مسیر دور دوم تقابل ایران با ائتلاف صهیونیستی–غربی

به گزارش شهدای ایران  ،سعیدشهرابی فراهانی، مدیرمرکزپژوهش ومطالعات بین المللی ضدصهیونیستی طی مطلبی نوشت:

با عنایت به تحولات جاری و پیش‌بینی روند تشدید بحران در آینده نزدیک، برآورد می‌شود که در صورت آغاز دومین دور درگیری میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم صهیونیستی با پشتیبانی ایالات متحده، برخی کشورهای اروپایی و بازیگران عرب همسو، ویژگی‌های این تقابل تفاوت‌های بنیادینی با مرحله نخست خواهد داشت.
۱. تنوع جغرافیای نبرد:
مرحله دوم، محدود به دوگانه موشکی–هوایی نخواهد ماند؛ بلکه صحنه دریا و زمین نیز به میدان تقابل کشیده می‌شود. ورود به نبرد دریایی و به‌کارگیری ابتکارات زمینی غیرمتعارف، دامنه درگیری را گسترش خواهد داد.
۲. تغییر سطح اهداف:
از ضربات محدود بازدارنده به سمت تخریب زیربنایی حداکثری و ایجاد اختلال گسترده در نظام زیستی–اقتصادی طرف مقابل حرکت خواهد شد. هدف، بی‌اثر ساختن توان تداوم حیات راهبردی دشمن است.
۳. تمرکز بر پتانسیل انسانی:
در این مرحله محدودیت‌های گذشته کنار گذاشته شده و اعمال ضربه مستقیم بر منابع انسانی طرف مقابل به‌عنوان یک گزینه عملیاتی مدنظر خواهد بود.
۴. گسترش دایره پاسخ:
نیروهای ایالات متحده و بریتانیا، در صورت ایفای نقش فعال لجستیکی، اطلاعاتی یا عملیاتی، در شمول اهداف قرار خواهند گرفت. به‌این‌ترتیب، تقابل از سطح نیابتی به سطح مستقیم با ارتش‌های اصلی ارتقا خواهد یافت.
۵. تلفات انسانی آمریکا:
برخلاف گذشته که هزینه انسانی آمریکا محدود باقی ماند، در این راند برآورد می‌شود واشنگتن تلفات مستقیم و قابل توجهی را متحمل گردد؛ موضوعی که تأثیر عمیقی بر افکار عمومی و تصمیم‌سازی داخلی آن کشور خواهد داشت.
۶. بهره‌گیری از ظرفیت جهانی مقاومت:
شبکه مقاومت فرامنطقه‌ای می‌تواند در جغرافیاهای مختلف علیه منافع آمریکا و اسرائیل فعال شود؛ از مدیترانه تا شاخ آفریقا و از خلیج فارس تا آمریکای لاتین.
۷. ابتکار عمل پیش‌دستانه:
در صورت اطمینان اطلاعاتی از قریب‌الوقوع بودن حمله دشمن، سناریوی دفاع پیش‌دستانه با هدف خنثی‌سازی تهدید در نطفه و تحمیل ضربه اول به‌کار گرفته خواهد شد. این راهبرد، صحنه نبرد را از حالت واکنشی به حالت ابتکاری تغییر خواهد داد.
 جمع‌بندی :
دور دوم درگیری، ماهیتی کیفی و چندلایه خواهد داشت و به‌طور بنیادین با فاز نخست تفاوت خواهد کرد. پیام اصلی برای طرف‌های درگیر آن است که تداوم مسیر خصمانه، نه‌تنها هزینه‌های غیرقابل پیش‌بینی به‌ویژه برای آمریکا و اسرائیل به همراه خواهد داشت، بلکه سطحی از بی‌ثباتی جهانی را فعال می‌کند که مهار آن برای هیچ‌یک از بازیگران خارجی میسر نخواهد بود.