مرد سکوت اصلاحات اگرچه این روزها چندان فعال نیست و نه تنها در کانون توجه قرار ندارد بلکه بیشتر به حاشیه رفته است، اما به عنوان یکی از کاندیداهای این جریان سیاسی مطرح می شود.
به گزارش شهدای ایران، این روزها بازهم زمزمه های ورود انتخاباتی «محمدرضا عارف»، مرد سکوت و
ناکام اصلاحات در رسانه های مختلف پیچیده است. «ناصر قوامی» یکی از فعالان
سیاسی اصلاح طلب مطرح کرده که عارف بازهم نامزد انتخابات ریاست جمهوری می
شود. اما سئوال اساسی اینجاست که آیا عارف به عنوان نامزد اصلاح طلبان و
نیروی جریانی یا به عنوان یک نامزد اصلاح طلب مستقل به کارزار انتخابات
1400 گام می گذارد؟
عارف در سال 92 درحالی که تنها نامزد مطرح اصلاح طلبان با هویت این جریان سیاسی بود، تسلیم سیاست راهبردی جناح خود شد و از نامزدی کناره گیری کرد. وی عنوان می کند که سابقه سیاسی خود را فدای جریان اصلاح کرد اما بسیاری از اصلاح طلبان مطرح می کنند او رای نداشته و بنابراین جریان اصلاحات وی را کنار گذاشته است.
پیشتر اصلاح طلبان عارف را با القابی چون اصلاح طلب تقلبی و بدلی مورد خطاب قرار داده بودند، اگرچه عارف از این جریان برآمده است اما چندان محل اجماع سیاسی خصوصا در میان مرکزیت قدرت این جناح تا به امروز واقع نشده است.
حضور وی در مجلس دهم و سکوت ادامه دار و شکست های متوالی اش از «علی اردشیر لاریجانی» رئیس مجلس دوره دهم و عملکرد کاملا ضعف فراکسیون امید که به ریاست وی عمل می کرد، سیلی از انتقادات را به سوی وی روانه ساخته است.
از سوی دیگر وی در راهبردهای سیاسی جریان اصلاحات در دو طیف کارگزاران و اتحاد ملت که به پدرخوانده های این جریان سیاسی معروف هستند، جایگاهی ندارد. کارگزارانی ها هنوز به راهبرد انتخاباتی عملگرایانه خود و استفاده از کاندیدای اجاریه ای مانند سال 92 پایبند هستند و گزینه های همچون علی لاریجانی را برای انتخابات آینده ریاست جمهوری مد نظر قرار دارند. طیف اتحاد ملت نیز با توجه به اینکه «جو بایدن» رئیس کاخ سفید شده است و موضوع مذاکره و برجام را هر روز بیشتر به معیشت مردم گره می زنند امیدوارند با نام «محمدجواد ظریف» و راهبرد ظریف بایدن به این کارزار گام بگذارند.
شاید بتوان گفت که عارف در طیف دیگری از جریان اصلاحات حضور دارد. طیفی که بنا دارد هویت اصلاح طلبی را در این جریان سیاسی احیا کند و خود را به نوعی «نو اصلاح طلب» می نامد اما با توجه به اینکه جریان اصلاحات سبب ساز وضعیت موجود اقتصادی و معیشتی کشور است، به نظر نمی رسد چندان فردی همچون عارف که خود در مجلس دهم حضور داشته است و عملکردی ضعیفی از خود به نمایش گذاشته است، مورد اقبال مردمی قرار بگیرد. چه اینکه این جریان سیاسی خود به شدت با چالش بی اعتباری میان عامه مردم روبروست و همه وعده هایی که داده نقش برآب شده است.
ماجرای «ژن خوب» عارف که فرزند وی در یک گفتگوی اینترنتی بیان کرد و وی نه تنها نسبت به آن موضعی منفی نگرفت بلکه به توجیه آن پرداخت یکی دیگر از مسائلی است که کارنامه منفی وی را بیشتر نمایان می سازد.
عارف در میان اصلاح طلبان نیز چندان مورد اقبال نیست. شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات این روزها متروک و بلااستفاده مانده است با ریاست وی در جریان سیاسی اصلاحات محوریت تصمیم سازی های مختلف بوده اما اینک به شدت مورد انتقاد نیروهای این جریان قرار دارد.
مرد سکوت اصلاحات این روزها چندان فعال نیست و نه تنها در کانون توجه قرار ندارد بلکه بیشتر به حاشیه رفته است. هر چند بایستی گفت که اگر اصلاح طلبان نیز وی را به عنوان کاندیدای خود قبول نداشته باشند عارف با سابقه حضور سیاسی و سابقه کاندیداتوری که دارد از جمله کاندیداهایی است که می تواند حتی به صورت مستقل پای در انتخابات 1400 بگذارد. اما به نظر نمی رسد عارف هیچگاه هویت اصلاح طلبی خود را کنار بگذارد. هر چند که مشخص نیست وی آیا اینبار در انتخابات باقی بماند یا مانند گذشته در چارچوب یک نیروی در خدمت جریان اصلاحات برای پیشبرد اهداف این جریان سیاسی بازهم از انتخابات خداحافظی کند.
عارف این روزها نه اقبالی میان عامه مردم دارد و نه در جریان خود محل اجماع است، بنابراین مشخص نیست وی با چه رویکرد و برآوردی قرار است در انتخابات به عنوان کاندیدا حضور یابد. خصوصا اینکه راهبرد وی برای آینده مشخص نیست و مردم این روزها بیشتر از اشخاص به راهبرد و سیاست و برنامه آنها با وجود اقتصاد بهم ریخته و بی ثبات و معیشت تنگ و تورم افسارگسیخته نگاه می کنند.
عارف در سال 92 درحالی که تنها نامزد مطرح اصلاح طلبان با هویت این جریان سیاسی بود، تسلیم سیاست راهبردی جناح خود شد و از نامزدی کناره گیری کرد. وی عنوان می کند که سابقه سیاسی خود را فدای جریان اصلاح کرد اما بسیاری از اصلاح طلبان مطرح می کنند او رای نداشته و بنابراین جریان اصلاحات وی را کنار گذاشته است.
پیشتر اصلاح طلبان عارف را با القابی چون اصلاح طلب تقلبی و بدلی مورد خطاب قرار داده بودند، اگرچه عارف از این جریان برآمده است اما چندان محل اجماع سیاسی خصوصا در میان مرکزیت قدرت این جناح تا به امروز واقع نشده است.
حضور وی در مجلس دهم و سکوت ادامه دار و شکست های متوالی اش از «علی اردشیر لاریجانی» رئیس مجلس دوره دهم و عملکرد کاملا ضعف فراکسیون امید که به ریاست وی عمل می کرد، سیلی از انتقادات را به سوی وی روانه ساخته است.
از سوی دیگر وی در راهبردهای سیاسی جریان اصلاحات در دو طیف کارگزاران و اتحاد ملت که به پدرخوانده های این جریان سیاسی معروف هستند، جایگاهی ندارد. کارگزارانی ها هنوز به راهبرد انتخاباتی عملگرایانه خود و استفاده از کاندیدای اجاریه ای مانند سال 92 پایبند هستند و گزینه های همچون علی لاریجانی را برای انتخابات آینده ریاست جمهوری مد نظر قرار دارند. طیف اتحاد ملت نیز با توجه به اینکه «جو بایدن» رئیس کاخ سفید شده است و موضوع مذاکره و برجام را هر روز بیشتر به معیشت مردم گره می زنند امیدوارند با نام «محمدجواد ظریف» و راهبرد ظریف بایدن به این کارزار گام بگذارند.
شاید بتوان گفت که عارف در طیف دیگری از جریان اصلاحات حضور دارد. طیفی که بنا دارد هویت اصلاح طلبی را در این جریان سیاسی احیا کند و خود را به نوعی «نو اصلاح طلب» می نامد اما با توجه به اینکه جریان اصلاحات سبب ساز وضعیت موجود اقتصادی و معیشتی کشور است، به نظر نمی رسد چندان فردی همچون عارف که خود در مجلس دهم حضور داشته است و عملکردی ضعیفی از خود به نمایش گذاشته است، مورد اقبال مردمی قرار بگیرد. چه اینکه این جریان سیاسی خود به شدت با چالش بی اعتباری میان عامه مردم روبروست و همه وعده هایی که داده نقش برآب شده است.
ماجرای «ژن خوب» عارف که فرزند وی در یک گفتگوی اینترنتی بیان کرد و وی نه تنها نسبت به آن موضعی منفی نگرفت بلکه به توجیه آن پرداخت یکی دیگر از مسائلی است که کارنامه منفی وی را بیشتر نمایان می سازد.
عارف در میان اصلاح طلبان نیز چندان مورد اقبال نیست. شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات این روزها متروک و بلااستفاده مانده است با ریاست وی در جریان سیاسی اصلاحات محوریت تصمیم سازی های مختلف بوده اما اینک به شدت مورد انتقاد نیروهای این جریان قرار دارد.
مرد سکوت اصلاحات این روزها چندان فعال نیست و نه تنها در کانون توجه قرار ندارد بلکه بیشتر به حاشیه رفته است. هر چند بایستی گفت که اگر اصلاح طلبان نیز وی را به عنوان کاندیدای خود قبول نداشته باشند عارف با سابقه حضور سیاسی و سابقه کاندیداتوری که دارد از جمله کاندیداهایی است که می تواند حتی به صورت مستقل پای در انتخابات 1400 بگذارد. اما به نظر نمی رسد عارف هیچگاه هویت اصلاح طلبی خود را کنار بگذارد. هر چند که مشخص نیست وی آیا اینبار در انتخابات باقی بماند یا مانند گذشته در چارچوب یک نیروی در خدمت جریان اصلاحات برای پیشبرد اهداف این جریان سیاسی بازهم از انتخابات خداحافظی کند.
عارف این روزها نه اقبالی میان عامه مردم دارد و نه در جریان خود محل اجماع است، بنابراین مشخص نیست وی با چه رویکرد و برآوردی قرار است در انتخابات به عنوان کاندیدا حضور یابد. خصوصا اینکه راهبرد وی برای آینده مشخص نیست و مردم این روزها بیشتر از اشخاص به راهبرد و سیاست و برنامه آنها با وجود اقتصاد بهم ریخته و بی ثبات و معیشت تنگ و تورم افسارگسیخته نگاه می کنند.
