حضور گسترده مردم صربستان در تظاهرات ضد ناتو در این کشور، پیام آشکاری را برای سران این کشور و مقامات ارشد ناتو از جمله ینس استولتنبرگ دبیر کل این ممجموعه مخابره کرده است.
به گزارش شهدای ایران به نقل از تسنیم، در 19 فوریه امسال، رئیس جمهور صربستان با پیوستن کشورش به ناتو موافقت کرده است. پارلمان صربستان نیز این موضوع را تایید کرده است. از این رو ناتو مجاز خواهد بود از این پس در داخل خاک صربستان فعالیت و حضور نظامی داشته باشد. این تصمیم در حالی اتحاذ شده است که شهروندان صربستانی خواستار همه پرسی در خصوص پیوستن به ناتو شده و تصمیم خطرناک مقامات این کشور را به شدت مورد عتاب قرار داده اند.
واقعیت امر این است که تصمیم اتخاذ شده از سوی تومیسلاو نیکولیچ رئیس جمهور صربستان، تصمیمی علیه امنیتی ملی این کشور محسوب می شود. تصمیمی که نشان می دهد مقامات صرب همچنان درک صحیحی از تحولات جاری در نظام بین الملل، خصوصا تحولات امنیتی در اروپا ندارند. بدون شک از این پس صربستان خود را وارد منازعاتی خواهد کرد که نتیجه آن اتلاف انرژی نظامی و سیاسی این کشور در اروپا خواهد بود. از سوی دیگر، صربستان به منظومه ای خواهد پیوست که اصلی ترین مولد بحران و ناآرامی در دنیا محسوب می شود. از این رو پیوستن صربستان به ناتو مترافد با تشدید بحرانهای امنیتی در این کشور خواهد بود.
طی سالهای اخیر، نقش منفی ناتو در تحولات بین المللی بیش از پیش آشکار شده است. در جریان تحولات اخیر در اوکراین، ناتو در نقش مولد بحران ایفای نقش نموده و در سقوط دولت یانوکویچ نقش به سزایی ایفاکرد. از این رو وقوع بحرانهای خونین و منازعات مستمر و ایجاد گره های کور سیاسی و امنیتی در اوکراین محصول بازی ناتو در این کشور بوده است. نکته قابل توجه اینکه نات پس از اینکه خود معادلات امنیتی کی یف را بر هم زد، به عضویت اوکراین در این مجموعه تن نداد!
در جریان تشدید منازعات ناتو و روسیه نیز آتلانتیکی ها دست به اقدامات خطرناکی زده و خود را وارد نوعی تقابل استراتژیک با مسکو کرده اند. چندی پیش سرگی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه صراحتا هشدار داد که در صورت گسترش ناتو، باید شاهد بر هم ریختن معادلات ژنو استراتژیک اروپا باشیم. در چنین شرایطی عضویت در ناتو بدترین تصمیمی است که مقامات یک کشور می توانند اتخاذ کنند، یعنی دقیقا اقدامی که کشور صربستان صورت داده و هزینه های آن را نیز در آینده پرداخت خواهد کرد.
نکته دوم در این خصوص ، به کنار گذاشتن مردم و افکار عمومی صربستان در اتخاذ این تصمیم عمومی و ملی باز می گردد. مقامات اروپایی بارها نشان داده اند در مواقعی که خواهان اتخاذ تصمیم گیری های مهم و سرنوشت ساز هستند، اساسا اراده مردم را در نظر نگرفته و حتی مخالفتها و نارضایتی های عمومی را نیز برنمی تابند. این قاعده در خصوص پیوستن صربستان به ناتو نیز صادق است. هم اکنون شهروندان صربستانی با تصمیم اخیر مقامات کشورشان در خصوص پیوستن به ناتو مخالف هستند اما مجرایی جز تظاهرات خیایانی برای بیان این اعتراض ندارند.
در جریان تصویب پیمان لیسبون در سال 2008 میلادی نیز مقامات اروپایی بدون آنکه به آرای شهروندان خود در همه پرسی مراجعه کنند، نسبت به تصویب این پیمان اقدام کردند. مقامات اروپایی در آن زمان با موج مخالفت شهروندان خود مواجه بودند اما کمترین توجهی نسبت به این مخالفتها نکردند.حتی مقامات اروپایی رای منفی شهروندان ایرلندی در همه پرسی پیمان لیسبون را نیز مورد بی توجهی قرار داده و با استفاده از ابزار تهدید دوباره شهروندان ایرلندی را وادار به برگزاری همه پرسی و دادن رای مثبت به پیمان لیسبون کردند. در حال حاضر نیز شاهد وقوع حادثه ای مشابه در مقیاسی کوچک تر هستیم.
مقامات صرب در حالی تصمیم خطرناک خود مبنی بر پیوستن به ناتو را اتخاذ کرده اند که شهروندان این کشور علاقه ای نسبت به مشارکت در منازعات ناشی از این تصمیم گیری ندارند. حال باید در انتظار افزایش تقابل میان مقامات دولتی صربستان و شهروندان این کشور بر سر پیوستن به ناتو ماند. در هر حال، مشارکت گسترده شهروندان صربستانی در تظاهرات اخیر ، پیام آشکار را به ناتو مخابره کرده است :اینکه مخالفت افکار عمومی اروپا با مشارکت ناتو در معادلات سیاسی و امنیتی کشورهایشان به قوت خود باقی مانده است.
واقعیت امر این است که تصمیم اتخاذ شده از سوی تومیسلاو نیکولیچ رئیس جمهور صربستان، تصمیمی علیه امنیتی ملی این کشور محسوب می شود. تصمیمی که نشان می دهد مقامات صرب همچنان درک صحیحی از تحولات جاری در نظام بین الملل، خصوصا تحولات امنیتی در اروپا ندارند. بدون شک از این پس صربستان خود را وارد منازعاتی خواهد کرد که نتیجه آن اتلاف انرژی نظامی و سیاسی این کشور در اروپا خواهد بود. از سوی دیگر، صربستان به منظومه ای خواهد پیوست که اصلی ترین مولد بحران و ناآرامی در دنیا محسوب می شود. از این رو پیوستن صربستان به ناتو مترافد با تشدید بحرانهای امنیتی در این کشور خواهد بود.
طی سالهای اخیر، نقش منفی ناتو در تحولات بین المللی بیش از پیش آشکار شده است. در جریان تحولات اخیر در اوکراین، ناتو در نقش مولد بحران ایفای نقش نموده و در سقوط دولت یانوکویچ نقش به سزایی ایفاکرد. از این رو وقوع بحرانهای خونین و منازعات مستمر و ایجاد گره های کور سیاسی و امنیتی در اوکراین محصول بازی ناتو در این کشور بوده است. نکته قابل توجه اینکه نات پس از اینکه خود معادلات امنیتی کی یف را بر هم زد، به عضویت اوکراین در این مجموعه تن نداد!
در جریان تشدید منازعات ناتو و روسیه نیز آتلانتیکی ها دست به اقدامات خطرناکی زده و خود را وارد نوعی تقابل استراتژیک با مسکو کرده اند. چندی پیش سرگی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه صراحتا هشدار داد که در صورت گسترش ناتو، باید شاهد بر هم ریختن معادلات ژنو استراتژیک اروپا باشیم. در چنین شرایطی عضویت در ناتو بدترین تصمیمی است که مقامات یک کشور می توانند اتخاذ کنند، یعنی دقیقا اقدامی که کشور صربستان صورت داده و هزینه های آن را نیز در آینده پرداخت خواهد کرد.
نکته دوم در این خصوص ، به کنار گذاشتن مردم و افکار عمومی صربستان در اتخاذ این تصمیم عمومی و ملی باز می گردد. مقامات اروپایی بارها نشان داده اند در مواقعی که خواهان اتخاذ تصمیم گیری های مهم و سرنوشت ساز هستند، اساسا اراده مردم را در نظر نگرفته و حتی مخالفتها و نارضایتی های عمومی را نیز برنمی تابند. این قاعده در خصوص پیوستن صربستان به ناتو نیز صادق است. هم اکنون شهروندان صربستانی با تصمیم اخیر مقامات کشورشان در خصوص پیوستن به ناتو مخالف هستند اما مجرایی جز تظاهرات خیایانی برای بیان این اعتراض ندارند.
در جریان تصویب پیمان لیسبون در سال 2008 میلادی نیز مقامات اروپایی بدون آنکه به آرای شهروندان خود در همه پرسی مراجعه کنند، نسبت به تصویب این پیمان اقدام کردند. مقامات اروپایی در آن زمان با موج مخالفت شهروندان خود مواجه بودند اما کمترین توجهی نسبت به این مخالفتها نکردند.حتی مقامات اروپایی رای منفی شهروندان ایرلندی در همه پرسی پیمان لیسبون را نیز مورد بی توجهی قرار داده و با استفاده از ابزار تهدید دوباره شهروندان ایرلندی را وادار به برگزاری همه پرسی و دادن رای مثبت به پیمان لیسبون کردند. در حال حاضر نیز شاهد وقوع حادثه ای مشابه در مقیاسی کوچک تر هستیم.
مقامات صرب در حالی تصمیم خطرناک خود مبنی بر پیوستن به ناتو را اتخاذ کرده اند که شهروندان این کشور علاقه ای نسبت به مشارکت در منازعات ناشی از این تصمیم گیری ندارند. حال باید در انتظار افزایش تقابل میان مقامات دولتی صربستان و شهروندان این کشور بر سر پیوستن به ناتو ماند. در هر حال، مشارکت گسترده شهروندان صربستانی در تظاهرات اخیر ، پیام آشکار را به ناتو مخابره کرده است :اینکه مخالفت افکار عمومی اروپا با مشارکت ناتو در معادلات سیاسی و امنیتی کشورهایشان به قوت خود باقی مانده است.
