شهدای ایران: جانشین فرماندهی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران گفت: شهید بدایار بهبودی ترجمه عینی و مجسم اشداء علی الکفار و رحما بینهم بود و در این این راستا، با دوستان و همرزمانش بسیار مهربان و مانند پدری دلسوز بود اما در برخورد با دشمن بسیار سخت گیر بود و دشمن با شندین نامش هراسان می شد.

امیر سرتیپ کیومرث حیدری درگفت وگو با خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران، ادامه داد: امیر شهید سرلشگر بهبودی، فرمانده گردان رزمی 81 زرهی کرمانشاه بود و در آن زمان با درجه ستوانی فرمانده گروهان بودم و تحت امر مستقیم ایشان در صحنه های نبرد حضور پیدا می کردیم و درس های بسیاری از این شهید آموختیم که آن را همواره در زندگی خود به کار بسته ام.

وی با اشاره به نامگذاری یکی از خیابان های شناخته شده تهران به نام این شهید، با قدردانی از تصمیم اعضای شورای شهر تهران و شهرداری گفت: باعث خرسندی ارتش جمهوری اسلامی ایران است که یکی از بهترین خیابان های تهران به نام این شهید نامگذاری شود چرا که این اقدام نشان می دهد در ارتش سرافراز ایران، شهدایی بوده اند که اقدامات بسیاری بزرگی در راستای دفاع از کشور به انجام رسانده اند.

امیرسرتیپ حیدری با بیان ویژگی های رفتاری، اخلاقی واجتماعی شهید بهبودی، خاطرنشان کرد: شهید سرلشگر بهبودی مجسمه تقوا، رستگاری و ولایتمداری بود و با رفتار و منش خود نشان داد در این راه جان خویش را نیز فدا می کند چرا که او را می توان به جرات یکی از شخصیت های بی نظیر دوران دفاع مقدس دانست که قابل توصیف نیست.

جانشین فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران، قانونمداری و نیز رعایت ارزش های جامعه را از ویژگی های بارز این شهید دانست و خاطرنشان کرد: وی در پاسداشت ارزش های جامعه تاکید بسیاری داشت و همواره رعایت قانون و مقررات و نیز چارچوب های اجتماعی را موضوعی مورد تاکید خود می دانست و ازاین رو، برای حفظ ارزش های جامعه ازهیچ کوششی فروگذار نبود.

وی احترام به پدر ومادر و نیز کرامت آنان را از توصیه های موکد شهید نسبت به سربازان و نیروهای تحت امور خود عنوان کرد و افزود: باید ویژگی های شخصیتی شهدایی چون امیر سرلششکر بدایار بهبودی در جامعه به خوبی معرفی و شناسانده شود تا مردم خصوصا جوانان با الگوگیری از رفتار و منش چنین شهدایی، حافظان و حاملان خوبی برای استمرار آن در جامعه باشند.

امیر سرتیپ حیدری با تشریح چگونگی شهادت شهید بهبودی گفت: شهید همواره در خط مقدم نبردها و در حال سرکشی به واحدها و یگان های تحت امر خود بود و دریکی از این برنامه ها، در یک مرحله که نیروهای رزمی قرار بود به منظور پشتیبانی از واحدهای دیگر به منطقه رزم اعزام شوند با مین برخورد و در حالی که براثر انفجار، دو پای خود را از دست داده بود به دلیل شدت جراحات وارده و خونریزی ناشی از آن در حین انتقال به بیمارستان شهد شهادت را نوشید و به وصال یاران خود رسید.