
شهدای ایران:سرویس سیاسی/ هفتهی گذشته وزیران خارجه شورای همکاری خلیج فارس و آمریکا در بیانیهای به بیان اظهارات بیاساس پرداخته و مواضعی ضدایرانی اتخاذ کردند. سوای از اینکه در بند اول این بیانیه بهسبب اخراج برخی از کارشناسان آژانس توسط جمهوری اسلامی ایران، همکاری با آژانس را پیشنهاد دادند، در بند دوم بیانیه حول تمامیت ارضی ایران نیز مواضع گستاخانهای بیان کردند. در این بند از بیانیه، وزرای خارجه شورای همکاری خلیج فارس و آمریکا حمایتشان را از دعوت امارات متحده عربی برای نیل به حل مسالمتآمیز اختلاف بر سر سه جزیره تنب بزرگ و تنب کوچک و ابوموسی از طریق مذاکرات دو جانبه یا رجوع به دیوان بینالمللی دادگستری و مطابق قواعد حقوق بینالملل از جمله منشور ملل متحد مورد تاکید قرار داده و عملا از مواضع امارات متحده عربی، ناظر به این جزایر حمایت کردند.
به نقل از رجانیوز، اتخاذ این تصمیم نادرست و بیاساس از سوی این شورا و ایالات متحده آمریکا، از سوی ایران با واکنشی محکم و منطقی مواجه شد.
در راستای این اظهارات بی اساس، عصر روز پنجشنبه ۳۰ شهریور ۱۴۰۲، کاردار سفارت سوئیس در تهران (در غیاب سفیر) به عنوان حافظ منافع آمریکا در ایران به وزارت امور خارجه فراخوانده شد و مراتب اعتراض شدید و محکومیت جمهوری اسلامی ایران نسبت به این موضع نسنجیده و اقدامات تحریکآمیز دولت آمریکا به وی ابلاغ شد.
در این احضار، تصریح شد که جمهوری اسلامی ایران مصمم به دفاع از تمامیت سرزمینی و حفاظت از امنیت و منافع خود در برابر هرگونه تهدیدهای دولت آمریکا در ارتباط با امنیت دریانوردی و کشتیرانی تجاری است و تدابیر لازم را در این خصوص برای تأمین منافع ملی خود اعمال خواهد نمود.
همچنین تاکید شد؛ جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر رویکرد مسئولانه و هوشمندانه خود برای حفظ امنیت و استقرار در منطقه به آمریکا اجازه نخواهد داد که با استمرار سیاست ایران هراسی به چپاول ثروت و منابع منطقه ادامه دهد. کاردار سوئیس نیز اعلام کرد که مراتب را فوراً به دولت آمریکا منعکس خواهد کرد.
به گزارش رجانیوز؛ پس از این اتفاق اما، از سوی رسانههای اصلاحطلب هیچ انتقادی نسبت به ایالات متحده صورت نگرفت و جریانات رسانهایشان همچنان در سکوت بیسابقهای منجمد شدهاند؛ از این جهت بیسابقه که مواضعشان در موارد مشابه روسیه و یا چین به حد عجیبی افراطی و غیر منطقی بود و تاکنون این سکوت چیزی جز تناقض رسانهای اینها را بازنمایی نکرده است.
به چند ما قبل برگردیم؛ همان زمانی که وزرای خارجه شورای همکاری خلیج فارس و روسیه در مسکو نشستی داشتند؛ نشستی که در بیانیه پایانیاش خواستار «حل مسالمتآمیز مناقشه جزایر سهگانه ایران» از سوی طرفین درگیری یعنی جمهوری اسلامی ایران و امارات متحده عربی شد.
در واکنش به این اتفاق و اظهاراتی که توسط وزرای خارجه شورای همکاری خلیج فارس و روسیه بان شده بود، اصلاحطلبان و رسانههای ضدانقلاب خارج نشین در واکنشی مشترک، خاصتا علیه روسیه مواضعی شدیدی اتخاذ کرده و به همین مناسبت، سیاستهای ایران در قبال روسیه و مناسبات بین ۲ کشور را آماج حملات رسانهای قرار دادند. جریان رسانهای مذکور از همین مفر بوجود آمده نهایت استفاده را داشته و با طعنه و کنایه علیه دولت جمهوری اسلامی ایران، اتهامات و اکاذیبی را علیه نوع مناسبات بین ایران و روسیه مطرح کردند. کار خاتمه نیافت و این جریانات حتی پا را از فراتر گذاشته و خواستار اخراج سفیر روسیه از ایران هم شدند!
جالب آنکه جمهوری اسلامی ایران و وزارت خارجه دولت سیزدهم، در همان زمان این اقدام شورای همکاری خلیج فارس و روسیه را به شدت محکوم کرده و در همین راستا نیز سفیر روسیه به وزارت خارجه نیز احضار شد.
جنس واکنش ایران به همین جا محدود نشده و مثلا امیرعبداللهیان، وزیر امورخارجه، با تاکید بر احترام به تمامیت ارضی کشورها، علیه جنگ اوکراین موضع گرفت.
اتخاذ این مواضع محکم پیرامون تمامیت ارضی کشور، موجب شد تا تنها پس از مدت زمانی کوتاه، پوتین، رییس جمهور روسیه، طی صحبتهای مجازی خود در اجلاس بریکس، از عبارت صحیح «خلیج فارس» استفاده کند. تغییر اظهارات پوتین نسبت به بیانیه وزیر خارجه این کشور نشان میداد که اکنون، موضع روسیه در قبال مسائل حوزه خلیج فارس (آن هم از زبان بالاترین مقام سیاسی این کشور) به شکلی متفاوت و در عین حال درست مطرح شده است؛ حتی این مسئله از سوی ناظران به نوعی عقب نشینی و عذرخواهی روسیه از ایران نیز تعبیر شد.
اکنون اما وزرای خارجه شورای همکاری خلیج فارس و آمریکا بیانیه مشترکی منتشر کردند که در آن هم ایران متهم به «تهدید منطقه غرب آسیا» شد و هم در موضعی گستاخانه پیشنهاد شد ادعای امارات در قبال ۳ جزیره ایرانی در دادگاه های بینالمللی پیگیری شود.
اما در قبال این بیانیه گستاخانه کشورهای عربی و آمریکا (که از بیانیههای قبلی تندتر بود)، اصلاحطلبان و رسانههای ضدایرانی خارج از کشور، مطلقا واکنشی نشان نداده و از بروز یک انتقاد و یا محکومیت ساده علیه کشورهایی که علیه تمامیت ارضی ایران اظهاراتی بیان داشتند نیز خودداری کردند!
سکوت تاسفبار اصلاحطلبان و رسانههای آنها در قبال موضع آمریکا علیه جزایر ایرانی و تمامیت ارضی ایران، نشان داد این جریان نیز اکنون در شرایطی است که با ضدانقلاب مواضع مشترکی در قبال تمامیت ارضی ایران خواهد داشت. چرا که اپوزیسیون خارجنشین نیز در جریان آشوبهای زن زندگی آزادی، از همنشینی با تروریستهایی چون کومله و دموکرات ابایی نداشته و حتی در قالب منشور همبستگی با تجزیهطلبها زیر یک بیرق قرار گرفتند. خائنانی که برای کاسبی خون و همچنین شکست جمهوری اسلامی ایران منافع خودشان در اولویت قرار داشته و وطن و مردم به مراتب در اولویتهای پایینتری قرار میگیرد.
سوای از این امر، موضع متناقض اصلاحطلبان، یعنی سکوت در قبال بیانیه ضد ایرانی اعراب و وزیر خارجه آمریکا و واکنش رادیکال و پرخاشگرایانه آنها در قبال همین موضوع از سوی وزیر خارجه روسیه، واقعیتی را بازنمایی کرد که موضع آنها علیه روسیه و فشار به دولت ایران برای تجدید نظر در روابط با کرملین، در واقع اقدامی در راستای وطن دوستی و تعصب ملی نبوده؛ بلکه تلاشی در راستای تامین منافع آمریکا و برای خوشایند کاخ سفید علیه مناسبات فعلی ایران و روسیه است.
در مقایسه با این رفتار ضد ملی اصلاحطلبان، اما عملکرد وزارت خارجه و مقامات نظام جمهوری اسلامی، هم در قبال بیانیه مشترک وزاری خارجه شورای همکاری خلیج فارس و روسیه و هم در قبال بیانیه مشترک وزاری خارجه این شورا و آمریکا درباره جزایر ۳ گانه ایرانی، مبتنی بر اصل استقلال و دفاع از تمامیت ارضی بوده است. ایران در عین حال که در موضوعات مختلف مواضع و منافع مشترکی با روسیه دارد، اما کوچکترین اقدام غیردوستانه از ناحیه روسها ولو یک اقدام نمایشی را تحمل نکرده و نشان داد در موضوع تمامیت ارضی کشور و حفظ حریم خاک خود، مثقالی مماشات نمیکند.