شهدای ایران shohadayeiran.com

کد خبر: ۳۰۰۹۴
تاریخ انتشار: ۰۶ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۱:۰۲
جریانی که امروزه دم از تساهل و مدارا، آن هم در حساس‌ترین و حیاتی‌ترین منافع ملی و مملکتی می‌زند، سال‌ها پیش می‌خواست با بی‌تدبیری و نابخردی خود، کشور را درگیر بحران بزرگی کند که البته با دوراندیشی خیرخواهان، مملکت از آن عبور کرد.
به گزارش شهداي ايران به نقل از مشرق، 5 اسفند، سالروز آغاز حملات زمینی آمریکا به عراق در جنگ اول خلیج فارس (1991 م) است. هنگامی‌که آمریکایی‌ها به عراق حمله کردند و جنگ آغاز شد، افرادی از داخل ایران، موجی به‌راه انداختند که باید برای دفاع از کیان اسلام، دفاع از مظلوم و مبارزه با استکبار جهانی، دوشادوش صدام با آمریکایی‌ها وارد جنگ شد. جریان چپِ آن‌روز، جلودار اصلی این حرکت شد و سردمداران آن بیشتر از همه تلاش کردند که کشور را درگیر جنگی بی‌دلیل و نابخردانه با آمریکا کنند.

مجمع روحانیون مبارز، در همین رابطه، بیانیه‌ای منتشر کرد و در آن، تلویحاً از شورای عالی امنیت ملی خواست ایران را به نفع عراق وارد جنگ کند:

 

«از مسلمانان و از هسته‌های انقلابی جهان اسلام و خصوصاً منطقه خلیج‌فارس می‌خواهیم که صفوف خود را هرچه فشرده‌تر سازند و خود را برای ضربه‌زدن به منافع آمریکا در منطقه و سراسر جهان آماده کنند... در این لحظات حساس از شورای عالی امنیت ملی درخواست می‌کنیم که... با الهام از تعالیم و سیره مبارک امام راحلمان ... در مقابله با آمریکا، با تدبیری همه‌جانبه و با استظهار به نیروی انقلابی ملت بزرگوار ایران و اعتماد به خواست و اراده ملت‌های مسلمان برای مقابله با خطرات و نقشه شوم آمریکا و تأمین منافع و مصالح جمهوری اسلامی ایران ... با قاطعیت به بهره گیری از فرصت ها و اتخاذ تصمیم های مناسب بپردازد.» (کیهان، 9/12/69)

در این بین، برخی چهره‌های شاخص چپ نیز همین مساله را در جامعه مطرح می‌کنند.

صادق خلخالی (شخصیت برجسته جناح چپ) گفت: «گذشته‌ها مساله دیگر است... اینجا سرنوشت اسلام مطرح است ... این برای ما ننگ است، برای ما عار است، اسلحه داریم، قدرت داریم، جوان داریم، بسیجی داریم، بخواهیم تسامح و تساهل بکنیم. هیچ‌وقت تساهل در این مسائل جایز نیست.» (جمهوری اسلامی، 29/10/69))

علی اکبر محتشمی پور (عضو شاخص مجمع روحانیون و نماینده وقت تهران در مجلس شورای اسلامی) اما با صراحت بیشتر این درخواست را در نطق عمومی مجلس، در 30دی1369 مطرح می‌کرد:

« تمام مصیبت ملت‌های مسلمان منطقه از مثلث شوم استکبار جهانی به رهبری آمریکا ،‌صهیونیزم و حکام مرتجع و مزدور منطقه است. امروز بحث بر سر گذشته‌‌ی عراق و ایران نیست ... امروز ملت‌های مسلمان منطقه به‌خصوص ملت ایران وظیفه شرعی دارند تا در جهادی مقدس به مقابله با نیروهای کفر آمریکا و ناتو و صهیونیزم برخیزند. انقلاب و نظام جمهوری اسلامی نمی‌تواند در این جنگ خانمان‌سوز و سرنوشت مسلمانان بی‌تفاوت بماند. ملت ایران راه امام را می‌پیماید و از ولایت فقیه تبعیت می‌کند... امروز چه شده است در منطقه، آمریکا و کفر جهانی به یک کشور اسلامی حمله کرده است؟ امروز خبر می رسد کربلا و نجف ما زیر آماج بمباران‌های آمریکا قرار گرفته است. چرا ملت ایران و ملت اسلام در سکوتی مرگبار به سر می برند؟ آیا ما وظیفه نداریم؟ آیا آمریکا خطری برای جهان اسلام نیست؟ آیا کشور عراق و ملت عراق یک کشور اسلامی و ملت مسلمان نیستند؟ آیا این امام نیست که با فریاد رسا وظیفه و تکلیف همه مسلمانان را دفاع از اسلام و مسلمین و سرزمین های اسلامی اعلام می کند؟

 

چرا نباید این جنایت مرگبار آمریکا محکوم شود؟ چرا ما باید بی‌تفاوت از کنار این همه جنایت بگذریم؟ جمهوری اسلامی و ملت مسلمان و انقلابی ایران با توجه به اصول و آرمان هایش از هر کشور دیگر اولی و احق است که در جهاد مقدس بر علیه آمریکا شرکت کند و به آرزوهای مقدس و الهی امام که خلیج فارس باید گورستان آمریکائی های متجاوز شود جامه عمل بپوشاند... زندگی زیر سایه سرنیزه های آمریکا برای ما ذلت است و اسارت است و ننگ است.»

بهزاد نبوی (از اعضای سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی) هم در دیداری با دانشجویان دانشگاه تهران خواستار بهره‌گیری از این فرصت برای حمله به اسرائیل و جنگ با آن شد: «این جنگ فرصتی تاریخی برای حمله به اسرائیل به وجود آورده بود که از دست رفت ... وظیفه ما این بود که به هر طریق ممکن است سمت و سوی جنگ را عوض می کردیم. ما می‌بایست در سیاست خارجی و مواضع‌مان در قبال عراق، این نکته محوری را نصب‌العین قرار می‌دادیم.» (سلام، 9/12/69، به نقل از تکثر گرایی در جریان اسلامی، صفحه 239)

این جریان که امروزه دم از تساهل و مدارا، آن هم در حساس‌ترین و حیاتی‌ترین منافع ملی و مملکتی می‌زند، آن روز می‌خواست با بی‌تدبیری و نابخردی خود کشور را درگیر بحران بزرگی کند که البته با دوراندیشی خیرخواهان، مملکت از آن عبور کرد. با این همه، رنگ‌عوض‌کردن دوباره و چندباره این جریان با وجود گفتمان بی‌مبنا و زیگزاگی‌اش، نباید زیاد هم غافل‌گیر کننده باشد.

نظر شما
(ضروری نیست)
(ضروری نیست)
آخرین اخبار