حضرت فاطمه زهرا(س) مظهر عصمت مطلق و نجاتدهنده شیعیان در قیامت است
شهدای ایران:حجتالاسلام والمسلمین شیخ حسین انصاریان، معلم قرآن کریم، در سخنانی در حسینیه مرحوم آیتالله علوی تهرانی، درباره نامهای الهی و جایگاه اهلبیت(ع) به ویژه حضرت فاطمه زهرا(س) به ایراد سخن پرداخت.
وی در ابتدای سخنان خود اظهار داشت: خداوند متعال برای خود سههزار نام برگزیده است که هزار نام آن برای مردم بیان شده و در دعای جوشن کبیر آمده است. در میان این نامها هیچ اسمی از آتش، خشم یا غضب وجود ندارد، بلکه همگی دریایی از معانی بلند و نشانهای از ذات، صفات و افعال پروردگار هستند.
استاد اخلاق حوزه علمیه با بیان اینکه در حقیقت این نامها همه به یک ذات اشاره دارند، گفت: در پیشگاه الهی این سههزار نام یک حقیقت و یک نور است و میان آنها و ذات حق دوگانگی وجود ندارد؛ زیرا اگر کسی صفات را از ذات جدا بداند، به نوعی قائل به شرک شده است.
وی افزود: هزار نام از این اسامی به انبیا تعلیم داده شده و هزار نام دیگر که به «اسماء مستأثر» معروف است، مخصوص خداوند است و هیچکس از آن آگاه نیست. این نامها در قیامت آشکار خواهند شد.
حجتالاسلام والمسلمین انصاریان ادامه داد: پیامبر اکرم(ص) فرمودند از میان این هزار نام، ۹۹ نام تحت عنوان «اسماء الحسنی» قرار دارد و این اسماء در میان انسانها نیز مصداق دارند؛ یعنی افرادی وجود دارند که میتوان آنان را «اسماء الحسنی زنده و متحرک» دانست.
وی در توضیح این مفهوم گفت: امام باقر(ع) فرمودند: خداوند نشانهای بزرگتر از من ندارد و خبری بالاتر از خبر وجود من در عالم نیست. حضرت امیرالمؤمنین(ع) نیز فرمودند: خدا نشانهای بزرگتر از من ندارد؛ یعنی امام علی(ع) بزرگترین نشانه الهی است. پیامبر(ص) نیز فرمودند: تمام انسانها درختهایی متفاوتاند، اما من و علی از یک درختیم و علی ریشه من است.
این استاد اخلاق تصریح کرد: حذف امام علی(ع) از زندگی مردم به معنای تکیه بر نبوتی خیالی و خشک است، چرا که بدون امام علی(ع) نبوت به درختی خشکیده میماند. امام علی(ع) اسماء حسنای انسانی و قطبنمای شناخت خداوند است.
وی با انتقاد از تحریفات تاریخی گفت: بنیامیه و بنیعباس برای مردم خدایی قلابی ساختند، در حالی که خدای اهلبیت(ع) همان خدای قرآن است؛ خدایی که مثل و مانند ندارد. هر اندازه انسان از خدا دور شود، شیطان جای او را در دل پر میکند و لحظهای هم معطل نمیماند.
حجتالاسلام والمسلمین انصاریان افزود: خداوند خود در نامگذاری موجودات نقش دارد. زمینی که بر آن زندگی میکنیم را «ارض» و آسمانها را «سما» نامید و نخستین انسان را «آدم» نام نهاد. اما همه نامگذاریها را خدا نمیپذیرد؛ چنانکه در جاهلیت نیز نامهایی ناپسند بر فرزندان میگذاشتند.
وی با اشاره به روایت امیرالمؤمنین(ع) گفت: «حقّ الولد علی والدیه» یکی از حقوق فرزند بر پدر و مادر است و یکی از این حقوق، انتخاب نام نیکو توسط پدر است. امیرالمؤمنین(ع) میفرماید این حق متعلق به پدر است.
این مفسر قرآن در ادامه سخنان خود به نامگذاری حضرت فاطمه زهرا(س) پرداخت و اظهار کرد: خداوند به پیامبر(ص) دستور داد تا تنها دخترش را «فاطمه» بنامد. واژه فاطمه از ریشه «فَطَنَ» به معنای جدا شدن و بریده شدن است. اهلبیت(ع) سه معنا برای این نام بیان کردهاند و هر سه در وجود حضرت صدیقه کبری(س) تحقق یافته است.
وی افزود: حضرت فاطمه(س) از هر بدی و آلودگی روحی، عقلی و عملی بریده و جدا بود؛ به همین سبب در آیه تطهیر خداوند فرمود: «إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً». وجود مبارک او سراسر پاکی، عصمت و حقیقت بود.
حجتالاسلام والمسلمین انصاریان با بیان روایتی از امام باقر(ع) گفت: حضرت خدیجه(س) هنگامی که خواست حضرت فاطمه(س) را از شیر بگیرد، خداوند وجود حضرت را از علم پر کرد؛ بهگونهای که از همان دو سالگی دیگر نیاز به شیر نداشت. چند سال بعد، در مسجد و خانه دو خطبه ایراد کرد که بیش از ۱۵ قرن است علما و مفسران درباره آن سخن میگویند و هنوز به پایان نرسیده است.
وی در پایان اظهار کرد: ائمه(ع) فرمودهاند خداوند نام او را فاطمه نهاد، زیرا در روز قیامت میایستد و شیعیانِ پدر و همسرش را از آتش دوزخ جدا میکند و میفرماید: اینها هیزم جهنم نیستند. این نشان میدهد که فاطمه(س) مقامی والا و قدرتی عظیم دارد که به اذن خدا، نجاتبخش شیعیان در روز قیامت است.
*منبع:حوزه



