به گزارش شهدای ایران، سوم شهریور ماه 1320 روزی است که نیروهای متفقين به مرزهای ايران هجوم آوردند. نیروهای نظامی انگلیس از جنوب و نظامیان روس از شمال و غرب، ایران را مورد تجاوز قرار دادند.

ارتش مدرنی که رضاخان ساخته بود فقط برای سرکوبی مردم و عشاير و زحمتکشان به وجود آمده بود و چند روز بیشتر نتوانست در برابر نیروهای متجاوز متفقین حالت دفاعی به خود بگيرد، نیروهای ارتش رضاشاه يا عقب نشينی کردند يا فرار کردند.

سرانجام بنا به دستور رضاخان ارتش تسلیم شد اما قوای متفقین بازهم از زمین و هوا و دریا شهرهای ایران را مورد حمله قرار دادند و علاوه‌بر خرابی‌های بسیار، دهها تن از هموطنان را به خاک و خون کشیدند.

در حالی که نیروهای متفقین داشتند کشور را اشغال می‌کردند، رضاشاه در کاخش درصدد حركت به سمت اصفهان و ترک کشور بود. او و خانواده‌اش در زمان کوتاهی قبل از اشغال تهران با مشورت متفقین و آگاهی از مسیر اشغال فرصت یافتند بدون کوچکترین مزاحمتی از راه زمینی و در یک مسیر امن از کشور خارج شوند.

جهل به تاریخ و سوءاستفاده شبکه های ضدانقلاب از این بی اطلاعی باعث شده است که عده‌ای مغرضانه در برخی تجمعات شعار «رضاشاه روحت شاد» را سر بدهند. غافل از آنکه آن شاهی که بر او درود می‌فرستند بویی از غیرت، عزت، وطن دوستی و مردم داری نبرده بود.

سه سربازی که به شاه مملکت درست غیرت دادند
گرچه فرماندهان ارشد ارتش رضاشاه اغلب صحنه را خالی کرده بودند ولی سربازانی معتقد و غیور هم بودند که غیرت آنها اجازه نمی‌داد از برابر دشمن فرار کنند.

یکی از این ماجراها مربوط به مقاومت سه مرزبان غیور ایرانی در مرز جلفا است. با توجه به موقعیت رود ارس در این منطقه تنها راه ورود نیروهای مکانیزه و موتوریزه ارتش شوروی به خاک ایران، پل فلزی جلفا بوده که بر روی رود خروشان ارس قرار دارد.

این سه مرزبان علیرغم دستور تسلیم ارتش در برابر دشمن متجاوز که از سوی حکومت بی غیرت رضاخان ابلاغ شده بود تا پای جان ایستادند و از ورود قوای شوروی به خاک کشورمان جلوگیری کردند. 

مقاومت و شهادت این سه نظامی در کنار پل فلزی، از نظر فرماندهان ارتش سرخ شوروی پدیده‌­ای شگفت­ آور بود. به طوری که پس از فتح پل و هموار کردن زمینه عبورشان به خاک ایران، بر پیکر شهدا احترام نظامی برجای آوردند و اجساد مطهرشان را در کنار پل به خاک سپردند.

روزهایی که برکت امام تکرار نخواهد شد
در همین باره عبدالله گنجی مدیر مسئول روزنامه جوان به مناسبت سوم شهریور ماه سالروز حمله متفقین به ایران نوشته است: «سوم شهریور 1320 از تلخ ترین روزهای ملت ایران است. اشغال،فروپاشی ارتش و اخراج شاه از کشور توسط بیگانگان با هم اتفاق افتاد.استمرار اشغال تا تشکیل دولتهای خود مختار مهاباد و آذربایجان پیش رفت و ایران در آستانه تجریه قرار گرفت. آن روزها به برکت امام هرگز تکرار نخواهد شد».