ضرورت دارد نهادهای مسئول مانند شورای عالی انقلاب فرهنگی، مجلس شورای اسلامی، ستاد امر به معروف و نهی از منکر و سایر ارگان هاو نهادهای مسئول، ضمن بررسی این موضوع، با پیگیری خود، از به کارگیری خانم ها برای مدارس پسرانه جلوگیری کنند.
شهدای ایران:سرویس فرهنگی/روح اله عباسیان /یکی از اشکالات آموزشی و فرهنگی که در آموزش و پرورش دیده می شود، گزینش و استخدام معلم خانم برای دانش آموزان پسر می باشد.
در سالیان قبل، در مقطع اول و دوم ابتدایی از معلمان خانم برای تدریس پسران استفاده می شد. ولی چند سالی است که در خیلی از مدارس مقطع ابتدایی حتی تا مقطع ششم ابتدایی نیز از مربیان خانم استفاده می شود!
استفاده از مربی خانم برای تدریس پسران تبعات فرهنگی و اجتماعی و البته اقتصادی برای مملکت اسلامی به دنبال دارد که در این یادداشت به آن می پردازیم:
۱) واقعیت این است که یک مربی خوب باید بتواند ارتباط عاطفی با متربیان خود برقرار کند.
حال فرض بگیرید معلم خانم بیست و چند ساله می خواهد این نقش را برای دانش آموز ۱۰ الی ۱۳ ساله ایفا بکند. معلمانی که درصد زیادی از آنها مجردند و البته اختلاف سن پایین که وجود دارد، موجبات عادی شدن ارتباط با نامحرم برای دانش آموزان می شود و به نوعی حیا از بین می رود.
لازم به ذکر است یک معلم برای تاثیرگذاری کلامش باید از فنون ارتباطی کلامی و زبان بدن استفاده کند. اگر معلم خانم بخواهد برای دانش آموزان پسری که نزدیک سن بلوغ هستند، این نقش را ایفا کند، ممکن است تبعات مختلفی بر روی روح و روان دانش آموز گردد و حتی موجبات بلوغ زودرس دانش آموز را فراهم آورد.
خصوصا وقتی که برخی از معلمان رعایت حجاب شرعی و احتیاط های دینی را نمی کنند. مواردی چون ارتباط فیزیکی دو طرف مانند دست دادن و امثالهم ممکن است اتفاق بیفتد که مفسده انگیز بوده و آثار سوء تربیتی به دنبال دارد.
۲) نوجوانان در سنین ۱۰ تا ۱۳ سال نیاز به الگوپذیری از معلم دارند. اگر معلم پسران، خانم باشد در روند الگوسازی اختلال ایجاد می شود و به جای هویت مردانه، رگه هایی از رفتار و هویت زنانه، جایگزین آن می شود که اختلال شخصیتی را به دنبال دارد.
۳) فارغ از ابعاد فرهنگی- تربیتی، ابعاد اقتصادی نیز اهمیت دارد.
وقتی در مدارس پسرانه، خانم ها به کارگیری شوند، بدین معناست که آقایان کمتری استخدام می شوند. این در حالی است که در زندگی مشترک هزینه های زندگی از لحاظ شرعی و قانونی بر عهده آقایان است.
وقتی در حال حاضر تعداد زیادی از قشر تحصیلکرده آقایان بیکار می باشند، به کارگیری بانوان در مشاغلی که مربوط به آقایان است، موجب سرخوردگی در جامعه و کاهش ازدواج و به تبع آن فرزندآوری خواهد شد.
همچنین وقتی دانش آموزان و جوانان پسر، بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی پسر را مشاهده کنند، انگیزه جوانان پسر برای ادامه تحصیل کاهش می یابد که تبعات مختلف فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی را به دنبال خواهد داشت.
یکی از دلایل اینکه آمار شرکت کنندگان کنکور پسران کمتر از دختران می باشد، همین موضوع می باشد.
استفاده از مربیان خانم برای پسران و آقایان و بالعکس، جزو مصادیق اجرای سند ۲۰۳۰ می تواند تلقی شود. این درحالی است که رهبر معظم انقلاب صراحتا اجرای سند ۲۰۳۰ را به خاطر مصالح جامعه اسلامی نهی نموده اند.
لذا ضرورت دارد نهادهای مسئول مانند شورای عالی انقلاب فرهنگی، مجلس شورای اسلامی، ستاد امر به معروف و نهی از منکر و سایر ارگان هاو نهادهای مسئول، ضمن بررسی این موضوع، با پیگیری خود، از به کارگیری خانم ها برای مدارس پسرانه جلوگیری کنند.
جا دارد نمایندگان انقلابی با سوال از وزیر آموزش و پرورش، این موضوع را دنبال کنند و حسب ضرورت مصوباتی برای اصلاح این رویه غلط در نظر بگیرند.
