به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ فیلم ضد، دومین ساختۀ امیرعباس ربیعی است که باز هم به تاریخ معاصر می‌پردازد. ساختۀ نخست او به نام لباس شخصی (۱۳۹۸)، در خصوص خیانت حزب توده به جمهوری اسلامی بود که هنوز به نمایش درنیامده. فیلمنامۀ ضد را حسین تراب‌نژاد نوشته است و مرتضی اصفهانی و جواد موگویی به او مدد رسانده‌اند. تهیه کنندگی فیلم بر عهدۀ محمدرضا شفیعی (وصف صبا) بوده. فیلم ضد و فیلم هناس/ حسین دارابی، دو محصول حوزه هنری در جشنواره امسال فجر محسوب می‌شوند.

 «ضد»؛ فیلمی دربارۀ نفوذ منافقین خلق به حزب جمهوری قصۀ فیلم، در مورد زندگی سعید امیریان (مهدی نصرتی) است که در حزب جمهوری اسلامی اشتغال دارد. نامزدش بیتا (لیلا زارع) به دلیل حمل سلاح توسط سعید، از کار او راضی نیست. سعید دیدارهای مخفیانه‌ای با ناصر (نادر سلیمانی) دارد که رابط او با سازمان منافقین خلق است. به او دستور داده می‌شود که بهشتی را ترور کند. اما سعید مخالفت می‌ورزد. در نهایت ترور توسط فرد دیگری به نام کلاهی انجام می‌شود.

تاریخ معاصر بخصوص تاریخ انقلاب، برای کسانی که آن دوران را ندیده ــ یا حتی دیده‌اند ــ نیاز به بازخوانی دارد. لذا ساخت چنین فیلم‌هایی، یک ضرورت حیاتی است. جناب تهیه کننده در کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرد که در پی سفارش رهبر معظم انقلاب در یکی از سخنرانی‌هایش در خصوص لزومِ پرداختن به واقعۀ هفتم تیز، به سراغ این موضوع رفته است.

  متأسفانه فیلم ضد، خیلی کوچکتر از آن است که باید باشد. شخصیت‌ها بسیار اندک هستند. مخصوصاً که شخصیت اصلی، واقعیت خارجی ندارد. آنطور که در کنفرانس خبری فیلم در جشنوارۀ فجر از سوی تهیه کننده و کارگردان مطرح شد، تنها شخصیت‌های واقعی که در این فیلم تصویر شده‌اند، شهید بهشتی و محمدرضا کلاهی هستند. اما جالب توجه این است که هر دو شخصیت، فقط در یک سکانس بازی کرده‌اند! آیا چنین فیلمی می‌تواند همان چیزی باشد که رهبر معظم انقلاب خواسته بود؟!

به برخی از محاسن فیلم اشاره می‌کنم:

ـ طراحی صحنۀ دکتر محمدرضا شجاعی برای القای تهران در سال‌ ۱۳۶۰

ـ بازی دوگانۀ مهدی نصرتی و گریم خوب او که به نقش‌ دوگانه‌اش در فیلم می‌خورد

ـ بازی لیلا زارع در نقش دکتر بیتا پزشک عمومی و نامزد سعید (مهدی نصرتی)

ـ بازی خوب، صدای متفاوت و گریم عالی نادر سلیمانی، به طوریکه او را بدواً نمی‌توان شناخت

ـ بازی خوب خانم لیندا کیانی که علاوه بر نقشش در فیلم، در نقش یک دختر روستایی، سعی کرده به بیتا و سعید نزدیک شود

  این اجزاء در فیلم خوب هستند. اما فیلمنامۀ تخیلی و ضعیف، عملاً فیلم را مضمحل کرده است. بهتر بود که حوزۀ هنری به جای ساخت دو فیلم ارزان، فیلمی بزرگتر در مورد یکی از این دو واقعه می‌ساخت. مخصوصاً که تجربۀ موفق فیلم ماجرای نیمروز/ محمدحسین مهدویان (۱۳۹۵) پیش چشم ما است.