عملیات جنگ روانی در کابینه امنیتی روحانی را هر که به پیش می‌برد، به خوبی می‌داند در چه برهه زمانی و با چه اهدافی به یکباره رسانه ها را وارد میدان کند امااین مسئله شاید از نظر تئوریسین های دولت مغفول مانده باشد که وارد شدن شخص رییس جمهور به این ماجرا می‌تواند در نهایت عواقب بدتری برای دولت داشته باشد.
شهدای ایران: دولت اصلاحات برخی نهادهای غیر دولتی را متهم به بحران سازی برای دولت می‌کرد و عقیده داشت عده ای هستند که هر ۹ روز یکبار برای این دولت بحران درست می‌کنند. زمانی که کار به دولت نهم و دهم کشید، رسانه‌های اصلاح طلب بازی را به نحو دیگری نشان داده و مدعی شدند این دولت است که هراز گاهی برای پیشبرد برخی اهداف خود شروع به بحران سازی رسانه ای برای خود می‌کند. با این حال به نظر می‌رسد دولت یازدهم چندان هم از این بحران‌ها که یا خود به وجود آورده و یا تعدادی از رسانه‌ها برایش به وجود می‌آورند، نهایت استفاده را می‌برد.
بخشی از عملیات روانی در جنگ رسانه ای معطوف کردن افکار عمومی به مسئله و جنجالی برای پوشش دادن یک خبر و یا جنجال دیگری است. با گذشت حدود یک سال از زمان روی کار آمدن دولت اعتدال به خوبی مشاهده می‌شود که اعضای دولت و به خصوص شخص رییس جمهور زبر دستی و مهارت ویژه ای در این نوع عملیات دارند.
به گزارش افکارنیوز ، نمونه‌های بسیاری در رفتار دولت را می‌توان دید که این شائبه را بیشتر می‌کند که برخی صحبت‌های رییس جمهور ومواضع در واقع برای پوشش مسئله دیگری بوده و یا اهدافی غیر از اهداف اولیه خود را دنبال می‌کند. اولین ماجرا در این زمینه به بحث اظهار نظرهای گاه و بیگاه رییس جمهور نسبت به منتقدان بر می‌گردد. حجت‌الاسلام روحانی از بعد از سال نو، یعنی گذشت حدوداً ۶ ماه از فعالیت دولت به خوبی از این مسئله استفاده کرده است.
توافق اولیه ژنو و توزیع سبد کالا
در زمانی که توافق اولیه ژنو به دست آمده و بسیاری از منتقدان سرگرم بحث در مورد مفاد این طرح بودند و از دولت می‌خواستند توضیحات بیشتری در مورد این توافق و مفاد آن و همچنین آینده و سرنوشت برنامه هسته ای کشورمان بدهد، دولت سرگرم اماده کردن زمینه‌های لازم برای ارائه سبد حمایتی به مردم بود. با جنجال پیش آمده در ارائه سبد کالا، دولت توانست تا حدودی از زیر بار انتقادات به توافق ژنو در برود. در آن زمان به یکباره دولت ور سانه ها چنان سر و صدایی در مورد ارائه سبد کالا به راه انداختند که دیگر افکار عمومی چندان هم به مفاد توافق حاصل شده توجهی نکند.
مذاکرات محرمانه و ماموریت ترکان
از سوی دیگر در آستانه مذاکرات محرمانه دو طرف برای رسیدن به توافق ژنو ، اکبر ترکان مشاور ویژه رییس جمهور ماموریت یافته بود در مورد دانشگاه ایرانیان و هچنین فعالیت های دولت احمدی‌نژاد مناطق آزاد گزارشهایی را تهیه کند که این گزارشها نیز توانست بار رسانه ای موجود را از توجه به ژنو، به ساختمان لادن و ولنجک معطوف کند .
مستند " من روحانی هستم" و هیاهو برای هیچ
بعد از این طرح حذف پر درآمدها از برنامه ارائه یارانه‌ها به صورت نقدی بود که انتقادات زیادی را در پی داشت و برنامه دولت به کلی با شکست مواجه شد. حجت الاسلام روحانی و برخی از اعضای دولت این بار شخصاً وارد میدان شدند و با پیش کشیدن مسئله مستندی که ماه‌ها پیش در بسیاری از دانشگاه‌های کشور اکران شده بود، جنجالی به راه انداختند که دیگر هیچ کدام از رسانه‌ها نتوانند درباره موضوع شکست دولت در اجرای طرح حذف یارانه‌ها مطلبی بنویسند و افکار عمومی همه به مسئله مستند و شکایت نهاد ریاست جمهوری از آن کشیده شد.
رسانه‌های اصلاح طلب و حامی دولت در این زمینه به خوبی وارد میدان شدند و چنان سر و صدایی درباره این مستند به راه انداختند که به یکباره تیتر همه رسانه‌ها، چه منتقد و چه حامی دولت به این مسئله و صحبت‌های رییس جمهور در مورد اینکه منتقدان باید با شناسنامه صحبت کنند ، معطوف شد.
علت عصبانیت رییس جمهور چیست؟
این بار اما گمانه‌های زیادی در مرود دلایل صحبت‌های اخیر رییس جمهور وجود دارد. با وجود اینکه افکار عمومی به یاد دارند که رییس جمهور هنگام عصبانیت چگونه صحبت می‌کند و چگونه مخاطبینش را خطاب قرار می‌دهد ، گفتن جمله «بروید به جهنم» از آن دست اقداماتی بود که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت. نکته جالب در این مورد این بود که رسانه‌های حامی دولت نیز بلافاصله به این مسئله واکنش نشان داده و یادداشت‌ها و گزارش‌های زیادی در این باره تهیه شد. اما در همان زمان اخبار مهم دیگری در جریان بود که رسانه‌ها اجازه ندادند زیاد به آن پرداخته شود. یکی از این اخبار مهم صادر شدن رأی دادگاه لاهه درباره پرونده کرسنت و محکوم شدن ایران بود. دولت از بیان حکم صادر شده در این باره خودداری کرده است و می‌توان انظار داشت یکی از دلایل بحران سازی برای دولت توسط شخص رییس جمهوری همین مسئله باشد.
پیش از این نیز رسانه‌ها از پرداختن به قرار داد کرسنت منع شده بودند که این مسئله با انتقاد نمایندگان رو به رو شد اما به نظر می‌رسد این بار با توجه به محکومیت ایران و جریمه چندین میلیون دلاری که در انتظار کشورمان است - و ناشی از انتخاب برخی افراد درگیر در این معامله در دولت بوده است - به این سادگی‌ها اجازه ظهور و بروز در رسانه‌ها را نداشته باشد.
مسئله دیگری که به شدت می‌توانست اذهان عمومی را درگیر خود کند ، دروغگویی آمریکایی‌ها درباره قرار داد ژنو بود. چند روز پیش رسانه‌های آمریکایی خبر دادند این کشور بعداز توافق ژنو به هیچ یک از تحریم‌های ایران نیافزوده است در صورتیکه این خبر کاملاً دروغ بود و بعد از توافق ژنو یکی از مسائل مورد نظر منتقدین همین بود که با وجود اینکه آمریکا تعهد داده بود به تجریم ها اضافه نکند، هر روز بر اساس قوانین مربوط به گذشته شرکت‌ها و افراد جدیدی را وارد لیست تحریم ها کرد. حال کشور به سوی بستن قرار داد نهایی با غرب و به خصوص امریکا می‌رود و انتظار می‌رود مهم‌ترین دلیل رییس جمهور برای سرزنش وهجمه سنگین به منتقدان همین مسئله باشد.
از آنتونوف تا استیضاح وزیر علوم
اما این روزها فضای سیاسی شاهد شکل گیری انتقادهای دیگری نیز به دولت روحانی است که با سقوط هواپیمای آنتونوف ۱۴۰ همراه شده است. با سقوط این هواپیما افکار عمومی به یاد توافق ژنو و قرار داد بوئینگ برای تأمین قطعات یدکی هواپیماها افتاده که با وجود گذشت بیش از ۶ ماه از اجرایی شدن این توافق، هنوز هیچ اقدامی برای تامین قطعات انجام نشده وصنعت هوایی هنوز هم در بحران تحریم‌ها به سر می‌برد. این انتقادها به یکباره با مطرح شدن بحث «بروید به جهنم» از رسانه‌ها خارج شد و افکار عمومی را بدون پاسخ دادن به سؤالات در این زمینه رها کرد.
مسئله آخر هم بحث استیضاح وزیر علوم است که ماههاست روابط دولت و مجلس را تحت الشعاع خود قرار داده است. بالاترین میزان عملیات و جنگ روانی را می‌توان در این مورد مشاهده کرد. نمایندگان، وزیر را به علت بی توجهی به فضای علمی در کشور و همچنین روی کار آوردن تعدادی از فتنه گران سال ۸۸ در دانشگاهها مورد انتقاد قرار داده و از او خواستند در عزل و نصب‌های خود و اقداماتش دقت بیشتری داشته باشد تا دیگر شاهد شکل گیری حوادثی چون کوی دانشگاه ۷۸ نباشیم اما وزارت علوم از همان ابتدا جنگ روانی خود علیه ۵۰ نماینده ای که این طرح را امضا کرده بودند آغاز کرد و آن‌ها را متهم به رانت خواری در جریان بورسیه‌های تحصیلی زمان دولت قبل کرده است.
زمانی که روحانی به منتقدان گفت «بزدل»، بسیاری از نگاه‌ها هم از روی وزیر علوم برداشته شد و با این حال جنجال سازی‌ها همچنان ادامه دارد.
عملیات جنگ روانی در کابینه امنیتی روحانی را هر که به پیش می‌برد، به خوبی می‌داند در چه برهه زمانی و با چه اهدافی به یکباره رسانه ها را وارد میدان کند امااین مسئله شاید از نظر تئوریسین های دولت مغفول مانده باشد که وارد شدن شخص رییس جمهور به این ماجرا می‌تواند در نهایت عواقب بدتری برای دولت داشته باشد.
منبع: دیدبان
بخشی از عملیات روانی در جنگ رسانه ای معطوف کردن افکار عمومی به مسئله و جنجالی برای پوشش دادن یک خبر و یا جنجال دیگری است. با گذشت حدود یک سال از زمان روی کار آمدن دولت اعتدال به خوبی مشاهده می‌شود که اعضای دولت و به خصوص شخص رییس جمهور زبر دستی و مهارت ویژه ای در این نوع عملیات دارند.
به گزارش افکارنیوز ، نمونه‌های بسیاری در رفتار دولت را می‌توان دید که این شائبه را بیشتر می‌کند که برخی صحبت‌های رییس جمهور ومواضع در واقع برای پوشش مسئله دیگری بوده و یا اهدافی غیر از اهداف اولیه خود را دنبال می‌کند. اولین ماجرا در این زمینه به بحث اظهار نظرهای گاه و بیگاه رییس جمهور نسبت به منتقدان بر می‌گردد. حجت‌الاسلام روحانی از بعد از سال نو، یعنی گذشت حدوداً ۶ ماه از فعالیت دولت به خوبی از این مسئله استفاده کرده است.
توافق اولیه ژنو و توزیع سبد کالا
در زمانی که توافق اولیه ژنو به دست آمده و بسیاری از منتقدان سرگرم بحث در مورد مفاد این طرح بودند و از دولت می‌خواستند توضیحات بیشتری در مورد این توافق و مفاد آن و همچنین آینده و سرنوشت برنامه هسته ای کشورمان بدهد، دولت سرگرم اماده کردن زمینه‌های لازم برای ارائه سبد حمایتی به مردم بود. با جنجال پیش آمده در ارائه سبد کالا، دولت توانست تا حدودی از زیر بار انتقادات به توافق ژنو در برود. در آن زمان به یکباره دولت ور سانه ها چنان سر و صدایی در مورد ارائه سبد کالا به راه انداختند که دیگر افکار عمومی چندان هم به مفاد توافق حاصل شده توجهی نکند.
مذاکرات محرمانه و ماموریت ترکان
از سوی دیگر در آستانه مذاکرات محرمانه دو طرف برای رسیدن به توافق ژنو ، اکبر ترکان مشاور ویژه رییس جمهور ماموریت یافته بود در مورد دانشگاه ایرانیان و هچنین فعالیت های دولت احمدی‌نژاد مناطق آزاد گزارشهایی را تهیه کند که این گزارشها نیز توانست بار رسانه ای موجود را از توجه به ژنو، به ساختمان لادن و ولنجک معطوف کند .
مستند " من روحانی هستم" و هیاهو برای هیچ
بعد از این طرح حذف پر درآمدها از برنامه ارائه یارانه‌ها به صورت نقدی بود که انتقادات زیادی را در پی داشت و برنامه دولت به کلی با شکست مواجه شد. حجت الاسلام روحانی و برخی از اعضای دولت این بار شخصاً وارد میدان شدند و با پیش کشیدن مسئله مستندی که ماه‌ها پیش در بسیاری از دانشگاه‌های کشور اکران شده بود، جنجالی به راه انداختند که دیگر هیچ کدام از رسانه‌ها نتوانند درباره موضوع شکست دولت در اجرای طرح حذف یارانه‌ها مطلبی بنویسند و افکار عمومی همه به مسئله مستند و شکایت نهاد ریاست جمهوری از آن کشیده شد.
رسانه‌های اصلاح طلب و حامی دولت در این زمینه به خوبی وارد میدان شدند و چنان سر و صدایی درباره این مستند به راه انداختند که به یکباره تیتر همه رسانه‌ها، چه منتقد و چه حامی دولت به این مسئله و صحبت‌های رییس جمهور در مورد اینکه منتقدان باید با شناسنامه صحبت کنند ، معطوف شد.
علت عصبانیت رییس جمهور چیست؟
این بار اما گمانه‌های زیادی در مرود دلایل صحبت‌های اخیر رییس جمهور وجود دارد. با وجود اینکه افکار عمومی به یاد دارند که رییس جمهور هنگام عصبانیت چگونه صحبت می‌کند و چگونه مخاطبینش را خطاب قرار می‌دهد ، گفتن جمله «بروید به جهنم» از آن دست اقداماتی بود که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت. نکته جالب در این مورد این بود که رسانه‌های حامی دولت نیز بلافاصله به این مسئله واکنش نشان داده و یادداشت‌ها و گزارش‌های زیادی در این باره تهیه شد. اما در همان زمان اخبار مهم دیگری در جریان بود که رسانه‌ها اجازه ندادند زیاد به آن پرداخته شود. یکی از این اخبار مهم صادر شدن رأی دادگاه لاهه درباره پرونده کرسنت و محکوم شدن ایران بود. دولت از بیان حکم صادر شده در این باره خودداری کرده است و می‌توان انظار داشت یکی از دلایل بحران سازی برای دولت توسط شخص رییس جمهوری همین مسئله باشد.
پیش از این نیز رسانه‌ها از پرداختن به قرار داد کرسنت منع شده بودند که این مسئله با انتقاد نمایندگان رو به رو شد اما به نظر می‌رسد این بار با توجه به محکومیت ایران و جریمه چندین میلیون دلاری که در انتظار کشورمان است - و ناشی از انتخاب برخی افراد درگیر در این معامله در دولت بوده است - به این سادگی‌ها اجازه ظهور و بروز در رسانه‌ها را نداشته باشد.
مسئله دیگری که به شدت می‌توانست اذهان عمومی را درگیر خود کند ، دروغگویی آمریکایی‌ها درباره قرار داد ژنو بود. چند روز پیش رسانه‌های آمریکایی خبر دادند این کشور بعداز توافق ژنو به هیچ یک از تحریم‌های ایران نیافزوده است در صورتیکه این خبر کاملاً دروغ بود و بعد از توافق ژنو یکی از مسائل مورد نظر منتقدین همین بود که با وجود اینکه آمریکا تعهد داده بود به تجریم ها اضافه نکند، هر روز بر اساس قوانین مربوط به گذشته شرکت‌ها و افراد جدیدی را وارد لیست تحریم ها کرد. حال کشور به سوی بستن قرار داد نهایی با غرب و به خصوص امریکا می‌رود و انتظار می‌رود مهم‌ترین دلیل رییس جمهور برای سرزنش وهجمه سنگین به منتقدان همین مسئله باشد.
از آنتونوف تا استیضاح وزیر علوم
اما این روزها فضای سیاسی شاهد شکل گیری انتقادهای دیگری نیز به دولت روحانی است که با سقوط هواپیمای آنتونوف ۱۴۰ همراه شده است. با سقوط این هواپیما افکار عمومی به یاد توافق ژنو و قرار داد بوئینگ برای تأمین قطعات یدکی هواپیماها افتاده که با وجود گذشت بیش از ۶ ماه از اجرایی شدن این توافق، هنوز هیچ اقدامی برای تامین قطعات انجام نشده وصنعت هوایی هنوز هم در بحران تحریم‌ها به سر می‌برد. این انتقادها به یکباره با مطرح شدن بحث «بروید به جهنم» از رسانه‌ها خارج شد و افکار عمومی را بدون پاسخ دادن به سؤالات در این زمینه رها کرد.
مسئله آخر هم بحث استیضاح وزیر علوم است که ماههاست روابط دولت و مجلس را تحت الشعاع خود قرار داده است. بالاترین میزان عملیات و جنگ روانی را می‌توان در این مورد مشاهده کرد. نمایندگان، وزیر را به علت بی توجهی به فضای علمی در کشور و همچنین روی کار آوردن تعدادی از فتنه گران سال ۸۸ در دانشگاهها مورد انتقاد قرار داده و از او خواستند در عزل و نصب‌های خود و اقداماتش دقت بیشتری داشته باشد تا دیگر شاهد شکل گیری حوادثی چون کوی دانشگاه ۷۸ نباشیم اما وزارت علوم از همان ابتدا جنگ روانی خود علیه ۵۰ نماینده ای که این طرح را امضا کرده بودند آغاز کرد و آن‌ها را متهم به رانت خواری در جریان بورسیه‌های تحصیلی زمان دولت قبل کرده است.
زمانی که روحانی به منتقدان گفت «بزدل»، بسیاری از نگاه‌ها هم از روی وزیر علوم برداشته شد و با این حال جنجال سازی‌ها همچنان ادامه دارد.
عملیات جنگ روانی در کابینه امنیتی روحانی را هر که به پیش می‌برد، به خوبی می‌داند در چه برهه زمانی و با چه اهدافی به یکباره رسانه ها را وارد میدان کند امااین مسئله شاید از نظر تئوریسین های دولت مغفول مانده باشد که وارد شدن شخص رییس جمهور به این ماجرا می‌تواند در نهایت عواقب بدتری برای دولت داشته باشد.
منبع: دیدبان
