فارغ از محتوای یادداشت مذکور، نفس استفاده از دست نوشته فردی که مأموریت نفوذ به داخل ساختارهای دولتی ایران را بر عهده داشته و توسط دیوید لیلین افسر اطلاعاتی آمریکا به مراد موشه طاهباز (جاسوس آمریکایی - اسراییلی) معرفی شده است، بسیار مهم و قابل تامل است. شاید گفته شود که دست اندرکاران روزنامه جمهوری اسلامی از سوابق این فرد مطلع نبوده اند- اگرچه این ادعا قابل تامل است - اما با یک جست وجوی ساده در اینترنت می توان دریافت که مدنی کیست و چه ماموریت هایی را بر عهده داشته است.
بازخوانی بخشی از سوابق مدنی خالی از لطف نیست:
تصویری از دیوید لیلین و مراد طاهباز در توییتر لیلین
کاوه مدنی کیست؟
به دنبال کشف شبکه جاسوسی و نفوذ کاووس سید امامی و دستگیری چند نفر از عوامل شبکه اسرائیلی – انگلیسی – آمریکایی، حرف و حدیثهایی درباره کاوه مدنی استاد دانشگاه امپریال کالج لندن هم سر زبانها افتاد و مشخص شد مدنی یکی از متهمینی است که میبایست مشخص میشد ارتباطی میان او و دیگر عوامل شبکه جاسوسی وجود داشته است یا خیر؟ البته با فرار وی و بازخوانی برخی از اسناد مشخص شد که وی یکی از نفوذی های آموزش دیده است که با برنامه وارد دولت روحانی شده بود؛ جاسوس و نفوذیای که تا همین اواخر، عیسی کلانتری معاون روحانی، وی را فردی نخبه و متشرع می نامید!
حضور کاوه مدنی در بین دانشجویان دانشگاه کالیفرنیا -دیویس
اما و اگرها درباره کاوه مدنی ادامه داشت تا جایی که تصاویری از مجلس مختلط رقص و عیش و نوش کاوه مدنی در رسانههای غیر رسمی و شبکههای اجتماعی منتشر شد و رسانههای حامی دولت و جریان اصلاحطلب اعلام کردند که این تصاویر برای قبل از دوران مسؤولیت مدنی است و هیچ ارتباطی به زمان حال ندارد؛ البته کاوه مدنی هم این تصاویر را تکذیب نکرد و مشخص شد جوان به اصطلاح متخصص در امور محیط زیست، در موضوعات دیگری هم تخصص دارد.
البته شبکه نفوذ در حمایت از کاوه مدنی با یک بازی روانی - اطلاعاتی در فضای مجازی و انتشار تصاویری از وی - پس از فرار از کشور - درصدد بود تا به مخاطب این مسئله را القا کنند که کاوه مدنی به دلیل عیاشی و مشروب خواری تحت تعقیب قرار گرفته و از ایران فرار کرده است... حال آن که فرار کاوه از ایران، حکایت دیگری دارد.
به گزاره دیگر، همزمان با فرار کاوه از ایران، شبکه حامی داخلی و خارجی به حمایت از وی در شبکههای اجتماعی اقدام به تولید محتوا کردند که به نوعی به مخاطب القا کند که کاوه مدنی نخبه علمی است و ایران به دنبال نخبه شکی و فرار نخبگان از کشور است.
بخشی از سوابق کاوه مدنی جاسوس آموزش دیده
کاوه مدنی عضو برنامه «هنری هارت رایس» در زیرمجموعه برنامه مطالعات ایران در مرکز مکمیلان دانشکده علوم سیاسی دانشگاه ییل است. هنری هارت رایس، یک یهودی صهیونیست، غول حوزه املاک و مسکن در نیویورک و از حامیان مالی بزرگ اسرائیل، غول حوزه املاک بود که با سرمایه خود، این برنامه را در مرکز مطالعات ایران دانشگاه ییل راه اندازی کرد. او در راهاندازی بزرگترین مرکز «خیریه» یهودیان آمریکا را با عنوان «UJA-Federation» نقش عمده داشت.[1]
پروفایل کاوه مدنی در دانشگاه ایمپریال کالج لندن
مرکز مکمیلان را چند تن از یهودیان صهیونیست از قبیل «دیوید بریون دیویس»، «ریچارد گیلدر» و «لوئیس لرمن» راهاندازی کردند[2]که هر سه از متنفذین جریان جمهوریخواهان صهیونیست آمریکا هستند و بخش عمده بورسها و گرنتهای این مرکز هم به اتباع رژیم صهیونیستی تعلق میگیرد. از این رو، مسؤولان و دستاندرکاران و هیأت علمی این مرکز را عمدتاً یهودیان تشکیل میدهند و این در صفحه معرفی «افراد» این مرکز قابل مشاهده است.[3] در برنامه «مطالعات ایران» مرکز مکمیلان، یکی از چهرههای محوری، «عباس امانت»، استاد بهایی دانشگاه یِیل است.
پروفایل کاوه مدنی در مرکز مکمیلان
نام عباس امانت در مرکز مک میلان
دانشگاه «ییل» در کنار دانشگاه «هاروارد»، از مراکز اصلی همکار سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا در پروژههای دانشگاهی حوزه اطلاعات و امنیت ملی آمریکا است و یکی از مراکز اصلی تأمین نیروهای متخصص و کارشناسان آکادمیک سیا، دانشگاه ییل است.
در زیر چند نمونه از مقالات نشریات آمریکایی درباره این پیوند قدیمی میان سیا و ییل را ملاحظه میکنید:
نیویورک تایمز: ییل، یک مهدکودک بزرگ برای پرورش جاسوس
«مدرک ییل، یک دارایی برای سیا»
کاوه مدنی در سالهای ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷، با «برنامه حمید و کریستینا مقدم برای مطالعات ایران» در دانشگاه استفورد همکاری داشت. این برنامه، ذیل بخش مطالعات ایران استفورد، تحت مدیریت «عباس میلانی»، از چهرههای ضدانقلاب و از کارشناسان پای ثابت بی بی سی فارسی و تلویزیون صدای آمریکا اداره میشود که رادیکالترین مواضع را علیه جمهوری اسلامی ایران میگیرد.
همکاری با پروژه «ایران ۲۰۴۰» دانشگاه استنفورد با مدیریت عباس میلانی
عباس میلانی، مدیر برنامه مطالعات ایران حمید و کریستینا مقدم در دانشگاه استنفورد
معرفی پروژه ایران ۲۰۴۰ در سایت دانشگاه استنفورد / همکاری مدنی با پویا آزادی
این پروژه، یک برنامه تحقیقاتی برای ارزیابی منابع استراتژیک ایران در حوزههای مختلف از قبیل کشاورزی، آب و انرژی است و قطعاً سفارشدهنده این تحقیقات نمیتواند یک فرد عادی باشد، بلکه قطعاً پای نهادهای حکومتی آمریکا و به طور خاص نهادهای اطلاعاتی این کشور در میان است. مدیر «پروژه ایران ۲۰۴۰»، «پویا آزادی» است که تخصص او حوزه «آب» است. آزادی به همراه حسن دهقانپور، مهران سهرابی و «کاوه مدنی»، پژوهشی را برای پروژه ایران ۲۰۴۰ در حوزه «نفت» و ذخایر نفتی ایران انجام دادهاند![4]
در دیدار رمضانی مقام معظم رهبری با اساتید دانشگاه در تاریخ 8/3/1398، معظم له در فراز ابتدایی سخنان خود هشداری مهم را جهت توجه دادن به اجراء نوعی از پروژههایی ضد ایرانی ابراز میدارند و با نام بردن از "پروژه ایران 2040 دانشگاه استنفورد"، آن را نمونه و مصداق بارز این نوع از پروژهها بیان میکنند.
رهبر انقلاب اسلامی در این دیدار فرمودند:«حرکت علمی و پیشرفتهای دانشگاهها در دهههای اخیر به معنی واقعی کلمه چشمگیر و برجسته است اما جریانی با سرمنشأ خارجی و با امتداد داخلی سعی دارد با بیارزش نشان دادن و یا کوچک شمردن حرکت علمی کشور و پیشرفتهای بهدست آمده، مردم و جوانان را ناامید کند.»
حضرت آیتالله خامنهای با تأکید بر سازمان یافته بودن این جریان افزودند:«یک نمونه از این جریان، "پروژه ۲۰۴۰ دانشگاه استنفورد برای ایران" است که هدف آن، زیر سوال بردن پیشرفتهای علمی و دانشگاهی است و متأسفانه عدهای هم در داخل در حرکتی مرکب از خباثت و خیانت با آنها همصدایی میکنند.»
[1] -https://www.nytimes.com/1992/03/01/nyregion/henry-h-rice-real-estate-broker-known-for-innovation-dies-at-80.html
[2] -https://en.wikipedia.org/wiki/MacMillan_Center_for_International_and_Area_Studies
[3] -https://macmillan.yale.edu/people
[4] -mshrgh.ir/934758