شهدای ایران: «صادق زیباکلام» فعال سیاسی اصلاح طلب که پیش از این گفته بود «اگر به عقب برگردیم، باز هم به روحانی رای می دهم» در یادداشتی در روزنامه شرق نوشت: «معضلاتی که کشور را در خود فروبرده، دارد دامنه وسیع‌تری پیدا می‌کند. اصولگرایان مدت‌هاست انگشت اتهام را به سمت روحانی نشانه رفته‌اند. ای ‌کاش این‌گونه بود و مقصر بحران، روحانی و دولتش بودند...فرض بگیریم به‌جای روحانی و نوبخت، کینز، فریدمن و آدام اسمیت و به‌جای مدیران و وزرای «بی‌حال» روحانی (حسب ادعای اصولگرایان)، تورگوت اوزل، ماهاتیر محمد یا آنگلا مرکل، سکاندار قوه مجریه در ایران می‌شدند. با بودجه‌ای که حداقل نیمی از درآمدهای آن از میان رفته، چگونه قرار است یک کشور ۸۵ میلیونی را اداره کنند؟ ».

زیباکلام در ادامه نوشت: «ممکن ‌است برخی از اصولگرایان، به شعارهایی که می‌دهند مانند «مدیریت جهادی» ، «جوان‌گرایی» ، «اتکا به منابع داخلی به‌جای چشم‌دوختن به خارج از کشور»، «خودکفایی و ایستادن روی پاهای خود»، «تبدیل تهدیدها به فرصت‌ها» و... واقعا باور داشته باشند؛ اما بی‌تردید بسیاری از آنان که بیشتر اهل حساب‌وکتاب و منطق هستند، می‌دانند که با شعار نمی‌توان منابع مالی پنج میلیون حقوق‌بگیر را تأمین کرد».

این فعال اصلاح طلب در ادامه تصریح کرد: «اصلاح‌طلبان حکایت آش نخورده و دهان سوخته را پیدا کرده‌اند. بسیاری از آنها نقشی در اتخاذ سیاست‌هایی که کشور را به این روز انداخته نداشته‌اند، اما در عوض و در نزد افکار عمومی باید پاسخ‌گوی هرینه‌های آن سیاست‌ها باشند».

«خودتحقیری حاد» و ترسیم غرب به عنوان آرمانشهر، یکی از کارویژه های اصلی طیف اصلاح طلب است. زیباکلام مدعی شده است که اگر صدراعظم آلمان هم در ایران رئیس دولت بود، نمی توانست با وضعیت موجود کاری از پیش ببرد.

این ادعا در حالی است که آلمان همانند انگلیس و فرانسه و همچنین آمریکا در وضعیت مساعدی قرار ندارد. در فروردین سال جاری خبرگزاری رویترز در گزارشی نوشت: «گروه مشاوران اقتصادی آلمان اعلام کرد که رشد بزرگترین اقتصاد اروپا در سال جاری ممکن است به منفی ۵.۴ درصد برسد که در صورت تحقق، پایین ترین رشد اقتصاد این کشور پس از اتحاد دو آلمان خواهد بود».

در حال حاضر آمریکا و کشورهای اروپایی هم در حال دست و پنجه نرم کردن با بحران کرونا هستند و هم درگیر اعتراضات ضدنژادپرستی.

زیباکلام دولت را بی تقصیر جلوه داده است. این در حالی است که آقای روحانی که از ابتدای انقلاب تاکنون در مسئولیت های ارشد حضور داشته است، سال ۹۲ قسم جلاله خورد که اگر مشکلات کشور چاره نداشت، هرگز کاندیدای ریاست جمهوری نمی شد.

روحانی در سال ۹۶ باز هم وعده های پیشین و از جمله وعده جنجالی گشایش و گزارش ۱۰۰ روزه را مطرح کرد و تاکید کرد که در دولت دوم، میوه و ثمره عملکرد دولت از جمله سیب و گلابی های برجام به ثمر خواهد رسید.

قوه مجریه در ایران دارای اختیارات و امکانات بسیار گسترده است. به همین دلیل است که اصلاح طلبان در آستانه انتخابات ریاست جمهوری خود را به آب و آتش می زنند تا کلید پاستور را در دست بگیرند. و دقیقا به خاطر همین اختیارات و امکانات گسترده بود که طیف اصلاحات در سال ۸۸ علیرغم شکیت در انتخابات، دروغ تقلب را مطرح کرد تا با جرزنی خود را هرطور شده به پاستور برساند.

حالا که هفت سال از عمر دولت سپری شده و زنگ حساب فرا رسیده، طیف اصلاح طلب که اکثریت مطلق دولت را در اختیار دارد، به فرافکنی روی آورده و ضمن انکار حضور حداکثری خود در دولت، دولت روحانی را نیز بی تقصیر جلوه می دهد.

زیباکلام مدعی است که مدیریت جهادی و اتکا به توان داخلی صرفا شعار است. این دقیقا آن روی سکه اظهارنظر برخی دولتمردان در سالهای گذشته است که می گفتند «ما ایرانی ها توان رقابت در هیچ صنعتی جز قرمه سبزی و آبگوشت بزباش را نداریم»! امثال زیباکلام هیچگاه حاضر نیستند که به استعدادهای عظیم جوانان و نخبگان ایرانی توجه کرده و با «حودتحقیری حاد» این استعداد عظیم را انکار می کنند.