متاسفانه کارنامه آقای ظریف در وزارت امور خارجه به هیچ عنوان قابل دفاع نیست. یکی از نقاط ضعف جدی ظریف در ۸ سال گذشته این بود که وزارت «امور خارجه» را به وزارت «امور برجام» تقلیل داد. اقدامی که خسارت های فراوانی در پی داشت.
به گزارش شهدای ایران، «علی بیگدلی» فعال اصلاح طلب در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «ایران دیگر وزیرخارجهای همچون محمدجواد ظریف نخواهد داشت که بر دیپلماسی به زبان انگلیسی کاملا مسلط بود. ایران طی ۲۰۰ سال اخیر و از زمان فتحعلی شاه که وزارت خارجه تاسیس شد، هیچگاه وزیرخارجهای به توانایی محمدجواد ظریف نداشته است که چنین تجربه و تخصصی داشته باشد و بر زبانهای مختلف مسلط باشد. اینکه ایران به زبان انگلیسی مذاکره نمیکند یک نقطه ضعف است. البته شاید چاره دیگری وجود نداشته است و تیم مذاکره کننده ایران بر این باور بودهاند که به این شکل میتوانند اهداف و خواستههای خود را صریحتر مطرح کنند. برخی در این میان گفتهاند که ما متون را به زبان فارسی به طرفهای دیگر میدهیم و آنها در کشور خود و پیش معتمدین خود آن را ترجمه کنند که این کار مشخصا خوشایند نیست و ضعف تیم مذاکره کننده ایرانی را نشان میدهد».
همچنین روزنامه اعتماد در مطلبی نوشت: «دلیل اصلی ضعف تیم کنونی در به اصطلاح امور رسانهای و شناخت دنیا بود. اگر کسی بود که میتوانست با دنیا صحبت کند ما توجیههای بسیار قوی برای تداوم مدیریت افکار عمومی به نفع ایران داشتیم...مناسب است که رهبری یا رییس جمهور یا وزیر خارجه از ظرفیت افرادی چون محمدجواد ظریف استفاده کنند. افرادی چون آقای ظریف میتوانند در سطح رسانهای بینالمللی موضع ما را به دنیا توضیح بدهند. متاسفانه در حال حاضر ما در تیم جدید فردی که این مسوولیت را به خوبی ایفا کند، نداریم».
به آل سعود «امتیاز موشکی» بدهیم؛ سرِ برجام سلامت/ ظریف بهترین وزیر خارجه ایران در ۲۰۰ سال اخیر است
این روزها و همزمان با دور هشتم مذاکرات وین، جریان اصلاح طلب با هجمه به دولت، مدعی است که دولت سیزدهم با «زبان دیپلماسی» آشنا نیست و این ظریف و تیم او بود که مسلط به زبان دیپلماسی بود.
این ادعا در حالی است که «سید محمود نبویان» نماینده مجلس- ۲۵ آذر ۹۴- گفته بود: «فردای روز توافق، دکتر ظریف به مجلس آمد تا گزارش بدهد و اذعان کرد یکی از بزرگترین دستاوردهای ما این است که هیچ جای متن برجام، کلمه «تعلیق» (suspend) برای تحریم ها استفاده نشده و همه جا «لغو» تحریم ها آمده است و همانجا بنده در ۴ جای متن توافقنامه، کلمه «تعلیق/ suspend» را به ایشان نشان دادم که واکنش ظریف اینگونه بود: "عه! من اینجاها را ندیده بودم".»
همچنین «وندی شرمن» عضو سابق تیم مذاکره کننده هستهای آمریکا و مقام ارشد فعلی وزارت خارجه این کشور - فروردین ۹۶ - در اندیشکده وودرو ویلسون و در حضور «کاترین اشتون» مسئول اسبق سیاست خارجی اتحادیه اروپا با تمسخر درباره توافق هستهای گفته بود: «اعضای ۵+۱ و اتحادیه اروپا توافق کردند که (با پوزخند) تحریمهای هستهای را "موقتاً متوقف کنند"، lift لغتی است که در زبان انگلیسی به معنی (معلق نگاه داشتن و یا موقتاً متوقف کردن) است اما طرف ایرانی lift را به معنی «پایان دادن و خاتمه دادن ترجمه میکرد» و به همین دلیل هم ما از این لغت استفاده کردیم».
لازم به ذکر است که برجام و ضمائم آن مجموعاً ۱۱۰ صفحه است. از این ۱۱۰ صفحه که مجموعه برجام را تشکیل میدهد، ۱۸ صفحه برجام است و تمام نکات دقیق، ظریف، زمانبندیهای اجرایی در ۹۲ صفحه باقی مانده و به عبارتی همان ضمایم برجام است. ظریف در گفتوگوی اخیر ادعا کرده که تعلیق در برجام نیامده و او برجام را خوانده است. یعنی وی فقط ۱۸ صفحه را خوانده و از ۹۲ صفحه دیگر که اساسیترین مسائل برجام در آن بوده، بیخبر بوده است!
رویکرد غلط «رسیدن به هر توافق، بهتر از عدم توافق»، اجرای توافق بهصورت یکطرفه، عجولانه، نامتوازن و غیرهمزمان در ۲ ماه، نگرفتن تضمین قوی و کافی برای لغو تحریمها، ادامه اجرای تعهدات برجامی علیرغم نقض فاحش برجام توسط آمریکا و اروپا از مصادیق قصور و تقصیرهای فاحش تیم مذاکرهکننده به ریاست ظریف در پرونده برجام است. همچنین اجرای تعهدات علیرغم گزارش نادرست آژانس در موضوع PMD، مرجع بودن تفسیر طرف مقابل و مبهم بودن متن برجام، قصور و تقصیر در انتخاب اعضای تیم مذاکرهکننده و حمایت از جاسوسها، اعتماد بلاوجه به طرف بدعهد و تضمین نامیدن امضای وزیر خارجه آمریکا، پیشبینی نکردن خروج طرف مقابل و انکار احتمال خروج آمریکا از توافق و... ابعاد دیگری از فاجعه بزرگ برجام است.
چندی پیش «مالک شریعتی» نماینده مجلس در توییتر نوشته بود: «این را هم انکار می کنید!؟ نخواندن کامل متن و پیوست متن، خطای بزرگی است؛ اما خطای بزرگتر مربوط به فرامتن است:"اعتماد به آمریکا"».
متاسفانه کارنامه آقای ظریف در وزارت امور خارجه به هیچ عنوان قابل دفاع نیست. یکی از نقاط ضعف جدی ظریف در ۸ سال گذشته این بود که وزارت «امور خارجه» را به وزارت «امور برجام» تقلیل داد. اقدامی که خسارت های فراوانی در پی داشت.