سروسی سیاسی شهدای ایران: یکی از سیره ‏های رفتاری امامین انقلاب رسیدگی به مستضعفان و اقشار آسیب‎پذیر جامعه است. حضرت امام خمینی (ره) بار سنگین انقلاب اسلامی را بر دوش قشر مستضعف می دانستند[1] و در رفتار و گفتار خود همواره نسبت به اطلاع از سطح زندگی (درآمد، هزینه، اشتغال، تحصیلات، امنیت) اقشار ضعیف و نیز رفع محرومیت از مستضعفان دغدغه‎ مند بودند، تا آن جا که کلید واژه گفتمانی «پابرهنگان» را در برابر «مرفهین بی درد» به کار می ‏بردند؛ تا آن جا که در شبکه ارزشی به عنوان رهبر جمهوری اسلامی ایران خطاب به پابرهنگان و مستضعفان فرمودند: «من شما را، گودنشینان را، از آن کاخ نشیان بالاتر مى دانم ... یک موى سر این کوخ‌نشینان و شهید دادگان به همه کاخ ها و کاخ نشینان جهان شرف و برتری دارد.»

مرحوم حجت الاسلام والمسلمین علی اکبر اسلامی تربتی، همسایه امام در قم نقل می‎کند «روزی با امام در حال رفتن به درس مرحوم آقای شاه‏آبادی بودیم، فصل زمستان بسیار سردی بود از کنار مدرسه حجتیه عبور می‏ کردیم، دیدیم خانمی کنار رودخانه نشسته و دارد پارچه ‏ها و کهنه ‏هایی را می‏ شوید. نمی‏ دانم مال خودش بود یا کلفت بود. می‏ دیدیم که یخ‏ های رودخانه را می ‏شکست و کهنه می ‏شست، بعد دستش را از آب بیرون می ‏آورد و مقداری با دمای بدنش گرمش می‏ کرد و دوباره لباس می‏شست. امام قدری به او نگاه کرد بعد به من فرمود: شما بروید بعد من می‎آیم. عرض کردم چه کاری دارید؟ اگر امری هست بفرمایید. گفتند: نه، شما بروید و خودشان ایستادند و به کمک آن خانم لباس‎ها را شستند و کنار گذاشتند».

محرومیت زدائی و رهائی مستضعفان از دست مستکبران جهان در منظومه اندیشه ای و بیانات رهبر معظم انقلاب جایگاه والائی دارد و معظم له همواره در دیدار با سران قوا، مسئولان کشور و موثران اجتماعی، همگان را به کار فوق‌العاده، مضاعف و نشناختن شب و روز در کار برای محرومان، رسیدگی به مستمندان، بروز استعدادهای مردم مناطق محروم و نیز رفع آسیب‌های اجتماعی سفارش می کنند و می فرمایند: «مسؤولان باید دنبال عدالت و دنبال آسان کردن زندگی برای طبقات مستضعف و محروم و پابرهنه باشند».

از این رو یکی از ارزش های ثابت و محکم در الگوی حکمرانی و سیاست گذاری جمهوری اسلامی ایران، محرومیت زدائی و نیز توجه به مستضعفان جهان است. این الگوی حکمرانی البته در داخل مخالفانی هم دارد. در دهه های گذشته، مهم ترین مخالفت ها با الگوی حکمرانی محرومیت زدا، از طریق نفوذ اندیشه دنیوی کردن امور و شئون زندگی با هدف تامین بیشترین رفاه زمینی صورت گرفت.

با این همه، دولت سازندگی توفیقاتی برای نظام اسلامی در پیشرفت های دنیوی از قبیل سد سازی، بازسازی زیرساخت ها و رشد فناوری داخلی داشت، اما سوگمندانه این روند در دولت یازدهم و دوازدهم کاهش یافت، سرعت قطار توسعه به بهانه مذاکرات و فشار غربی ها کُند و این اواخر نیز سفرهای استانی و رسیدگی به مناطق محروم تعطیل شد.

دولت روحانی با رویه مرفه‌پروری و روحیه تکاثر و تفاخر 8 سال نسبت به تاثیر تورم و افزایش بیکاری بر اقشار کم برخوردار و محروم بی توجه بوده و پرونده ترک فعل‏ های وزرا و مسئولان دولت 11 و 12، در مبادی ذی ربط مفتوح و در حال بررسی است.

این عضو محترم پژوهشکده وابسته به موسسه نشر آثار امام راحل به ریاست محترم جمهور انتقادی می‎کند، در حالی که رسانه وابسته به این موسسه نیز خبر او را با عنوان انتقاد یک فعال اصلاح ‏طلب پوشش می‎دهد.