شهدای ایران: تقی آزادارمکی، از جامعهشناسان اصلاحطلب در بخشی از یک مصاحبه با سایت جماران اظهار کرده است: یکی از چالشهای عمده امروز ایران چالش راست ها و چپ ها یا به تعبیری دیگر اصولگرایان و اصلاح طلبان درون کشور است. به همین خاطر است که امروز ماجرای حصر را می بینیم و داستان حذف و بیرون کردن افراد به دلیل گرایش های سیاسی ای که دارند.
او میافزاید: این مساله از یک سو موجب قدرت و از سوی دیگر نشانگر ضعف است. از سوی دیگر این گروه های اجتماعی هستند که عاملیت تغییر بوده و می بینیم که در این دوران جنبش های اجتماعی مهمی داشتهایم از دانشجویان، زنان، کارگران، جوانان و... که هر کدام سهمی برای ایجاد تغییر ایفا کرده اند. جامعه ایران در معرض تغییراتی بنیادین بود که کرونا مسیر دیگری به آن بخشید. انباشت انرژی برای تغییر اگر فردای کرونا سامان پیدا نکند، میتواند به یک هیجان بزرگ و یا شاید –به- آشوبهایی فراگیر بیانجامد. ولی اگر...مسائل اساسی جامعه در اولویت قرار گیرند این هیجانات میتوانند برای رفع مسائل به کار گرفته شوند.
*آقای ارمکی نفر چندمی از جماعت اصلاحطلبان است که بعد از خاتمی، حجاریان، تاجیک، رنانی، ربیعی، عبدی و... به وقوع آشوب و اغتشاش در پسا کرونا اشاره کرده است.
جدای از اینکه منطق این اشاره و یا به عبارت بهتر "منطق این اصرار"! جز در چارچوب تقلا برای ایجاد "فتنه اقتصادی" فهم نمیشود اما یک سؤال مهم وجود دارد که بر عمق تأملات در این باره میافزاید و آن اینکه چرا حتی یک جمله در کلام و بیان این آقایان در مذمت اعتراض خیابانی و غلط بودن اغتشاش رؤیت نمیشود!؟
جالبتر اینکه عمده این افراد از بانیان وضع موجود و حامیان دولت و مجلس و شورای شهر اصلاحطلبان بودهاند...
در تازهترین تأکیدات اصلاحطلبان بر وقوع اغتشاش، محسن رنانی، از چهرههای وابسته به این جریان خاص سیاسی اقدام به انتشار یک مانیفست جانبدارانه نسبت به اغتشاش کرد و طی آن از این نوشت که حاکمیت در مقابل تکرار آبان ۹۸ تاب مقاومت ندارد!
لیدر اصلاحطلبان نیز اخیراً در اظهاراتی از به راه افتادن سیکل خشونت صحبت کرده است.
گفتنیست، در اظهارات ارمکی، "مرتبط کردن حصر فتنهگران با مقولات سیاسی راست و چپ"، یک حرف کاملا نادرست و محل تأمل است.
او میافزاید: این مساله از یک سو موجب قدرت و از سوی دیگر نشانگر ضعف است. از سوی دیگر این گروه های اجتماعی هستند که عاملیت تغییر بوده و می بینیم که در این دوران جنبش های اجتماعی مهمی داشتهایم از دانشجویان، زنان، کارگران، جوانان و... که هر کدام سهمی برای ایجاد تغییر ایفا کرده اند. جامعه ایران در معرض تغییراتی بنیادین بود که کرونا مسیر دیگری به آن بخشید. انباشت انرژی برای تغییر اگر فردای کرونا سامان پیدا نکند، میتواند به یک هیجان بزرگ و یا شاید –به- آشوبهایی فراگیر بیانجامد. ولی اگر...مسائل اساسی جامعه در اولویت قرار گیرند این هیجانات میتوانند برای رفع مسائل به کار گرفته شوند.
*آقای ارمکی نفر چندمی از جماعت اصلاحطلبان است که بعد از خاتمی، حجاریان، تاجیک، رنانی، ربیعی، عبدی و... به وقوع آشوب و اغتشاش در پسا کرونا اشاره کرده است.
جدای از اینکه منطق این اشاره و یا به عبارت بهتر "منطق این اصرار"! جز در چارچوب تقلا برای ایجاد "فتنه اقتصادی" فهم نمیشود اما یک سؤال مهم وجود دارد که بر عمق تأملات در این باره میافزاید و آن اینکه چرا حتی یک جمله در کلام و بیان این آقایان در مذمت اعتراض خیابانی و غلط بودن اغتشاش رؤیت نمیشود!؟
جالبتر اینکه عمده این افراد از بانیان وضع موجود و حامیان دولت و مجلس و شورای شهر اصلاحطلبان بودهاند...
در تازهترین تأکیدات اصلاحطلبان بر وقوع اغتشاش، محسن رنانی، از چهرههای وابسته به این جریان خاص سیاسی اقدام به انتشار یک مانیفست جانبدارانه نسبت به اغتشاش کرد و طی آن از این نوشت که حاکمیت در مقابل تکرار آبان ۹۸ تاب مقاومت ندارد!
لیدر اصلاحطلبان نیز اخیراً در اظهاراتی از به راه افتادن سیکل خشونت صحبت کرده است.
گفتنیست، در اظهارات ارمکی، "مرتبط کردن حصر فتنهگران با مقولات سیاسی راست و چپ"، یک حرف کاملا نادرست و محل تأمل است.