به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ محمدرضا ظفرقندی، رئیس سابق سازمان نظام پزشکی در دولت روحانی اخیراً طی اظهاراتی در مجمع انجمن اسلامی چپ‌گرای جامعه پزشکی گفته است:

"مقوله ی دیگری که در سال ۱۴۰۰ به وقوع پیوست، رسیدن به ایستگاه پایانی جمهوریت نظام با اعمال شدیدترین حالت حذف و انحصار نظارت استصوابی در انتخابات ریاست جمهوری بود. در این انتخابات حتی چهره های میانه روی اصلاح طلب و اصولگرا هم از چرخه رقابت حذف شدند! "

به گزارش جماران، او همچنین تصریح می‌کند: امروز فاصله معنای انتخابات با اهداف و آمالی که در آغاز توسط بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران مطرح شد به بعیدترین وجه ممکن رسیده است و در حدی است که عملا امکان انتخابات آزاد از اکثریت ملت سلب شده است.

*در وهله اول بایستی دقت کرد که این از مظلومیت نظام اسلامی که برخی مسئولان سابق یا فعلی آن در حالیکه از گرده بیت‌المال فربه شده‌اند؛ اما صراحتا به ساختارها و رویکردهای نظام اسلامی معتقد نیستند.

تأکید ظفرقندی بر "پایان جمهوریت در نظام اسلامی" البته حرف جدیدی نیست چون معلم آقای ظفرقندی یعنی سعید حجاریان بلافاصله پس از انتخابات ۱۴۰۰ گفته بود که "اصلاحات صندوق‌محور مرد"!

 مفاهیمی مثل پایان جمهوریت و مرگ اصلاحات صندوق‌محور به معنی برداشتن اسلحه و فرمان اغتشاش عمومی علیه مردمسالاری و جمهوریتی است که اینان نمی‌پسندند.

وگرنه در هیچ حکومتی و هیچ کشوری به صرف بروز چند انتقاد یا ایراد و یا حتی نقض یک انتخابات؛ کسی در این سطح از بلاهت قرار نمی‌گیرد که دستاوردهای چندین ساله در سیاست و البته امنیت مردم را حراج کند و از پایان جمهوری و انتخابات حرف بزند!

 این حد از کینه‌توزی با نظام اسلامی و ساختارهای آن بر هرکس روا باشد اما بر مسئولی که از گرده همین نظام نان خورده و خودش و خانواده‌اش از نان و امنیت همین نظام مظلوم ارتزاق کرده‌اند، هرگز روا نیست و البته عین نفاق است.