امام صادق (ع) در روایتی به احوالات حضرت ام البنین (س) پس از شهادت أبیعبدالله (ع) اشاره کردهاند.
به گزارش شهدای ایران به نقل از جهان، حضرت ام البنین علیهاالسلام همواره فرزندان حضرت فاطمه (س) را از جان خود گرامیتر و عزیزتر میدانست و به آنان خالصانه احترام میگذاشت. به همین دلیل، این بانوی گرامی نزد اهل بیت علیهم السلام، مقامی بلند و ستودنی دارد.
کتاب الأمالی للشجری، به حدیثی از امام صادق (ع) اشاره میکند که در این حدیث، امام وضعیت حضرت ام البنین (س) را پس از واقعه کربلا توصیف میکند:
بُکی الحُسَینُ علیه السلام خَمسَ حِجَجٍ، و کانَت امُّ جَعفَرٍ الکلابِیةُ تَندُبُ الحُسَینَ علیه السلام و تَبکیهِ و قَد کفَّ بَصَرُها
«بر حسین علیه السلام پنج سال گریسته شد. امّ جعفر کلابی (امّ البنین)، برای حسین علیه السلام مرثیه میسرایید و میگریست تا اینکه چشمانش نابینا شد»
الأمالی للشجری: ج ۱، ص ۱۷۵