شاید برگزاری یک یا چند مسابقه در یک کشور، علاقهمندانی را تشویق به حضور در عرصههای حرفهای کند، اما در بلندمدت و برای پیشرفت ورزش، باید استعدادیابی درست و فراهم کردن زیرساختهای مناسب همگانی در دستور کار قرار گیرد.
به گزارش شهدای ایران به نقل ازجهان،علاقهمندان به ورزش فوتبال در هفتههای گذشته شاهد برگزاری سوپرجام ایتالیا و اسپانیا در کشور عربستان بودند. پیشتر نیز مسابقات تنیس با عنوان «ششپادشاه» با حضور بزرگان تنیس جهان برگزار شد و کمی قبلتر از آن هم شاهد برگزاری مسابقات فرمول یک در عربستان بودیم. حالا این حجم از پول پاشیهای عربستان در حوزه ورزش ای نسوال را برای کارشناسان و اهالی ورزش به وجود آورده است که آیا برگزاری این مسابقات به ورزش یا اقتصاد عربستان کمکی هم میکند؟ یا این الگو برای توسعه ورزش کشورها کارآمد است؟ به بررسی دقیق این موضوع خواهیم پرداخت.
همانطور که گفته شد، عربستان سعودی با صرف هزینههای هنگفت، از هزینه چندصد میلونی دلاری برای خرید بازیکن تا برگزاری مسابقات مطرح دنیا و صرف هزینههای سرسامآور برای تبلیغات، توجهات جهانی را به خود جلب کرده است. اما میتوان پرسید این هزینهها چه بازگشتی برای ورزش و اقتصاد عربستان سعودی خواهد داشت؟
در سال ۲۰۲۰، فدراسیون فوتبال عربستان سعودی و فدراسیون فوتبال اسپانیا قراردادی را تنظیم کردند تا سال ۲۰۲۹ برخی مسابقات مهم این لیگ به میزبانی عربستان سعودی برگزار شود و در مقابل، کشور عربستان مبلغ ۵۰ میلیون دلار برای هر مسابقه پرداخت کند. همچنین، عربستانیها قرارداد مشابهی را با کشور ایتالیا منعقد و مبلغ ۳۰ میلیون دلار برای هر مسابقه پرداخت کردند. علاوه بر این، قراردادهایی برای برگزاری مسابقات تنیس در این کشور بسته شده که گفته میشود برای دعوت از ستارههای این ورزش مبلغی حدود ۲۰ تا ۳۰ میلیون دلار و برای برگزاری این مسابقات ۱۰ تا ۱۵ میلیون دلار هزینه شده است. برای برگزاری مسابقه فرمول۱ نیز، فقط ساخت پیست مسابقه ۲۴۰ میلیون دلار هزینه روی دست عربستانیها گذاشت و برگزاری هر مسابقه نیز ۱۰۰میلیون دلار خرج برداشت.
گفته میشود عربستان سالانه ۲ میلیارد دلار برای برگزاری مسابقات ورزشی هزینه میکند. با این حال درآمد عربستان از این مسابقات مشخص نیست. حتی در کشورهای اروپایی، با حق پخش و تبلیغات، این هزینههای سرسامآور قابل جبران نیست. از همینرو به نظر میرسد عربستان به دنبال سوددهی و بازگشت سرمایه از برگزاری این مسابقات نیست. همانطور چراکه به لحاظ اقتصادی، برگزاری این رویدادهای ورزشی هیچگونه صرفه اقتصادی نداشته و بیشتر به اجرای یک برنامه تبلیغاتی شبیه است تا سرمایهگذاری در حوزه ورزش.
اگر بخواهیم از لحاظ ورزشی نیز این موضوع را بررسی کنیم، صرف برگزاری یک مسابقه تأثیر چندانی در رشد ورزش نخواهد داشت. شاید برگزاری یک یا چند مسابقه در یک کشور، علاقهمندانی را تشویق به حضور در عرصههای حرفهای کند، اما در بلندمدت و برای پیشرفت ورزش، باید استعدادیابی درست و فراهم کردن زیرساختهای مناسب همگانی در دستور کار قرار گیرد. در حال حاضر کشور عربستان زیرساخت یا علاقهمند چندانی نسبت به فوتبال، تنیس و اتومبیلرانی ندارد که به دنبال برگزاری مسابقات بزرگ در کشورش میباشد.
همانطور که گفته شد، عربستان سعودی با صرف هزینههای هنگفت، از هزینه چندصد میلونی دلاری برای خرید بازیکن تا برگزاری مسابقات مطرح دنیا و صرف هزینههای سرسامآور برای تبلیغات، توجهات جهانی را به خود جلب کرده است. اما میتوان پرسید این هزینهها چه بازگشتی برای ورزش و اقتصاد عربستان سعودی خواهد داشت؟
در سال ۲۰۲۰، فدراسیون فوتبال عربستان سعودی و فدراسیون فوتبال اسپانیا قراردادی را تنظیم کردند تا سال ۲۰۲۹ برخی مسابقات مهم این لیگ به میزبانی عربستان سعودی برگزار شود و در مقابل، کشور عربستان مبلغ ۵۰ میلیون دلار برای هر مسابقه پرداخت کند. همچنین، عربستانیها قرارداد مشابهی را با کشور ایتالیا منعقد و مبلغ ۳۰ میلیون دلار برای هر مسابقه پرداخت کردند. علاوه بر این، قراردادهایی برای برگزاری مسابقات تنیس در این کشور بسته شده که گفته میشود برای دعوت از ستارههای این ورزش مبلغی حدود ۲۰ تا ۳۰ میلیون دلار و برای برگزاری این مسابقات ۱۰ تا ۱۵ میلیون دلار هزینه شده است. برای برگزاری مسابقه فرمول۱ نیز، فقط ساخت پیست مسابقه ۲۴۰ میلیون دلار هزینه روی دست عربستانیها گذاشت و برگزاری هر مسابقه نیز ۱۰۰میلیون دلار خرج برداشت.
گفته میشود عربستان سالانه ۲ میلیارد دلار برای برگزاری مسابقات ورزشی هزینه میکند. با این حال درآمد عربستان از این مسابقات مشخص نیست. حتی در کشورهای اروپایی، با حق پخش و تبلیغات، این هزینههای سرسامآور قابل جبران نیست. از همینرو به نظر میرسد عربستان به دنبال سوددهی و بازگشت سرمایه از برگزاری این مسابقات نیست. همانطور چراکه به لحاظ اقتصادی، برگزاری این رویدادهای ورزشی هیچگونه صرفه اقتصادی نداشته و بیشتر به اجرای یک برنامه تبلیغاتی شبیه است تا سرمایهگذاری در حوزه ورزش.
اگر بخواهیم از لحاظ ورزشی نیز این موضوع را بررسی کنیم، صرف برگزاری یک مسابقه تأثیر چندانی در رشد ورزش نخواهد داشت. شاید برگزاری یک یا چند مسابقه در یک کشور، علاقهمندانی را تشویق به حضور در عرصههای حرفهای کند، اما در بلندمدت و برای پیشرفت ورزش، باید استعدادیابی درست و فراهم کردن زیرساختهای مناسب همگانی در دستور کار قرار گیرد. در حال حاضر کشور عربستان زیرساخت یا علاقهمند چندانی نسبت به فوتبال، تنیس و اتومبیلرانی ندارد که به دنبال برگزاری مسابقات بزرگ در کشورش میباشد.