هنری تغییر رویه داده و با شکست «پروژه تحریم»، به رویه سابق خود بازگشته است؛ این تغییر رویه، برای بسیاری، پرسشبرانگیز بوده و فاقد ملاک و معیار شفاف هنری به نظر میرسد.
ارامنه، اولین شهیدشان را در اولین روزهای دفاع از کشور و آغاز جنگ هشت ساله تقدیم این سرزمین کردند. یک سرباز جوان که با قبولی کنکور، سهمیه بورسیه برای تحصیل در دانشگاههای خارجی گرفت، اما نرفت! گفت: «هیچوقت از ایران نمیروم در شرایطی که جنگ است و باید از این آب و خاک، دفاع کرد. دوست دارم به وطنم خدمت کنم و لباس سربازی بپوشم.» شاید باورش این روزها عجیب و حتی باورنکردنی باشد، اما اینها افسانه نیست واقعیت محض است! و همان لباس سربازی هم کفن خونرنگ شهید «زوریک مرادیان» شد؛ لباسی جاودانه از جنس باران و نسیم، آفتاب و جنگل و کویر...
مراسم تشییع پیکر زنده یاد محمد کاسبی هنرمند پیشکسوت سینما و تلویزیون برگزار شد.
وقتی هیچ نظارت و تبلیغات درست و حساب شدهای در حوزه فرهنگ اتفاق نمیافتد به مرور ولنگاری در حوزه لباس و داشتن پوششهای ناهنجار و خارج از عرف یک حفره و خلأ بزرگ را در دل یک جامعه رقم میزند که هیچ جوره پر نخواهد شد. چون در چنین شرایطی وقتی گروهی به سمت پوششهای نامتعارف غربی میروند که هیچ سنخیتی با اتمسفر فرهنگ ایرانی ندارد و گروهی دیگر همچنان به اصول و عرف جامعه خود پایبند باقی میمانند.
آیت الله نوری همدانی:
امروز اولین وظیفه شناخت درست از منکر و معروف در عرصه کلان است، در دنیا امروز شناخت بزرگترین منکر یعنی استکبار و صهیونیست و ایادی آن تا در داخل موضوع مبارزه با فساد اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی امروز اگر دیده شد مسئولی وظیفه خود را انجام نمیدهد باید فریاد زد.
فیلم توقیف شده در دولت سابق حالا نمایندهٔ رسمی سینمای کشور است. سینمای داخلی و انتخاب آثار از نگرش گروههای سیاسی یا صنفی تاثیر میگیرد، اما روند مشخصی که به دنبال چشم انداز خاصی باشد؛ ندارد. در مقابل این آشفتگیهای داخلی، هدایت رویدادهای هنری جهان بسیار متفاوتتر از چیزی است که در سینمای خودمان میبینیم.
صفحه منتسب به دانشگاه علم و فرهنگ اخیراً با انتشار تصویری نیمهعریان، نگرانیهایی را در جامعه دانشگاهی و فرهنگی کشور برانگیخته است. این اقدام نه تنها با اصول اخلاقی و فرهنگی جامعه مغایرت دارد، بلکه در صورت عدم واکنش مناسب، میتواند به عادیسازی اینگونه تصاویر در دیگر دانشگاهها منجر شود.
بارها گذشتهمان را که دزدیدهاند؛ مسئولین اگر همچنان خرناسکشان در خواب غفلت از این دنده به آن دنده شوند روزی بیدار میشوند که میبینند آیندهی جوانانمان را هم به شیوهی مسابقه و سرگرمی و بازی با تغییر فرهنگ و ذائقهشان دزدیدهاند و به فنا رفته است!
در شرایطی که مدرسه بهعنوان سنگر اصلی تربیت نسل آینده شناخته میشود، بسیاری از فعالان فرهنگی و آموزشی نسبت به عادیسازی پدیدههایی چون بیقیدی ظاهری، سطحینگری و خودنمایی در محیطهای آموزشی هشدار دادهاند. به اعتقاد آنان، صیانت از مرزهای فرهنگی مدرسه نهتنها وظیفهای سازمانی، بلکه مسئولیتی ملی و شرعی است که نباید در برابر آن تساهلی صورت گیرد.
آقای مسئول محترم،کار با جماعت بیاعتقاد یا جاهل اطرافتان ندارم؛ حکم آنها چیز دیگری است. خطابم خود شماست، شما که خانوادهای مذهبی دارید و اهمیت احکام الهی را میدانید و خبر دارید بیاعتنایی به ضرورت دین چه پیامدهای ناگواری برای جامعه و مردم دارد؛ سخنم با خود شماست.
علیرضا سربخش هشدار داد؛
این جریان مدعی است که اکنون وظیفه داریم فعالیتهای ولنگارانه خود را گسترده کنیم و از این جهت به دنبال آن هستند که پروانههای نمایش و پروانه ساخت فیلمها را لغو کنند و محدودیتهای نظارتی در سینما برطرف شود.
در میان مسئولان امثال ضرغامی کم نیستند!کسانی که نظرشان ۱۸۰ درجه با عقاید امام و رهبر انقلاب مغایرت دارد و در عمل هم نظرات خلاف شرع خود را اجرا می کنند.از جمله علل اصلی بی حجابی و تضعیف دیانت در جامعه ایران،باورها و عملکردهای دین ستیزانه مسئولین نااهل و غاصب است.
استاد حوزه و دانشگاه ضمن هشدار نسبت به کوچکانگاری فعالیتهای قرآنی گفت: دشمن با همه توان در مقابل ما صفآرایی کرده است و اگر امکان یابد، مانع کوچکترین حرکت قرآنی میشود. از ابزارهای فتنهانگیز دشمن، همین تلفنهای همراه و فضای مجازی است که در جایجای زندگی ما نفوذ کرده است.
پدیدهی «حجاب استایلها» و استوریهای عیدالزهرا در نگاه نخست شاید صرفاً تناقضی رفتاری به نظر برسد، اما در لایههای عمیقتر نشان میدهد که چگونه جریانات مختلف میتوانند حقیقت امامت را به حاشیه برانند. از منظر روانشناسی اجتماعی، این رفتار بیشتر یک تلاش برای جبران هویتی و کسب هیجان است.
با موافقت «سازمان سینمایی»؛
قداست بخشیدن به «سینما» و ادای دین به نمادهای برجسته «سینمای عصر پهلوی» و معرفی «سالن سینما» به عنوان پناهگاه و آخرین امید مردم برای خلاصی از جنگ و شناسایی عوامل نفوذی و جاری نمودن عشق در جامعه و «رسیدن به رستگاری» و ... بستر اصلی روایت «سینما متروپل» است ک
قسمت دردآور آن جایی که در عصرهای پنج شنبه نیز در مکان مقدسی همچون قطعات شهدای بهشت زهرا نیز بعضاً خانم هایی دیده می شود که روسری ها دور گردن و موها پریشان است و جالب این است که هیچ تذکری نیز دریافت نمی کنند!
اکبر حر عنوان کرد؛
متأسفانه، جریانهای فرهنگیای که به سینمای انقلاب و ارزشهای دینی اعتقادی ندارند، فضا را به سمتی سوق دادهاند که امروز جای خالی فیلمهایی با موضوعاتی مانند اربعین، عاشورا و فرهنگ مقاومت بهشدت حس میشود. در شرایط فعلی، حتی اگر چنین فیلمهایی ساخته شوند، با موانعی جدی مواجه خواهند شد؛ چراکه نه تنها زمینهی فرهنگی مناسب برای آن فراهم نشده، بلکه احتمالاً مجوز آنها نیز صادر نخواهد شد.