شهدای ایران:سرویس فرهنگی/بهروز شعیبی از جمله افرادی است که فعالیت در سینما را با حرفه بازیگری آغاز کرد و همزمان با بازیگری نیز در کسوت کارگردانی قرار گرفت و با فیلم تحسین شده «دهلیز» نشان داد در این رشته نیز حرفی برای گفتن دارد. وی پس از «دهلیز» مسیر کارگردانی را با درام سیاسی «سیانور» ادامه داد و با «دارکوب» و «روز بلوا» و «بدون قرار قبلی» خود را تثبیت کند.




«آغوش باز» داستان «پیام» خواننده پاپ است که خود را برای کنسرت آماده می‌کند اما یک اتفاق سبب شکل‌گیری حاشیه‌های برای او و اطرافیانش می‌شود و شعیبی در پس این اتفاق، روابط آدم‌های داستان خود را روایت می‌کند.

چهره مشهوری که در حالیکه عکس و بنرهای تبلیغ کنسرت او از در و دیوار شهر آویزان است و مورد توجه مردم، مانند یک سلبریتی زندگی نمی‌کند و در روزی که قرار است کنسرت برگزار کند خیلی خونسرد است، نمی‌داند همسرش کجاست و خود به رتق و فتق دو فرزند مانند بردن به استخر و مهد می‌پردازد! 
«هومن» دیگر شخصیت «آغوش باز» است، انسان فرصت طلبی که دل در گرو مهاجرت بسته و قصد دارد با آخرین کنسرت «پیام» بار خود را ببندد و با نامزدش که چندان اعتنایی به او ندارد، کشور را ترک کند.

شعیبی در حاشیه نمایش زندگی سلبریتی‌ها، پرده از مافیای کنسرت گذار نیز برمی‌دارد که به امور تسلط همه جانبه دارد و «سیاهرنگ» که نقش آن را حسن معجونی بازی می‌کند نمونه چنین افرادی است.

اما مهمترین شاخصه این فیلم در مدار برگزاری کنسرت شکل گرفته است و اتفاق نامبارکی که افتاد اینکه همزمان با شب شهادت امام موسی کاظم فیلم آغوش باز با محوریت کنسرت پاپ در بسیاری از سالن های نمایش از جمله چارسو به اکران در آمد که نشان از بی توجهی عوامل جشنواره فیلم فجر به این مهم داشت .