ایمانی در گفتگو با شهدای ایران مطرح کرد؛
هیچ‌گاه مذاکرات به معنی پذیرش خواسته‌های حداکثری طرف مقابل نیست. اگر قرار باشد ایران مانند لیبی تمام توان غنی‌سازی خود را متوقف کند، این دیگر نامش مذاکره نیست بلکه یک عقب‌نشینی غیرقابل توجیه است.
ناصر ایمانی، کارشناس مسائل سیاسی، در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران درخصوص خبری مبنی بر ارسال نامه به ایران توسط ویتکاف مطرح کرد :«اگرچه هیچ‌کدام از طرفین تاکنون به صورت علنی و دقیق درباره محتوای این نامه اظهارنظر نکرده‌اند، اما آنچه از طریق رسانه‌ها منتشر شده حاکی از آن است که پیشنهاد آمریکا توقف غنی‌سازی در خاک ایران و انتقال آن به یک کنسرسیوم متشکل از ایران، عربستان و امارات، تحت نظارت آمریکا بوده است.»
ایمانی با تاکید بر اینکه بحث کنسرسیوم منطقه‌ای پیش‌تر نیز در ایران مطرح شده بود، افزود: «ایران قبلاً هم آمادگی خود را برای مشارکت در چنین طرح‌هایی اعلام کرده، اما با این شرط که غنی‌سازی در داخل کشور ادامه یابد. توقف غنی‌سازی در ایران یک خط قرمز قطعی برای جمهوری اسلامی است. ممکن است در روند مذاکرات، درباره درصد غنی‌سازی یا سطح فعالیت‌ها چانه‌زنی‌هایی صورت بگیرد، اما اصل غنی‌سازی به‌عنوان یک فناوری بومی قابل واگذاری یا توقف نیست.»
وی درخصوص احتمال پذیرش پیشنهاد اخیر از سوی ایران تصریح کرد: «این پیشنهاد با توجه به چارچوب‌ها و اصول سیاست خارجی ایران، قطعاً پذیرفتنی نخواهد بود. باید دید پاسخ رسمی دیپلمات‌های ایرانی چه خواهد بود، اما انتظار نمی‌رود که چنین پیشنهادی مورد موافقت قرار گیرد.»
ایمانی در ادامه با تأکید بر ضرورت واقع‌گرایی در روند مذاکرات گفت: «انعطاف در مذاکرات امری طبیعی و لازم است، اما این انعطاف‌ها دامنه محدودی دارند. هیچ‌گاه مذاکرات به معنی پذیرش خواسته‌های حداکثری طرف مقابل نیست. اگر قرار باشد ایران مانند لیبی تمام توان غنی‌سازی خود را متوقف کند، این دیگر نامش مذاکره نیست بلکه یک عقب‌نشینی غیرقابل توجیه است.»
این کارشناس مسائل سیاسی تاکید کرد :«اصل همکاری منطقه‌ای موضوع متفاوتی از واگذاری غنی‌سازی به خارج از کشور است.جمهوری اسلامی ایران از ابتدا برای انتقال دانش هسته‌ای صلح‌آمیز به کشورهای منطقه اعلام آمادگی کرده بود.»
وی افزود :« ایران حتی پیشنهاد همکاری‌های دوجانبه در زمینه غنی‌سازی را نیز مطرح کرده است ، اما نه از موضع ضعف و عقب‌نشینی بلکه از موضع توانمندی.»
ایمانی با تحلیل آینده احتمالی مذاکرات هسته‌ای نیز عنوان کرد: «مذاکرات فقط در چارچوب ایران و آمریکا محدود نمی‌شود و شرایط بین‌المللی نیز نقش تعیین‌کننده‌ای دارد. در حال حاضر، آمریکایی‌ها مصر هستند که ایران دست از غنی‌سازی بردارد و ایران نیز مصر به ادامه آن است. این تضاد به معنای شکست مذاکرات نیست، اما نشان می‌دهد که مسیر گفت‌وگوها سخت‌تر و شاید طولانی‌تر از حد تصور خواهد بود.»
وی در پایان تأکید کرد: «تا زمانی که آمریکایی‌ها نخواهند منطق واقع‌بینانه‌تری در پیش بگیرند، نمی‌توان انتظار داشت که مذاکرات به سرعت به نتیجه برسد، به‌ویژه وقتی پیشنهادهایی ارائه می‌دهند که با خطوط قرمز روشن جمهوری اسلامی ایران در تضاد است.»
