به گزارش شهدای ایران، مبارزه بی‌امان با پدیده مذموم قاچاق و استعمال مواد مخدر یکی از افتخارات نظام جمهوری اسلامی است. پس از پیروزی انقلاب، ایران همواره در خط مقدم مبارزه با این بلای سیاه بوده و در عرصه مبارزه با مواد مخدر هزاران نفر از بهترین فرزندان این کشور به شهادت رسیدند.

اما ایران همیشه در عرصه مبارزه با مواد مخدر، این‌گونه نبوده و قبل از پیروزی انقلاب اسلامی حکومت پهلوی با وجود شعارهای مبارزه با مواد مخدر، خود به آن آلوده بود. حتی بنیان گذار این سلسه یعنی رضا خان به اعتراف همسرش (ملکه مادر) به مواد مخدر اعتیاد داشت. وی می‌گفت: «رضا مطابق عادت معمول صبحها که از خواب بلند می‌شد، به اندازه‌ی یک پشت ناخن تریاک استعمال می‌کرد و ایضاً شبها هم.»

اشرف پهلوی دختر رضاخان نیز در قاچاق مواد مخدر شهرت جهانی داشت. او از نظر اخلاقی شباهت زیادی به پدرش داشت و خصوصیات سلطه‌گری، فرمانروایی و سر سختی او شبیه رضاخان بود. اشرف بعدها در طول حکومت برادرش نقش بسیاری پر رنگ‌تری را در حکومت ایفا کرد و در کودتاى ننگین 28 مرداد زیرکانه به سازماندهى کودتاگران نظامى و تشجیع محمدرضا پهلوى پرداخت.

با آغاز دوران سلطنت محمدرضا پهلوی، وضعیت مقابله با مواد مخدر، وارد شرایط جدیدی شد. اتفاق جهانی بر سر موضوع مبارزه با مواد مخدر و برگزاری کنفرانس‌های متعدد برای یافتن راهکار جلوگیری از شیوع این بلای خانمان‌سوز در سراسر دنیا، رژیم پهلوی را وادار کرد که در این زمینه، حتی به شکل صوری هم که شده، اقداماتی انجام دهد.

برای مدتی هم موضوع بازداشت قاچاقچیان خرده‌پا، در رأس اخبار جراید و رسانه‌های گروهی قرار گرفت. اشرف هم به عنوان رئیس یکی از کنفرانس‌های مبارزه با مواد مخدر تعیین شد. روزگاری که اسماً با مواد مخدر مبارزه می‌شد؛ اما عوامل رژیم، رسما مروج استعمال آن بودند و همچنان ایران امن‌ترین مسیر برای انتقال مواد مخدر به اروپا به حساب می‌آمد! شایعه‌هایی هم منتشر شد که از دست داشتن دربار در تجارت پرسود مواد مخدر حکایت می‌کرد؛ شایعه‌هایی که خیلی زود رنگ حقیقت به خود گرفت و درستی آن‌ها را نه فقط ایرانیان، بلکه همه مردم دنیا درک کردند.

خاطرات و اسناد به جای مانده از دوران پهلوی دوم حاکی از پیوندی ناگسستنی میان قاچاقچیان بین‌المللی و برخی از اعضای خانواده پهلوی است.

فعالیت‌های اشرف و دیگر اعضای خاندان پهلوی در عرصه تجارت مواد مخدر، به قاچاق بین‌المللی آن محدود نمی‌شد؛ آن‌ها که در ایران عملاً به مانعی برای فعالیت‌هایشان برنمی خوردند، به آسانی بازار خرید و فروش مواد مخدر این پدیده‌  خانمان‌سوز را به دست گرفتند. اشرف در این زمینه چنان بی‌پروا عمل می‌کرد که گاه باعث وحشت شاه نیز می‌شد! مسئولیت ترانزیت مواد مخدر از مرز‌های شرقی به مرز‌های غربی کشور، با غلامرضا پهلوی برادر شاه بود که زیر نظر اشرف انجام می‌شد. غلامرضا که در برابر خواسته‌ها و اقداماتش مانعی نمی‌دید، حتی برخی افسران مرزبانی را که به دلیل حس انجام وظیفه به مبارزه با قاچاق مواد مخدر می‌پرداختند، توبیخ می‌کرد و درگیری آن‌ها را با قاچاقچیان، آدمکشی می‌نامید.

حتی حسین فردوست از نزدیکان خاندان پهلوی در خاطراتش، اشرف پهلوی را «شیطان» می‌نامد و اعتقاد دارد که سررشته بسیاری از مفاسد دربار پهلوی، در دست اشرف بود.

فردوست معتقد است «اشرف قاچاقچی بین‌المللی و به طور مسجل عضو مافیای آمریکاست». فردوست به عنوان مسئول دفتر ویژه اطلاعات مدعی است اشرف «هر جا که می‌رفت در یکی از چمدانهایش هروئین حمل می‌کرد و کسی جرأت نمی‌کرد آن را بازرسی کند.»

اشرف در سال 1348 به دليل حمل يك چمدان حاوي ترياك در فرودگاه زوريخ بازداشت شد اما پليس سوئيس پس از بررسي گذرنامه سياسي او و با توجه به نسبتش با محمدرضا پهلوي او را آزاد كرد. با اين حال در اسفند همين سال وي به رياست كميسيون حقوق بشر ايران نيز منصوب شد!

سرانجام اشرف در آستانه پيروزي انقلاب اسلامي همراه با  اموال گرانبها، تابلوها، فرشها و اندوخته‌هاي خود از ايران خارج شد  و  هنگام پيروزي انقلاب اسلامي، وي صدها ميليون دلار در حسابهاي بانكي در نيويورك، لندن، پاريس و سوئيس داشت.