شهدای ایران: «یدالله طاهرنژاد» فعال سیاسی اصلاح طلب در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت:«عملکرد دولت و فراکسیون امید نمکی بود بر زخم جامعهای که به اصلاحطلبان اعتقاد و اعتماد داشت و پشت سر آنها حرکت میکرد...واقعیت این است که باورهای بدنه اجتماعی اصلاحطلبان به راس آن آسیب جدی دیده است».
طاهرنژاد در ادامه گفت:«فراکسیون امید مجلس در حد انتظار ظاهر نشد و تاثیرگذاری آن مطلوب نبود البته که بخشی از آن هم باز به ناکارآمدی شورای عالی بازمیگردد. شورای عالی باید برنامهای مدون میکرد که بتواند عملکرد اصلاحطلبان را در مجلس ارزیابی کند در وهله بعدی هم باید از نمایندگان دفاع میکرد اما متاسفانه پشت آنهارا خالی کرد و ظرفیت عظیمی که از نظر کارشناسی در جبهه اصلاحات وجود داشت مطلقا در اختیار مجلس و شورای شهر قرار نگرفت و عمدتا وقتی این عملکرد منجر به عزل و نصبهای بیحاصل شد دو نهاد ارزشمند مجلس و شورای شهر نتوانستند کارایی لازم را از خود نشان بدهند و افکار عمومی از آنها قطع امید کرد».
این فعال سیاسی اصلاح طلب تاکید کرد:«اصلاحطلبان و شورای عالی سیاستگذاری در جریان انتخابات سال گذشته دچار یک اشتباه استراتژیک شد آن هم موضعگیری منفعلانه و خنثی بود، نتیجه این اشتباه این بود که همان میزان اقبالی هم که به جریان اصلاحات وجود داشت براثر ناکارآمدی زایل شود و از بین برود. بخشی از اصلاحطلبان هم که وارد کارزار انتخاباتی شدند نتوانستند به انسجام برسند و بخشی از خلأ را پر کنند با این ساختار و سازوکار هم جناح چپ راه به جایی نمیبرد مگر آنکه هرچه سریعتر سازوکار را اصلاح کند برهمین مبنا هم اداره تشکیلات را به کسانی بسپارند که شجاعت تصمیمگیری در شرایط سخت را داشته باشند. به هرحال اصلاحطلبان نمیتوانند از صندوق رای قهر کنند چون راه دیگری برای فعالیت سیاسی وجود ندارد... ساختار شورای عالی نشان داده که کارآمدی لازم را ندارد به همین دلیل هم باید تغییر روش دهد البته که درحال حاضر هم ساختار و هم اعضای شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان نیاز به اصلاح دارند».
طاهرنژاد در ادامه گفت:«فراکسیون امید مجلس در حد انتظار ظاهر نشد و تاثیرگذاری آن مطلوب نبود البته که بخشی از آن هم باز به ناکارآمدی شورای عالی بازمیگردد. شورای عالی باید برنامهای مدون میکرد که بتواند عملکرد اصلاحطلبان را در مجلس ارزیابی کند در وهله بعدی هم باید از نمایندگان دفاع میکرد اما متاسفانه پشت آنهارا خالی کرد و ظرفیت عظیمی که از نظر کارشناسی در جبهه اصلاحات وجود داشت مطلقا در اختیار مجلس و شورای شهر قرار نگرفت و عمدتا وقتی این عملکرد منجر به عزل و نصبهای بیحاصل شد دو نهاد ارزشمند مجلس و شورای شهر نتوانستند کارایی لازم را از خود نشان بدهند و افکار عمومی از آنها قطع امید کرد».
این فعال سیاسی اصلاح طلب تاکید کرد:«اصلاحطلبان و شورای عالی سیاستگذاری در جریان انتخابات سال گذشته دچار یک اشتباه استراتژیک شد آن هم موضعگیری منفعلانه و خنثی بود، نتیجه این اشتباه این بود که همان میزان اقبالی هم که به جریان اصلاحات وجود داشت براثر ناکارآمدی زایل شود و از بین برود. بخشی از اصلاحطلبان هم که وارد کارزار انتخاباتی شدند نتوانستند به انسجام برسند و بخشی از خلأ را پر کنند با این ساختار و سازوکار هم جناح چپ راه به جایی نمیبرد مگر آنکه هرچه سریعتر سازوکار را اصلاح کند برهمین مبنا هم اداره تشکیلات را به کسانی بسپارند که شجاعت تصمیمگیری در شرایط سخت را داشته باشند. به هرحال اصلاحطلبان نمیتوانند از صندوق رای قهر کنند چون راه دیگری برای فعالیت سیاسی وجود ندارد... ساختار شورای عالی نشان داده که کارآمدی لازم را ندارد به همین دلیل هم باید تغییر روش دهد البته که درحال حاضر هم ساختار و هم اعضای شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان نیاز به اصلاح دارند».
چندی پیش سایت اصلاح طلب «عصرایران» در مطلبی نوشته بود:« قطعا نتیجه انتخابات مجلس یازدهم، حاصل ناامیدی مردم از نمایندگان مجلس دهم بود...دیگر گلایه از شورای نگهبان و ردصلاحیتها را باید کنار گذاشت و نقد درونجریانی را شروع کرد. اصلاحطلبان باید از خود بپرسند چرا به قدرت رسیدیم و چرا آن را از دست دادیم؟ نه تنها در مورد مجلس، در مورد دولت هم باید این پرسش مطرح شود. چرا همه فکر میکنند رئیسجمهور آینده ایران یک اصولگرا است. مردم باید هرجا نمایندگان مجلس دهم بهویژه در تهران را دیدند - البته به شرطی که آنها را بشناسند از بس که نبودند تا دیده شوند- در مورد عملکردشان و رفتارشان سوال کنند و از آنها دلیل سکوتشان را مطالبه کنند و از حقشان بگویند و امیدی که قربانی "امید" شد».
«صادق زیباکلام» فعال سیاسی اصلاح طلب نیز چندی پیش گفته بود:«انتخابات دوم اسفند ۹۸ نقطه پایان رسمی اصلاحطلبان بود. نهبهواسطه آن که بخش قابلتوجهی از نامزدهای اصلاحطلب تایید صلاحیت نشدند، بلکه بیشتر بهواسطه آنکه حتی اگر نامزدهای این جریان تاییدصلاحیت هم شده بودند، آنان بخت و اقبالی در آن انتخابات نداشتند. چراکه مشکل اصلی اصلاحطلبان آن بود که بیش از دو سال میشد بدنه اجتماعیشان را از دست داده بودند، اما نمیخواستند این واقعیت تلخ را بپذیرند. افول جریان اصلاحطلب از بعد از مجلس دهم و تشکیل فراکسیون امید آغاز شد. انتخابات ۲۹ اردیبهشت ۹۶ و نحوه عملکرد آقای روحانی در دولت دومش، روند فروپاشی جریان اصلاحات را سرعت بخشید».
این روزها مصادف است با هفتمین سالگرد آغاز به کار دولت روحانی. طبیعتا اکنون باید صفحات اول روزنامه ها و بخش های اصلی رسانه های حامی دولت و اصلاح طلب به کارنامه دولت اختصاص داشته باشد. پس چرا هیچ خبری از گزارش عملکرد ۷ ساله در رسانه های دولتی و اصلاح طلب دیده نمی شود؟!
این نشان دهنده این واقعیت است که در شرایطی که حدود یکسال تا انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ زمان باقی است. اصلاح طلبان و به عبارتی دولتِ اصلاح طلبان با معضل کارنامه مواجه است. معضلی که می تواند شکست این طیف در انتخابات مجلس را یکبار دیگر در سال ۱۴۰۰ تکرار کند.