به گزارش شهدای ایران به نقل از فارس: خداوند، در حجة‌الوداع یعنی آخرین حج پیامبر(ص)، به ایشان دستور داد که ‌آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده را به مردم برسان و اگر این کار را انجام ندهی رسالت او را انجام نداده‌ای! خداوند تو را از خطرات احتمالی مردم، نگاه می‌دارد و خداوند، جمعیّت کافران لجوج را هدایت نمی‌کند.
اعلام ولایت علی‌ بن ابی طالب(ع)
اعلام پیام خداوند از سوی پیامبر اکرم صلّی اللّه و علیه و آله و سلّم همان اعلام ولایت علی بن ابی طالب علیه‌السلام است که نشان از اهمیت بالای این دستور دارد. زیرا تا قبل از بحث اعلام علنی ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام، حضرت محمّد مصطفی صلّی اللّه و علیه و آله و سلّم، به خاطر تقیه، بعضى از امور وحى را، ابراز نمى‌کرد، مانند بحث ولایت امیرالمؤمنین، زیرا احتمال می‌رفت که پذیرش این موضوع برای بعضى از صحابه سخت باشد.
ولی این به معنی این نبود که پیامبر(ص) نخواهند موضوع را مطرح کنند؛ بلکه ایشان نگران برهم خوردن مجلس از طرف منافقان بودند.
انتخاب غدیر خم به عنوان محل اعلام ولایت امیرالمؤمنین(ع)
بنابراین پیامبر اکرم صلّی اللّه و علیه و آله و سلّم، وقتی از مکه خارج شدند، نقطه‌ای به نام غدیرخم را برای معرفی امیرالمؤمنین انتخاب فرمودند، جایی که جزء مناسک حج، به حساب نمی‌آمد، و جایی که تعداد منافقین به خاطر حضورشان در مکّه و عدم همراهیشان با پیامبر، کم بود.
روزی که پیامبر(ص) عمامه سیاه خود را بر سر امام علی(ع) گذاشت
آن روز، عملیات واگذاری و تنفیذ امامت رخ داد، ابتدا پیغمبر اکرم صلّی اللّه و علیه و آله و سلّم، دست امیرالمؤمنین را بالا بردند و کار عظیمی انجام دادند و بعد عمامه‌ سیاه خودشان را که سحاب نام داشت، برداشتند و به سر مبارک امیرالمؤمنین بستند.
گفته شده، این (سحاب) علامت امامت و رهبری است و تا رحلت رسول خدا این عمامه بر سر امیرالمؤمنین بوده است.
سادات به یاد روز غدیر و عمامه پیامبر، عمامه سیاه بر سر می‌گذارند
حجت‌الاسلام اسماعیل رمضانی درباره ماجرای عمامه پیامبر(ص) می‌گوید که: پیامبر معمولاً عمامه سبز بر سر می‌گذاشت اما عمامه سیاه هم داشت که در مناسبت‌های رسمی بر سرش می‌گذاشت، مثلاً در اعیاد قربان و فطر که خطبه می‌خواند بر سرش می‌گذاشت یا در دیدار با سفرای خارجی و در غدیر هم سر پیامبر بود. اسم این عمامه سحاب بود، سادات عمامه سیاه را به یاد روز غدیر بر سر می‌گذارند وگرنه عمامه پیامبر(ص) بیشتر سبز بود.
در روز غدیر پیامبر(ص) عمامه را از سرش برداشت و متناسب با سر امام علی(ع) آن را بست و بر سر ایشان گذاشت و این عمامه تا پایان عمر شریف پیامبر سر امام بود. این کار یعنی امام علی(ع) حاکم مردم شد و از سوی پیامبر(ص) منصوب شد.