طرح زودهنگام مسائل انتخاباتی پیرامون انتخابات ۱۴۰۰ یک راهبرد اصلی اصلاح طلبان برای انحراف افکار عمومی و قربانی کردن معیشت مردم در سایه سیاسی کاری است.
شهدای ایران: در هفته‌های اخیر و به خصوص پس از آغاز به کار مجلس یازدهم، رسانه‌های اصلاح طلب و نزدیکان دولت تدبیر و امید با شیب تندی به سمت تبلیغات زودهنگام انتخابات ریاست جمهوری حرکت کرده‌اند. در حالی که کشور درگیر ویروس کروناست و با مشکلات اقتصادی مواجه است رسانه‌های اصلاح طلب هر روز از یک چهره جدید به عنوان کاندیدای اصلاح طلبان رونمایی می‌کنند.
در این مدت و از زمان آغاز این پروژه سیاسی، تقریباً عضوی از کابینه دولت نمانده که از طرف این جریان سیاسی به عنوان کاندیدای ۱۴۰۰ معرف نشده باشد! از سورنا ستاری و آذری جهرمی تا اسحاق جهانگیری و محمود واعظی چهره‌هایی هستند که یکی پس از دیگری روی جلد روزنامه‌ها می‌روند و رخت ریاست جمهوری را دست کم روی جلد روزنامه‌ها بر تن خود می‌بینند.
البته لیست کاندیداهای عضو کابینه به همین جا ختم نمی‌شود، این روزها محمد باقر نوبخت و جواد ظریف هم به جرگه نامزدهای مورد علاقه اصلاح طلبان و حامیان دولت اضافه شده‌اند.
این در حالی است که بیشتر این افراد در سال‌های گذشته آزمون خود را پس داده و به قدر کافی اختیار برای حل مشکلات کشور داشته‌اند و طرح بحث کاندیداتوری آنها به منظور کسب کرسی ریاست جمهوری محل اشکال است. با این حال مسئله اصلی در طرح زودهنگام انتخابات کارآمدی یا ناکارآمدی کاندیداهای معرفی شده نیست، بلکه موضوع آفت‌های مواجهه اینچنینی با مسائل سیاسی است.
طرح زودهنگام انتخابات ۱۴۰۰ آن هم حول چهره‌هایی که هم اکنون مسئولیت‌هایی را بر عهده دارند و باید در وسط میدان باشند باعث می‌شود که مسائل اصلی کشور بر زمین مانده و این مسئولان درگیر مسائل انتخاباتی شوند. سوال اینجاست که آیا رسانه‌های دولت و حامیان اصلاح طلب او نمی‌دانند که با طرح این موارد چه خیانتی به کشور و مردم می‌کنند؟ زمانی که کشور درگیر یک اپیدمی ناشناخته است و همزمان معیشت مردم با خطرات جدی مواجه است آیا پرداختن به مسئله انتخابات و درگیر کردن کشور با موارد حاشیه‌ای خلاف خیر عمومی نیست؟
از طرفی ایجاد فضای رسانه‌ای پیرامون انتخابات ۱۴۰۰ سبب می‌شود که مطالبات اصلی مردم در میان مسائل تبلیغاتی گم شود و صدای مردم و رسانه‌ها به گوش مسئولین نرسد. آفت دیگر فضاسازی زودهنگام رسانه‌ای پیرامون انتخابات ۱۴۰۰ این است که مردم فکر می‌کنند به جای مطالبه مستمر از دولت باید به انتظار بنشینند تا یک سال بعد دولت جدید از راه برسد و مشکلات آنها را برطرف کند. این انتظار کاذب البته به نفع این دولت است که خیلی تمایل به فعالیت جدی ندارد و بعید هم نیست که ایجاد این فضای رسانه‌ای مسموم ایده نزدیکان دولت باشد.
به هر حال طرح زودهنگام مسائل انتخاباتی پیرامون انتخابات ۱۴۰۰ یک راهبرد اصلی اصلاح طلبان برای انحراف افکار عمومی و قربانی کردن معیشت مردم در سایه سیاسی کاری است که خلاف مصلحت کشور است و حتی می‌تواند منجر به کاهش اقبال عمومی نسبت به انتخابات ریاست جمهوری سال آینده شود.
در این مدت و از زمان آغاز این پروژه سیاسی، تقریباً عضوی از کابینه دولت نمانده که از طرف این جریان سیاسی به عنوان کاندیدای ۱۴۰۰ معرف نشده باشد! از سورنا ستاری و آذری جهرمی تا اسحاق جهانگیری و محمود واعظی چهره‌هایی هستند که یکی پس از دیگری روی جلد روزنامه‌ها می‌روند و رخت ریاست جمهوری را دست کم روی جلد روزنامه‌ها بر تن خود می‌بینند.
البته لیست کاندیداهای عضو کابینه به همین جا ختم نمی‌شود، این روزها محمد باقر نوبخت و جواد ظریف هم به جرگه نامزدهای مورد علاقه اصلاح طلبان و حامیان دولت اضافه شده‌اند.
این در حالی است که بیشتر این افراد در سال‌های گذشته آزمون خود را پس داده و به قدر کافی اختیار برای حل مشکلات کشور داشته‌اند و طرح بحث کاندیداتوری آنها به منظور کسب کرسی ریاست جمهوری محل اشکال است. با این حال مسئله اصلی در طرح زودهنگام انتخابات کارآمدی یا ناکارآمدی کاندیداهای معرفی شده نیست، بلکه موضوع آفت‌های مواجهه اینچنینی با مسائل سیاسی است.
طرح زودهنگام انتخابات ۱۴۰۰ آن هم حول چهره‌هایی که هم اکنون مسئولیت‌هایی را بر عهده دارند و باید در وسط میدان باشند باعث می‌شود که مسائل اصلی کشور بر زمین مانده و این مسئولان درگیر مسائل انتخاباتی شوند. سوال اینجاست که آیا رسانه‌های دولت و حامیان اصلاح طلب او نمی‌دانند که با طرح این موارد چه خیانتی به کشور و مردم می‌کنند؟ زمانی که کشور درگیر یک اپیدمی ناشناخته است و همزمان معیشت مردم با خطرات جدی مواجه است آیا پرداختن به مسئله انتخابات و درگیر کردن کشور با موارد حاشیه‌ای خلاف خیر عمومی نیست؟
از طرفی ایجاد فضای رسانه‌ای پیرامون انتخابات ۱۴۰۰ سبب می‌شود که مطالبات اصلی مردم در میان مسائل تبلیغاتی گم شود و صدای مردم و رسانه‌ها به گوش مسئولین نرسد. آفت دیگر فضاسازی زودهنگام رسانه‌ای پیرامون انتخابات ۱۴۰۰ این است که مردم فکر می‌کنند به جای مطالبه مستمر از دولت باید به انتظار بنشینند تا یک سال بعد دولت جدید از راه برسد و مشکلات آنها را برطرف کند. این انتظار کاذب البته به نفع این دولت است که خیلی تمایل به فعالیت جدی ندارد و بعید هم نیست که ایجاد این فضای رسانه‌ای مسموم ایده نزدیکان دولت باشد.
به هر حال طرح زودهنگام مسائل انتخاباتی پیرامون انتخابات ۱۴۰۰ یک راهبرد اصلی اصلاح طلبان برای انحراف افکار عمومی و قربانی کردن معیشت مردم در سایه سیاسی کاری است که خلاف مصلحت کشور است و حتی می‌تواند منجر به کاهش اقبال عمومی نسبت به انتخابات ریاست جمهوری سال آینده شود.
