در سایه سکوت مجلس انقلابی؛
همه اینها در حالی است که از آمریکا و اروپا تا کشورهای شرق دور نظیر ژاپن و کره جنوبی و حتی کشورهای کوچکی نظیر کویت و گوام برای فضای مجازی قانون تصویب کرده‌اند اما به واسطه لجن پراکنی‌های اصلاح‌طلبان که منافع حزبی شان در گرو بی‌قانونی فضای مجازی است در کشورمان قانونی برای فضای مجازی نداریم.
سرویس سیاسیشهدای ایران :روزنامه‌های طیف موسوم به اصلاح‌طلب در خیانتی آشکار نسبت به اقشار مختلف مردم و به خصوص کودکان و نوجوانان زیست مجازی آنها را در فضای مجازی یله و رها و بی‌قانون می‌خواهند. همه اینها در حالی است که از آمریکا و اروپا تا کشورهای شرق دور نظیر ژاپن و کره جنوبی و حتی کشورهای کوچکی نظیر کویت و گوام برای فضای مجازی قانون تصویب کرده‌اند اما به واسطه لجن پراکنی‌های اصلاح‌طلبان که منافع حزبی شان در گرو بی‌قانونی فضای مجازی است در کشورمان قانونی برای فضای مجازی نداریم.
در تازه‌ترین لجن‌پراکنی این طیف در روزنامه شرق گزارشی منتشر شده که در آن آمده: «زمزمه‌های بررسی طرح موسوم به «صیانت از فضای مجازی» اوایل تیر 1400 در مجلس یازدهم به گوش رسید؛ موضوعی که از همان ابتدا با مخالفت جدی و واکنش منفی افکار عمومی و بخشی از مسئولان و نمایندگان مجلس مواجه شد.»
اینکه این طرف در افکار عمومی با واکنشی منفی مواجه شد به دلیل دروغ‌هایی بود که این طیف در میان جامعه آنها را پراکنده کرد. این جماعت پیش از این با ذکر دروغ‌هایی مانند بسته شدن شبکه‌های اجتماعی و... به ترساندن مردم پرداختند. به صورت کلی می‌توان گفت شیوه ترساندن مردم یکی از پرکاربردترین شیوه‌های زشت و زننده غربگرایان (اصلاح‌طلبان) است که در مواقع دیگری نظیر انتخابات و به منظور ترورشخصیت نامزدانتخاباتی رقیب توسط آنها به کار گرفته می‌شود.
در ادامه این نوشتار می‌خوانیم: «به‌همین‌دلیل به منظور بررسی بازخوردهای منفی طرح فوق، کلیات آن با شش ماه تأخیر به تصویب مجلس رسید. البته از آنجایی که موافقان طرح فوق اصرار به تصویب این طرح داشتند؛ اما نمی‌خواستند هزینه مستقیم آن را بپردازند، رأی به اصل هشتاد‌و‌پنجی شدن قانون اساسی درباره طرح فوق دادند؛ یعنی قرار شد طرح صیانت به کمیسیون مشترک سپرده شود تا اعضای آن به جای کلیت مجلس درباره طرحی با این سطح از اهمیت که البته مورد انتقاد جدی جامعه است، پشت درهای بسته تصمیم‌گیری کند؛ اما پس از انتقادات جدی افکار عمومی در فضای مجازی و واقعی 160 نماینده در نامه‌ای اعتراضی به رئیس‌مجلس از او خواستند طرح فوق از اصل 85 و بررسی در کمیسیون مشترک خارج شده و در صحن علنی و در معرض دید عموم به رأی گذاشته شود.»
به راستی چرا چند روزنامه و سایت چنین منافع ملی را به بازی می‌گیرند و انتشار دروغ جامعه را می‌ترسانند و آب از آب هم تکان نمی‌خورد؟! چرا مجلس با احصاء دروغ‌هایی که در رسانه‌های وابسته به این جریان منتشر شده و یحتمل باز هم منتشر می‌شود شکایت به عدلیه نمی‌برد؟! و چه چیز بهتر از این روش تا به واسطه بررسی آنها در یک دادگاه دروغ سازان، دروغ پردازان و ناشران دروغ رسوا شوند.
در تازه‌ترین لجن‌پراکنی این طیف در روزنامه شرق گزارشی منتشر شده که در آن آمده: «زمزمه‌های بررسی طرح موسوم به «صیانت از فضای مجازی» اوایل تیر 1400 در مجلس یازدهم به گوش رسید؛ موضوعی که از همان ابتدا با مخالفت جدی و واکنش منفی افکار عمومی و بخشی از مسئولان و نمایندگان مجلس مواجه شد.»
اینکه این طرف در افکار عمومی با واکنشی منفی مواجه شد به دلیل دروغ‌هایی بود که این طیف در میان جامعه آنها را پراکنده کرد. این جماعت پیش از این با ذکر دروغ‌هایی مانند بسته شدن شبکه‌های اجتماعی و... به ترساندن مردم پرداختند. به صورت کلی می‌توان گفت شیوه ترساندن مردم یکی از پرکاربردترین شیوه‌های زشت و زننده غربگرایان (اصلاح‌طلبان) است که در مواقع دیگری نظیر انتخابات و به منظور ترورشخصیت نامزدانتخاباتی رقیب توسط آنها به کار گرفته می‌شود.
در ادامه این نوشتار می‌خوانیم: «به‌همین‌دلیل به منظور بررسی بازخوردهای منفی طرح فوق، کلیات آن با شش ماه تأخیر به تصویب مجلس رسید. البته از آنجایی که موافقان طرح فوق اصرار به تصویب این طرح داشتند؛ اما نمی‌خواستند هزینه مستقیم آن را بپردازند، رأی به اصل هشتاد‌و‌پنجی شدن قانون اساسی درباره طرح فوق دادند؛ یعنی قرار شد طرح صیانت به کمیسیون مشترک سپرده شود تا اعضای آن به جای کلیت مجلس درباره طرحی با این سطح از اهمیت که البته مورد انتقاد جدی جامعه است، پشت درهای بسته تصمیم‌گیری کند؛ اما پس از انتقادات جدی افکار عمومی در فضای مجازی و واقعی 160 نماینده در نامه‌ای اعتراضی به رئیس‌مجلس از او خواستند طرح فوق از اصل 85 و بررسی در کمیسیون مشترک خارج شده و در صحن علنی و در معرض دید عموم به رأی گذاشته شود.»
به راستی چرا چند روزنامه و سایت چنین منافع ملی را به بازی می‌گیرند و انتشار دروغ جامعه را می‌ترسانند و آب از آب هم تکان نمی‌خورد؟! چرا مجلس با احصاء دروغ‌هایی که در رسانه‌های وابسته به این جریان منتشر شده و یحتمل باز هم منتشر می‌شود شکایت به عدلیه نمی‌برد؟! و چه چیز بهتر از این روش تا به واسطه بررسی آنها در یک دادگاه دروغ سازان، دروغ پردازان و ناشران دروغ رسوا شوند.
