طاهرنژاد در اشاره به انتخابات 1400:
شهدای ایران: یدا... طاهرنژاد، فعال اصلاح‌طلب و عضو حزب کارگزاران سازندگی در بخشی از مصاحبه با شماره دوشنبه گذشته روزنامه آرمان ملی پیرامون انتخابات سال 1400 گفته است:
«می‌توانم در حد یک پیش‌بینی بگویم انتخابات آتی رقابتی خواهد بود و حتما کاندیدایی که مورد اقبال تمام اصلاح‌طلبان باشد از فیلترهای نظارتی عبور می‌کند و به شرایطی نمی‌رسیم که هیچ کاندیدایی مورد توجه اصلاح‌طلبان نباشد و آنها نتوانند بدنه رای خود را مجاب به شرکت در انتخابات کنند. »
او تصریح می‌کند: "در هر صورت تجربه انتخابات اسفند 98 نشان داده که چندان علاقه‌ای به بازکردن فضا برای اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست‌جمهوری دیده نمی‌شود و اگر سیاست‌های نظارتی گذشته وجود داشته باشد، نمی‌توان اطمینان داشت که کاندیدای اصلاح‌طلب به راحتی از فیلترهای نظارتی عبور می‌کند. برهمین اساس، احتمال اینکه اصلاح‌طلبان باز هم مجبور باشند به یک چهره میانه از جنس روحانی یا شفاف‌تر از او اکتفا کنند قابل توجه است. "
طاهرنژاد می‌افزاید: در کل باید ارزیابی کنیم به چه میزانی به اصلاح‌طلبان ظرفیت حضور در انتخابات داده می‌شود، آنچه بدیهی است این است که این ظرفیت در حال حاضر وجود ندارد اما در نهایت از دیدگاه من دایره اصلاح‌طلبان شناسنامه‌دار بزرگ است و عناصر سیاسی زیادی هستند که می‌توانند در این عرصه حاضر شوند و بتوانند تاثیرگذار باشند.
*اظهارات طاهرنژاد را باید از حیث ژنتیک کارگزارانی او تحلیل کرد.
کارگزارانی‌ها در انتخابات مجلس یازدهم که با تحریم رسمی از جانب اصلاح‌طلبان مواجه شد؛ اما لیست انتخاباتی دادند و صراحتا با تحریم انتخابات مخالفت کردند.
آنها همچنین با تئوری مورد تفوّه این روزهای اصلاح‌طلبان مبنی بر اینکه نباید به هر قیمتی در قدرت ماند نیز مخالف‌اند و به نظر می‌رسد از آنجا که می‌دانند اصلاح‌طلب شناسنامه‌دار و دارای صلاحیتی برای سال 1400 وجود ندارد! برای ائتلاف با یک کاندیدای میانه و اقبال دوباره به کسی شبیه به آقای روحانی هم بی‌میل نیستند.
آنچه که در اظهارات طاهرنژاد پررنگ است مسئله بی‌توجهی اصلاح‌طلبان به کارنامه اجرایی سیاهی است که بواسطه دولت آقای روحانی، مجلس دهم و شورای شهر بر جای گذاشته‌اند.
به سخن دیگر اینکه امروز موسم عذرخواهی همه شعوب جریان چپ از مردم است نه موقع تعیین موضع برای انتخابات 1400.
خاصّه اینکه چپ‌ها اگر هم غیر از "عذرخواهی و معرفی مقصّرین" تکلیفی برای انتخابات 1400 داشته باشند؛ آن تکلیف در وهله اول؛ "اشاره به مثبتات رقیب" برای حل مشکلات مردم است.
«می‌توانم در حد یک پیش‌بینی بگویم انتخابات آتی رقابتی خواهد بود و حتما کاندیدایی که مورد اقبال تمام اصلاح‌طلبان باشد از فیلترهای نظارتی عبور می‌کند و به شرایطی نمی‌رسیم که هیچ کاندیدایی مورد توجه اصلاح‌طلبان نباشد و آنها نتوانند بدنه رای خود را مجاب به شرکت در انتخابات کنند. »
او تصریح می‌کند: "در هر صورت تجربه انتخابات اسفند 98 نشان داده که چندان علاقه‌ای به بازکردن فضا برای اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست‌جمهوری دیده نمی‌شود و اگر سیاست‌های نظارتی گذشته وجود داشته باشد، نمی‌توان اطمینان داشت که کاندیدای اصلاح‌طلب به راحتی از فیلترهای نظارتی عبور می‌کند. برهمین اساس، احتمال اینکه اصلاح‌طلبان باز هم مجبور باشند به یک چهره میانه از جنس روحانی یا شفاف‌تر از او اکتفا کنند قابل توجه است. "
طاهرنژاد می‌افزاید: در کل باید ارزیابی کنیم به چه میزانی به اصلاح‌طلبان ظرفیت حضور در انتخابات داده می‌شود، آنچه بدیهی است این است که این ظرفیت در حال حاضر وجود ندارد اما در نهایت از دیدگاه من دایره اصلاح‌طلبان شناسنامه‌دار بزرگ است و عناصر سیاسی زیادی هستند که می‌توانند در این عرصه حاضر شوند و بتوانند تاثیرگذار باشند.
*اظهارات طاهرنژاد را باید از حیث ژنتیک کارگزارانی او تحلیل کرد.
کارگزارانی‌ها در انتخابات مجلس یازدهم که با تحریم رسمی از جانب اصلاح‌طلبان مواجه شد؛ اما لیست انتخاباتی دادند و صراحتا با تحریم انتخابات مخالفت کردند.
آنها همچنین با تئوری مورد تفوّه این روزهای اصلاح‌طلبان مبنی بر اینکه نباید به هر قیمتی در قدرت ماند نیز مخالف‌اند و به نظر می‌رسد از آنجا که می‌دانند اصلاح‌طلب شناسنامه‌دار و دارای صلاحیتی برای سال 1400 وجود ندارد! برای ائتلاف با یک کاندیدای میانه و اقبال دوباره به کسی شبیه به آقای روحانی هم بی‌میل نیستند.
آنچه که در اظهارات طاهرنژاد پررنگ است مسئله بی‌توجهی اصلاح‌طلبان به کارنامه اجرایی سیاهی است که بواسطه دولت آقای روحانی، مجلس دهم و شورای شهر بر جای گذاشته‌اند.
به سخن دیگر اینکه امروز موسم عذرخواهی همه شعوب جریان چپ از مردم است نه موقع تعیین موضع برای انتخابات 1400.
خاصّه اینکه چپ‌ها اگر هم غیر از "عذرخواهی و معرفی مقصّرین" تکلیفی برای انتخابات 1400 داشته باشند؛ آن تکلیف در وهله اول؛ "اشاره به مثبتات رقیب" برای حل مشکلات مردم است.
