به بهانه آغاز دور جدید مذاکرات ایران و 1+4
زمان مذاکرات به خواست ایران و البته به احتمال زیاد هوشمندانه، 29 نوامبر در تاریخ میلادی و هشتم آذر به تاریخ شمسی مورد توافق قرار گرفته است.
شهدای ایران: امروز هشتم آذر، دور جدید مذاکرات ایران با 4+1 آغاز خواهد شد. به عقیده کارشناسان، ایران در دور جدید مذاکرات که بعد از ریاست جمهوری آیت الله رئیسی و تغییر تیم مذاکره کننده انجام می شود با دست پُر وارد شده است.
اما نکاتی را می توان نه درباره مذاکرات بلکه درباره ایام سپری شده منتهی به روز آغاز مذاکرات در قالب چند مقایسه بیان کرد که قابل توجه است:
یک: در طی مدت زمان منتهی به آغاز مذاکرات، نه آیت الله رئیسی به عنوان رئیس جمهور و نه دکتر امیرعبداللهیان به عنوان وزیر خارجه، دائما درباره مذاکرات صحبت نکردند. این در حالی بود که در دولت گذشته جدای از ظریف، از هر دو کلمه روحانی در هر محفلی یکی از آنها درباره مذاکرات بود.
دو: رئیس جمهور و البته اعضای کابینه در طی مدت زمان منتهی به مذاکرات نه تنها مستمرا بلکه موردی هم حل مسائل کشور را به توافق با غربی ها ربط ندادند. اما در دولت گذشته گفته میشد که آب خوردن مردم هم به مذاکرات مربوط است!
سه: چند روز پیش آیت الله رئیسی در فاصله چند روز مانده به مذاکرات از پیشرفت کشور بدون باج دهی، رونق فروش نفت و ارتباط خوب با همسایگان سخن گفت. علاوه بر تاکید رئیس جمهور به ارتباط با همسایگان، دو سفر خارجی رئیس جمهور هم تا اینجای کار به تاجیکستان و ترکمنستان برای شرکت در اجلاس شانگهای و اکو به عنوان سازمانهای منطقهای بوده است. این اعتماد به نفس مبتنی بر واقعیت در مقایسه با عبارات خلاف واقع «خزانه خالی» و «بدون برجام نمی توانیم نفت بروشیم» روحانی و زنگنه در زمان مذاکرات، خاطر مردم ایران را از ناکارآمدی و غرب زدگی برخی مسئولان سابق مکدر می کند.
چهار: تاریخ دور جدید مذاکرات همزمان با اعلام رسانهای جدال دلاورمردان سپاه با دزدی دریای آمریکایی ها اعلام شد. بهره برداری از قدرت راهبردی ایران در مقایسه با جمله صادر شده از ظریف که «آمریکا میتواند با یک بمب تمام سیستم دفاعی ایران را از کار بیاندازد» نشانگر رفتار هوشمندانه و تغییر جهت به سمت عزت مداری است.
پنج: زمان مذاکرات به خواست ایران و البته به احتمال زیاد هوشمندانه، 29 نوامبر در تاریخ میلادی و هشتم آذر به تاریخ شمسی مورد توافق قرار گرفته است. هشتم آذر سالروز ترور شهید مجید شهریاری در پروژه مشترک سرویس های اطلاعاتی امریکا و رژیم صهیونیستی است. کسی که در مقابل تحریم ایران در دسترسی به اورانیوم با غنای 20 درصد، ایران را در تولید این سوخت خودکفا کرد. انتخاب این تاریخ یعنی سالروز ترور دانشمند برجسته هستهای ایران، پیام های روشن، مهم و صریحی به طرف های مذاکره کننده دارد. در یک کلام تحریم، ترور و... نمی تواند جلوی پیشرفت ایران را بگیرد.
شش: در مدت زمان منتهی به مذاکرات خبری از اصطلاحا منت کشی و چراغ سبز نبود. حتی در مقابل ضررهای وارد شده بحث تاوان هم با قاطعیت مطرح شد. این در حالی است که دولتمردان سابق هم اول کار وعده نسیه گرفته و امتیاز نقد دادند، هم تا آخر کار برای اجرای تعهدات طرف های عهدشکن از آنها خواهش می کردند، بحث تاوان و غرامت که جای خود دارد.
هفت: شاید در این مدت بحث اخبار مذاکرات بین سیاسیون و رسانه ای ها اندکی داغ بوده باشد اما قطعا در بین عموم جامعه اینگونه نبود. حتی شاید خیلی از مردم از زمان و روز مذاکرات هم خبر نداشته باشند. این در حالی بود که در دولت گذشته چنان اقتصاد کشور و به عبارتی همه چیز را به مذاکرات و برجام گره زده بودند که بسیاری از مردم تا ریزترین امور مذاکرات را پیگیری می کردند.
هشت: مسئولان کشور در هر زمینه ای مشغول فعالیت خودشان هستند و مذاکره کنندگان هم کار خودشان را انجام می دهند. همه کشور معلق به مذاکرات و نتیجه آن نشده و نخواهد شد. اگر مذاکرات نتیجه مطلوب را داشته باشد اصطلاحا «فبهاالمراد» اما اگر نشود آب از آب تکان نخورده است.
اما نکاتی را می توان نه درباره مذاکرات بلکه درباره ایام سپری شده منتهی به روز آغاز مذاکرات در قالب چند مقایسه بیان کرد که قابل توجه است:
یک: در طی مدت زمان منتهی به آغاز مذاکرات، نه آیت الله رئیسی به عنوان رئیس جمهور و نه دکتر امیرعبداللهیان به عنوان وزیر خارجه، دائما درباره مذاکرات صحبت نکردند. این در حالی بود که در دولت گذشته جدای از ظریف، از هر دو کلمه روحانی در هر محفلی یکی از آنها درباره مذاکرات بود.
دو: رئیس جمهور و البته اعضای کابینه در طی مدت زمان منتهی به مذاکرات نه تنها مستمرا بلکه موردی هم حل مسائل کشور را به توافق با غربی ها ربط ندادند. اما در دولت گذشته گفته میشد که آب خوردن مردم هم به مذاکرات مربوط است!
سه: چند روز پیش آیت الله رئیسی در فاصله چند روز مانده به مذاکرات از پیشرفت کشور بدون باج دهی، رونق فروش نفت و ارتباط خوب با همسایگان سخن گفت. علاوه بر تاکید رئیس جمهور به ارتباط با همسایگان، دو سفر خارجی رئیس جمهور هم تا اینجای کار به تاجیکستان و ترکمنستان برای شرکت در اجلاس شانگهای و اکو به عنوان سازمانهای منطقهای بوده است. این اعتماد به نفس مبتنی بر واقعیت در مقایسه با عبارات خلاف واقع «خزانه خالی» و «بدون برجام نمی توانیم نفت بروشیم» روحانی و زنگنه در زمان مذاکرات، خاطر مردم ایران را از ناکارآمدی و غرب زدگی برخی مسئولان سابق مکدر می کند.
چهار: تاریخ دور جدید مذاکرات همزمان با اعلام رسانهای جدال دلاورمردان سپاه با دزدی دریای آمریکایی ها اعلام شد. بهره برداری از قدرت راهبردی ایران در مقایسه با جمله صادر شده از ظریف که «آمریکا میتواند با یک بمب تمام سیستم دفاعی ایران را از کار بیاندازد» نشانگر رفتار هوشمندانه و تغییر جهت به سمت عزت مداری است.
پنج: زمان مذاکرات به خواست ایران و البته به احتمال زیاد هوشمندانه، 29 نوامبر در تاریخ میلادی و هشتم آذر به تاریخ شمسی مورد توافق قرار گرفته است. هشتم آذر سالروز ترور شهید مجید شهریاری در پروژه مشترک سرویس های اطلاعاتی امریکا و رژیم صهیونیستی است. کسی که در مقابل تحریم ایران در دسترسی به اورانیوم با غنای 20 درصد، ایران را در تولید این سوخت خودکفا کرد. انتخاب این تاریخ یعنی سالروز ترور دانشمند برجسته هستهای ایران، پیام های روشن، مهم و صریحی به طرف های مذاکره کننده دارد. در یک کلام تحریم، ترور و... نمی تواند جلوی پیشرفت ایران را بگیرد.
شش: در مدت زمان منتهی به مذاکرات خبری از اصطلاحا منت کشی و چراغ سبز نبود. حتی در مقابل ضررهای وارد شده بحث تاوان هم با قاطعیت مطرح شد. این در حالی است که دولتمردان سابق هم اول کار وعده نسیه گرفته و امتیاز نقد دادند، هم تا آخر کار برای اجرای تعهدات طرف های عهدشکن از آنها خواهش می کردند، بحث تاوان و غرامت که جای خود دارد.
هفت: شاید در این مدت بحث اخبار مذاکرات بین سیاسیون و رسانه ای ها اندکی داغ بوده باشد اما قطعا در بین عموم جامعه اینگونه نبود. حتی شاید خیلی از مردم از زمان و روز مذاکرات هم خبر نداشته باشند. این در حالی بود که در دولت گذشته چنان اقتصاد کشور و به عبارتی همه چیز را به مذاکرات و برجام گره زده بودند که بسیاری از مردم تا ریزترین امور مذاکرات را پیگیری می کردند.
هشت: مسئولان کشور در هر زمینه ای مشغول فعالیت خودشان هستند و مذاکره کنندگان هم کار خودشان را انجام می دهند. همه کشور معلق به مذاکرات و نتیجه آن نشده و نخواهد شد. اگر مذاکرات نتیجه مطلوب را داشته باشد اصطلاحا «فبهاالمراد» اما اگر نشود آب از آب تکان نخورده است.