شهدای ایران: عباس عبدی، از تئوریسین‌های اصلاح‌طلب، در یادداشتی در شماره دوشنبه گذشته روزنامه اعتماد با کنایه زدن به مجلس یازدهم در زمینه مشکلات کشور و اقدامات پیش روی مجلس نوشته است:
"بهترین راه‌حل گفت‌وگو کردن برای تفاهم است ولی این از نشدنی‌هاست. راه‌حل بعدی کناره‌گیری دولت است. اگر نپذیرفت، استیضاح هم خوب است. اگر نخواستید حداقل چند وزیر را بیندازید بلکه دولت مجبور به کسب رأی اعتماد دوباره شود و چون نخواهد توانست کسب اعتماد کند همان جا کار را یک‌سره کنید. این مجلس باید به نحوی برای خودش اعتبار بسازد. برای نشان دادن اینکه مجلس فقط حرف نمی‌زند و عمل می‌کند هیچ راهی جز این نیست و الا از حالا تا ماه‌های آینده باید شاهد سخنان آتشین علیه روحانی و دولت باشیم بدون اینکه هیچ خیری در آنها وجود داشته باشد یا مردم از آن منتفع شوند. در صورت ادامه وضع موجود همه امورتان گره خواهد خورد. اگر لایحه بودجه این دولت را تصویب نکنید، کشور تعطیل می‌شود. اگر تصویب کنید، خواهند گفت فرق شما با دولت چیست؟
در نهایت اگر اجازه نمی‌دهند که مجلس در مسیر استیضاح حرکت کند پس بهتر است از شیوه‌های دیگر مثل سوال از رییس‌جمهور یا نقدهای آتشین علیه دولت دست بردارید."
*قبل از عبدی، محسن آرمین، دیگر فعال اصلاح‌طلب نیز در یک فتنه‌انگیزی آشکار از دولت خواسته بود روابط خود با مجلس را ملتهب کند!
او در یک یادداشت نوشته بود: او (روحانی) باید قاطعانه اعلام کند از هرگونه تعامل مثبت با مجلس استقبال می‌کند؛ اما تا کسب اطمینان از عزم مجلس برای تعامل مثبت با دولت، نه خود در مجلس حاضر می‌شود و نه به وزیرانش اجازه می‌دهد در مجلس حاضر شوند. به گمان من، رایزنی‌ها و گفت‌وگوها برای الزام مجلس یازدهم به رعایت این چارچوب در تعامل با دولت از طریق مذاکره با رییس‌مجلس به نتیجه نخواهد رسید؛ زیرا رییس مجلس اولا، فاقد توان و نفوذ لازم برای کنترل افراطیون مجلس است و ثانیا، با توجه به سوابق او با دولت روحانی، خود بخشی از پروژه علیه دولت است!
اما چه باید کرد؟!
و مجلس در مقابل دولتی که هم مخالف اوست، هم اعتقادات اقتصادی غلطی مثل "عدم نظارت بر قیمت‌ها" دارد و هم دچار ناکارآمدی است چه می‌تواند بکند؟
صحبت‌های عبدی به یک معنا درست هستند و مجلس عملا جز سؤال و وظایف صرفا نظارتی ابزار دیگری ندارد.
مقولاتی که در صورت عدم همکاری دولت که صاحب‌اختیار بیش از 95 درصد بودجه و اختیارات کشور است؛ عملا تأثیرگذاری خاصی نخواهد داشت.
تکلیف مانایی دولت نیز پیش از این روشن بود و در بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب، روشن‌تر هم شد.
اما مقوله دیگری هم وجود دارد که عبدی تقلا کرده آنرا استتار کند و از چشم مردم و مخاطبان بپوشاند.
و این همان راهکار موجود در شرایط فعلیست...
مجلس و البته یک مجلس کارآمد، ضمن تقنین و در نظر آوردن قوانین خوب و پیش‌برنده که ریل‌گذار حل مشکلات در آینده هستند؛ بایستی از گزینه "در جریان گذاشتن مردم و معرفی مقصّر" نیز استفاده کند.
"نطق نمایندگان از تریبون مجلس" جایگاه کمی نیست و به یک معنی همه جهان به آن گوش فرا می‌دهد.
مردم نیز هرگز غیر از مقدورات مجلس انتظار دیگری ندارند. اما باید در جریان امور باشند.
یک نماینده و مجموعه نمایندگان باید به مردم گزارش بدهند چه کرده‌اند، چرا اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد و مقصّر کیست؟
البته این به معنی ایجاد تنش در روابط دولت و مجلس نیست بلکه به معنی بیان واقعیت‌هاست.
واقعیت‌هایی که حتما باید از تریبون مجلس به استحضار مردم برسد و آنها نتیجه رأیشان را ببینند.
عبدی در یادداشت خود گفته است: "این مجلس باید به نحوی برای خودش اعتبار بسازد. برای نشان دادن اینکه مجلس فقط حرف نمی‌زند و عمل می‌کند هیچ راهی جز این نیست و الا از حالا تا ماه‌های آینده باید شاهد سخنان آتشین علیه روحانی و دولت باشیم بدون اینکه هیچ خیری در آنها وجود داشته باشد یا مردم از آن منتفع شوند"!
اما این حرف غلط است و مجلسی که در اثر عدم همکاری دولت نمی‌تواند قوانین خوبش را در کشور اجرا کند؛ اتفاقا با حرف‌های خوب و نه آتشین! در راستای همین توانایی و عدم توانایی، در نزد مردم اعتبار می‌یابد.
و مگر نه این است که از نماد مجلس و مردمسالاری در ایران یعنی شهید مدرس؛ همان نطق‌های جانانه و عملکردهای سیاسی بصیرانه بیشتر در خاطره تاریخ باقی مانده است؟
در این بین خواص هم البته وظایفی دارند...
ما در مجموعه وبلاگ مشرق و قبل و بعد از برگزاری انتخابات مجلس یازدهم، ضمن اشاره‌های مکرر به پروژه اصلاح‌طلبان برای "تحریم خاموش انتخابات" و بالا بردن انتظارات از مجلس یازدهم؛ دائما عرض کردیم که خواص منطقا باید به مردم بگویند رأی خوب در انتخابات مجلس "گام اول مردم برای آغاز فرایند بهبود مشکلات" است و گام دوم و اصلی را بایستی در انتخابات 1400 و ریاست جمهوری برداشت تا شاهد حل ملموس و البته گام به گام مشکلات ایجاد شده از سوی دولت اصلاح‌طلبان باشیم.
تجمیع این حقایق، عمل به وظیفه خواص و نطق‌های حقیقت‌گرای نمایندگان اصولگرای مجلس در کنار قانون‌گذاری مطلوب، یقینا کام مردم را از بابت رأی خوب در انتخابات مجلس یازدهم شیرین خواهد کرد و ضمن ریل‌گذاری برای حل مشکلات؛ موجب رسوایی سیاست‌بازان نیز خواهد شد.
"بهترین راه‌حل گفت‌وگو کردن برای تفاهم است ولی این از نشدنی‌هاست. راه‌حل بعدی کناره‌گیری دولت است. اگر نپذیرفت، استیضاح هم خوب است. اگر نخواستید حداقل چند وزیر را بیندازید بلکه دولت مجبور به کسب رأی اعتماد دوباره شود و چون نخواهد توانست کسب اعتماد کند همان جا کار را یک‌سره کنید. این مجلس باید به نحوی برای خودش اعتبار بسازد. برای نشان دادن اینکه مجلس فقط حرف نمی‌زند و عمل می‌کند هیچ راهی جز این نیست و الا از حالا تا ماه‌های آینده باید شاهد سخنان آتشین علیه روحانی و دولت باشیم بدون اینکه هیچ خیری در آنها وجود داشته باشد یا مردم از آن منتفع شوند. در صورت ادامه وضع موجود همه امورتان گره خواهد خورد. اگر لایحه بودجه این دولت را تصویب نکنید، کشور تعطیل می‌شود. اگر تصویب کنید، خواهند گفت فرق شما با دولت چیست؟
در نهایت اگر اجازه نمی‌دهند که مجلس در مسیر استیضاح حرکت کند پس بهتر است از شیوه‌های دیگر مثل سوال از رییس‌جمهور یا نقدهای آتشین علیه دولت دست بردارید."
*قبل از عبدی، محسن آرمین، دیگر فعال اصلاح‌طلب نیز در یک فتنه‌انگیزی آشکار از دولت خواسته بود روابط خود با مجلس را ملتهب کند!
او در یک یادداشت نوشته بود: او (روحانی) باید قاطعانه اعلام کند از هرگونه تعامل مثبت با مجلس استقبال می‌کند؛ اما تا کسب اطمینان از عزم مجلس برای تعامل مثبت با دولت، نه خود در مجلس حاضر می‌شود و نه به وزیرانش اجازه می‌دهد در مجلس حاضر شوند. به گمان من، رایزنی‌ها و گفت‌وگوها برای الزام مجلس یازدهم به رعایت این چارچوب در تعامل با دولت از طریق مذاکره با رییس‌مجلس به نتیجه نخواهد رسید؛ زیرا رییس مجلس اولا، فاقد توان و نفوذ لازم برای کنترل افراطیون مجلس است و ثانیا، با توجه به سوابق او با دولت روحانی، خود بخشی از پروژه علیه دولت است!
اما چه باید کرد؟!
و مجلس در مقابل دولتی که هم مخالف اوست، هم اعتقادات اقتصادی غلطی مثل "عدم نظارت بر قیمت‌ها" دارد و هم دچار ناکارآمدی است چه می‌تواند بکند؟
صحبت‌های عبدی به یک معنا درست هستند و مجلس عملا جز سؤال و وظایف صرفا نظارتی ابزار دیگری ندارد.
مقولاتی که در صورت عدم همکاری دولت که صاحب‌اختیار بیش از 95 درصد بودجه و اختیارات کشور است؛ عملا تأثیرگذاری خاصی نخواهد داشت.
تکلیف مانایی دولت نیز پیش از این روشن بود و در بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب، روشن‌تر هم شد.
اما مقوله دیگری هم وجود دارد که عبدی تقلا کرده آنرا استتار کند و از چشم مردم و مخاطبان بپوشاند.
و این همان راهکار موجود در شرایط فعلیست...
مجلس و البته یک مجلس کارآمد، ضمن تقنین و در نظر آوردن قوانین خوب و پیش‌برنده که ریل‌گذار حل مشکلات در آینده هستند؛ بایستی از گزینه "در جریان گذاشتن مردم و معرفی مقصّر" نیز استفاده کند.
"نطق نمایندگان از تریبون مجلس" جایگاه کمی نیست و به یک معنی همه جهان به آن گوش فرا می‌دهد.
مردم نیز هرگز غیر از مقدورات مجلس انتظار دیگری ندارند. اما باید در جریان امور باشند.
یک نماینده و مجموعه نمایندگان باید به مردم گزارش بدهند چه کرده‌اند، چرا اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد و مقصّر کیست؟
البته این به معنی ایجاد تنش در روابط دولت و مجلس نیست بلکه به معنی بیان واقعیت‌هاست.
واقعیت‌هایی که حتما باید از تریبون مجلس به استحضار مردم برسد و آنها نتیجه رأیشان را ببینند.
عبدی در یادداشت خود گفته است: "این مجلس باید به نحوی برای خودش اعتبار بسازد. برای نشان دادن اینکه مجلس فقط حرف نمی‌زند و عمل می‌کند هیچ راهی جز این نیست و الا از حالا تا ماه‌های آینده باید شاهد سخنان آتشین علیه روحانی و دولت باشیم بدون اینکه هیچ خیری در آنها وجود داشته باشد یا مردم از آن منتفع شوند"!
اما این حرف غلط است و مجلسی که در اثر عدم همکاری دولت نمی‌تواند قوانین خوبش را در کشور اجرا کند؛ اتفاقا با حرف‌های خوب و نه آتشین! در راستای همین توانایی و عدم توانایی، در نزد مردم اعتبار می‌یابد.
و مگر نه این است که از نماد مجلس و مردمسالاری در ایران یعنی شهید مدرس؛ همان نطق‌های جانانه و عملکردهای سیاسی بصیرانه بیشتر در خاطره تاریخ باقی مانده است؟
در این بین خواص هم البته وظایفی دارند...
ما در مجموعه وبلاگ مشرق و قبل و بعد از برگزاری انتخابات مجلس یازدهم، ضمن اشاره‌های مکرر به پروژه اصلاح‌طلبان برای "تحریم خاموش انتخابات" و بالا بردن انتظارات از مجلس یازدهم؛ دائما عرض کردیم که خواص منطقا باید به مردم بگویند رأی خوب در انتخابات مجلس "گام اول مردم برای آغاز فرایند بهبود مشکلات" است و گام دوم و اصلی را بایستی در انتخابات 1400 و ریاست جمهوری برداشت تا شاهد حل ملموس و البته گام به گام مشکلات ایجاد شده از سوی دولت اصلاح‌طلبان باشیم.
تجمیع این حقایق، عمل به وظیفه خواص و نطق‌های حقیقت‌گرای نمایندگان اصولگرای مجلس در کنار قانون‌گذاری مطلوب، یقینا کام مردم را از بابت رأی خوب در انتخابات مجلس یازدهم شیرین خواهد کرد و ضمن ریل‌گذاری برای حل مشکلات؛ موجب رسوایی سیاست‌بازان نیز خواهد شد.
