حمید عطایی بازیگر نقش «کیان» در سریال «خانه امن» گفت: وقتی جامعه در شرایط سخت اقتصادی که بیثباتی بیداد میکند قرار بگیرد، آسیبها بیشتر شده و فرصت جولان تروریستها فراهم میشود.
به گزارش شهدای ایران، مجموعه تلویزیونی «خانه امن» به کارگردانی احمد معظمی و تهیهکنندگی
ابوالفضل صفری به عنوان سریال شبانگاهی شبکه یک سیما به قسمتهای پایانی
خود نزدیک میشود. این مجموعه جاسوسی – امنیتی بر اساس پروندههای واقعی
طراحی شده و روایت مبارزه مأموران امنیتی با تروریست های تکفیری است.
«حمیدرضا عطایی» یکی از بازیگران این سریال است. او با ایفای نقش یکی از یاران شجاع و وفادار مختار به نام «سائب بن مالک اشعری» در سریال «مختارنامه» به مخاطبان تلویزیون معرفی شد. عطایی در این سالها به بازی در سریالهای تلویزیونی یلدا (حسن میرباقری)، آسمان من (محمدرضا آهنج)، ترور خاموش (احمد معظمی) و فیلم سینمایی سمور (محمدرضا آهنج) محدود شد. در این میان تولید و پخش فیلم سمور هم به دلیل مشکلاتی در روند تولید، به سرانجام نرسید.
عطایی در سریال «خانه امن»، نقش یکی از مأموران امنیتی در مبارزه با فعالیتهای تروریستی را ایفا میکند.
او درباره چگونگی پیوستنش به این پروژه گفت: افتخار آشنایی با آقایان معظمی و صفری را در سریال «ترور خاموش» داشتم. قبل از آن هم لطف کردند و از من برای بازی در سریال «سارق روح» دعوت کردند که درگیر یک پروژه دیگر شدم و همکاری میسر نشد. در ترور خاموش دیدم که یک گروه همدل و هماهنگ هستند و میدانند چه میخواهند.
با فضای ذهنی کارگردان «خانه امن» آشنا بودم
عطایی اظهار کرد: از نگاه من، برای یک بازیگر پیش از طراحی نقش، آشنایی با دنیای ذهنی کارگردان خیلی مهم است. یعنی اینکه در گفتگوهای اولیه، فضای ذهنی همدیگر را درک کنند و بعد در جریان کار با هماهنگی کارگردان، نقش طراحی شود. در این دو کار دیدم که احمد معظمی چقدر خلّاق و پرانرژی است و بدون خودنمایی کارش را به خوبی انجام میدهد. ضمن این که در طراحی دکوپاژ درجه یک است.
وی گفت: آثاری مثل «خانه امن» با فضا و داستان حساسیتبرانگیز، نهتنها انرژی بالایی میخواهد بلکه برای این که از ریتم نیفتد، باید منطق روایی داستان در قالب دکوپاژهای متفاوت که برای بیننده جذابیت بصری هم دارد ارائه شود. خوشبختانه احمد معظمی از پس این کار برآمده و مطمئن هستم که در آینده از او بیشتر خواهیم شنید.
عطایی افزود: آقای صفری هم فاکتورهای یک تهیهکننده خوب را دارد. هوشیاری، خوشفکر و بهروز بودن که لازمه این حرفه است و در کنار آن جوانی و داشتن انرژی را هم باید اضافه کرد. چقدر خوب است که سازمان صدا و سیما از چنین نیروهایی بیشتر استفاده کند.
آگاهیبخشی به مخاطب برایم مهم است
این بازیگر درباره معیارهای پذیرفتن نقش نیز گفت: من با نقشهایی ارتباط میگیرم که از جنس و ریشه «قهرمان» باشد و ماندگاری هم داشته باشد. از یک زاویه دیگر، آگاهیدادن به مخاطب معیار مهم دیگر برای پذیرفتن یک نقش است. ما از حرفه بازیگری چیزهای زیادی به دست میآوریم که بخش عمده آن از برکت مخاطبان است؛ در کنار این باید خدماتی هم به مخاطب بدهیم که آگاهی بخشی یکی از این موارد است.
وی عنوان کرد: از یک زاویه دیگر، ماهیت نقشهایی از جنس کیان در «خانه امن» یا مرتضی در «ترور خاموش» با فیزیک و مهارتهای بدنی بازیگر ارتباط پیدا میکند. اگر صرفاً فیزیک بازیگر مدنظر باشد، ما بهترین و قویترین ورزشکاران را داریم، اما فقط آمادگی بدنی و عضلات ورزیده نیست؛ علاوه بر اینکه باید مهارتش را داشته باشی، باید بتوانی اجرا هم بکنی.
عضلهات هم بهلحاظ فیزیکی باید درست کار کند، ذهنت هم درست کار کند تا نقشت را درست ایفا کنی.
مهارت و آمادگی بدنی لازمه بازیگری است
عطایی افزود: آدمهایی که در خانه امن میبینیم هوش، قدرت تحلیل و آمادگی بدنی دارند و از طرف دیگر باید ارزشهای روحی روانی و باورهای این آدمها را هم در نظر بگیریم. این دیگر مهارت بازیگر است که با نظارت کارگردان، آن شخصیت را رنگآمیزی و طراحی کند تا نقش در قالب داستان برای مخاطب پذیرفتنی شود. از نگاه من، داشتن مهارتهای مختلف و آمادگی بدنی لازمه بازیگری است؛ یعنی یک امتیاز ویژه نیست.
این بازیگر سینما و تلویزیون گفت: درگیری و اکتهای فراوان، ویژگی نقشی است که من در «خانه امن» دارم و پیش از این در «مختارنامه»، «آسمان من» و «ترور خاموش» هم نقشهایم از همین جنس بود.
وی افزود: این گونه نقشها مهارت سوارکاری، شمشیر زدن و اسلحه به دستگرفتن و تیراندازی را میطلبد. هر بازیگر باید این مهارتها را در بهترین شکل ممکن بیاموزد و جلوی دوربین ارائه دهد. همانطور که بازیگر بزرگی مثل «استیو مککوئین» داشتیم که منتقدان دربارهاش می گفتند اسلحه دستگرفتن و سوار اسب شدن به این آدم میآید و زیبنده قد و قواره اوست.
عطایی اظهار کرد: در «مختارنامه» پنج سال در گرما و سرمای بیابان کار کردیم.در بیابان کار کردیم نه در آپارتمان؛ سوار اسب میشدیم و نه ماشین! بیابان، سوز سرما و هرم گرما با آن لباسها و آن گریم. باید ۴ صبح گریم میشدیم. گریم من حدود یک ساعت و نیم طول میکشید اما گریمی داشتیم که سه ساعت هم طول میکشید، بعد میرفتیم سر کار. به خدا قسم گاهی اگر در روز چند دقیقه خروجی میگرفتیم، خوشحال بودیم!
توصیه بازیگر «خانه امن» به رئیسجمهور
بازیگر نقش «کیان» در سریال خانه امن در پاسخ به این سوال که ضرورت تولید و پخش چنین آثاری چیست، گفت: به خاطر اینکه لایههای کمتر دیدهشده جامعه راهم ببینم. اینجا مملکت ماست و باید احساس مسئولیت کنیم.در این سریال آدمهایی را میبینیم که در همین شرایط بد اقتصادی و با وجود همه نامهربانیها و زخم زبانها از امنیت جامعه دفاع میکنند.
وی افزود: من این روزها در ارتباطاتی که در کوچه و خیابان و موقع کار با مردم دارم یا در فضای مجازی بارها شنیدهام که اینجا اصلاً دیگر تهخط است. من در پاسخ میگویم ناامید نباشید و دوم اینکه پلان سختتر و حشتناکتری میتواند اتفاق بیفتد. این سریال کمک میکند که هوشیار باشیم.
عطایی گفت: من مسئولیت صحبتهایم را برعهده میگیرم و پایش هم میایستم، جناب آقای روحانی! رئیس جمهور محترم! با این شرایط سختی که شما به وجود آوردید، بنیه اقتصادی بخش عمدهای از مردم ضعیف میشود. به دلیل عملکرد اشتباه شما اعتماد عمومی سلب میشود، مردم در نقطه ضعف قرار میگیرند و فضای مناسبی به ویژه در نقاط مرزی برای بال و پرگرفتن تفکرات تکفیری مثل داعش ایجاد میشود.
بی ثباتی اقتصادی بیداد میکند/ این شرایط مناطق مرزی را ناامن میکند
این بازیگر تصریح کرد: این یک واقعیت است. وقتی جامعه در یک شرایط سخت اقتصادی که بیثباتی بیداد میکندقرار بگیرد،این آسیبها بیشتر میشود و فرصت جولان برای تروریستها را فراهم میکند. من مناطق مرزی مختلف را از نزدیک دیدهام. میدانم نیروهای مرزبانی ما، محافظان امنیت و آرامش کشور حالا چه نیروی کادری و چه سرباز وظیفه، با وجود مشکلات فراوان و محدودیتها چگونه از جان مایه میگذارند.
عطایی گفت: اینها آدمهایی هستند که باید عملکردشان دیده شود. «خانه امن» دلگرمی برای اینهاست. تماسهایی از جاهای مختلف و حتی نیروهای نظامی دارم که تشکر میکنند و من هم انرژی میگیرم.
وی افزود: اینجا در تهران میگویند برف آمد، خیابانها لغزنده شدند، باران آمده و آبگرفتگی شده؛ عزیز من! یک عده آدم مثل خود ما در همین وضعیت اقتصادی، در مرزها با تروریستها و متجاوزان درگیر میشوند. خانه امن کمک میکند که ما دقتمان بیشتر باشد، یک خرده هوشیارتر باشیم که وضعیت در آینده میتواند سختتر باشد.
سه نیروی امنیتی با سه ویژگی متفاوت
بازیگر سریال خانه امن درباره همبازیهای خود در این مجموعه تلویزیونی نیز گفت: من افتخار آشنایی با امین زندگانی را از سال ۸۲ و سریال مختارنامه داشتم. یک شخصیت فوقالعاده صمیمی، بامعرفت، مهربان و از طرفی بهلحاظ بازیگری بسیار مسلط و کاربلد که از او یک بازیگر درجه یک و البته محبوب ساخته است. مردم دوستش دارند و کارهای خیلی شاخصی هم در کارنامهاش دارد. حمیدرضا پگاه هم همینطور. من تا زمان بازی در این سریال افتخار آشنایی با ایشان را نداشتم. یک بازیگر مودب و شخصیتی بسیار متین و صبور؛ من روی این صبر تأکید میکنم که لازمه کارهایی در سطح و گستره «خانه امن» است.
وی اظهار کرد: این سه شخصیت هر کدام باید ابعادی را به نمایش بگذارند که برای تماشاچی جذاب باشد. هر کدام چند بُعد شخصیتی مختلف را به نمایش میگذارند تا تماشاچی را با داستان همراه کنند. درباره «کیان» باید بگویم یک نقش با مختصات متفاوت است. رفتن در دل داعش و یا ماموریت در یک کشور بیگانه تعاریف خاص خود را دارد. رحم در وجود آدمهای داعش نیست. بهشدت خشن هستند، با این جماعت نمیتوانی به زبان خیلی معنوی و حسی ارتباط بگیری.
عطایی گفت: در چنین شرایطی باید یک پلیس امنیتی مقتدر و کاربلد باشی تا مردمی که سریال را میبینند با افتخار و سری افراشته بگویند «بله،پلیس ما این است!». من هم به عنوان بازیگر باید این حس را از مردم دریافت کنم. این به من کمک میکند تا این نقش را با جدیت بازی کنم. قصه خیلی جدی است. اینجا پلیس دیگر جای مماشات ندارد. اینجا دیگر نیروی ما دقیق، حساب شده و قدرتمند و با شهامت وارد میشود. به همین خاطر، این خودش فشار روانی خاصی را ایجاد میکند.
چرا کار تکتیرانداز ماهر به گلوله دوم رسید؟
وی درباره سکانس موردعلاقه خود در خانه امن نیز گفت: یکی از سکانسهای آغازین سریال بُعد انسانی کیان به عنوان نماینده نیروهای امنیتی ایران را نشان می داد. یک نیروی تروریست داعشی در حال فرار از آن قلعه متروکه به سمت عمق تصویر است. کیان نشانهگیری میکند و با موسیقی متن بینظیر آرش بادپا، تصویر اسلوموشن را داریم.
عطایی عنوان کرد: کیان میتوانست با یک شلیک از پشت کار این داعشی را تمام کند، اما این کار را نکرد. ما آنجا با آقای معظمی و آقای اصفهانی تحلیل کردیم، گفتم در مرام کیان نیست که از پشت یک نفر را بزند. بنابراین میبینیم که کیان یک گلوله به کتف تروریست میزند تا وقتی برمیگردد با شلیک بعدی کار را تمام کند.
بازیگر سریال «خانه امن» گفت: کیان تکتیراندازی است که نمیگذارد کار به گلوله دوم برسد، اما میخواهد چشم در چشم دشمن ماموریتش را تمام کند. از طرف دیگر در سکانس قبلی همین صحنه هم دیدیم که کیان یک داعشی را دستگیر میکند و در شرایطی که میتواند او را بکشد این کار را نمیکند. این همان بُعد انسانی ما ایرانیهاست. باید یک تفاوتی را با نیروهای تکفیری داعش نشان بدهیم.
وی افزود: اصلاً کیان در «خانه امن» ادامه مرتضی در «ترور خاموش» است. این آدم بیشترین تعمق را دارد، کمحرف و جدی است و به سختی لبخند می زند. دائماً دارد فکر میکند؛سعی کردم این عمیق بودن را در نگاه و جنس این شخصیت بگذارم که انگار همیشه در حال حل معادله است.
«حمیدرضا عطایی» یکی از بازیگران این سریال است. او با ایفای نقش یکی از یاران شجاع و وفادار مختار به نام «سائب بن مالک اشعری» در سریال «مختارنامه» به مخاطبان تلویزیون معرفی شد. عطایی در این سالها به بازی در سریالهای تلویزیونی یلدا (حسن میرباقری)، آسمان من (محمدرضا آهنج)، ترور خاموش (احمد معظمی) و فیلم سینمایی سمور (محمدرضا آهنج) محدود شد. در این میان تولید و پخش فیلم سمور هم به دلیل مشکلاتی در روند تولید، به سرانجام نرسید.
عطایی در سریال «خانه امن»، نقش یکی از مأموران امنیتی در مبارزه با فعالیتهای تروریستی را ایفا میکند.
او درباره چگونگی پیوستنش به این پروژه گفت: افتخار آشنایی با آقایان معظمی و صفری را در سریال «ترور خاموش» داشتم. قبل از آن هم لطف کردند و از من برای بازی در سریال «سارق روح» دعوت کردند که درگیر یک پروژه دیگر شدم و همکاری میسر نشد. در ترور خاموش دیدم که یک گروه همدل و هماهنگ هستند و میدانند چه میخواهند.
با فضای ذهنی کارگردان «خانه امن» آشنا بودم
عطایی اظهار کرد: از نگاه من، برای یک بازیگر پیش از طراحی نقش، آشنایی با دنیای ذهنی کارگردان خیلی مهم است. یعنی اینکه در گفتگوهای اولیه، فضای ذهنی همدیگر را درک کنند و بعد در جریان کار با هماهنگی کارگردان، نقش طراحی شود. در این دو کار دیدم که احمد معظمی چقدر خلّاق و پرانرژی است و بدون خودنمایی کارش را به خوبی انجام میدهد. ضمن این که در طراحی دکوپاژ درجه یک است.
وی گفت: آثاری مثل «خانه امن» با فضا و داستان حساسیتبرانگیز، نهتنها انرژی بالایی میخواهد بلکه برای این که از ریتم نیفتد، باید منطق روایی داستان در قالب دکوپاژهای متفاوت که برای بیننده جذابیت بصری هم دارد ارائه شود. خوشبختانه احمد معظمی از پس این کار برآمده و مطمئن هستم که در آینده از او بیشتر خواهیم شنید.
عطایی افزود: آقای صفری هم فاکتورهای یک تهیهکننده خوب را دارد. هوشیاری، خوشفکر و بهروز بودن که لازمه این حرفه است و در کنار آن جوانی و داشتن انرژی را هم باید اضافه کرد. چقدر خوب است که سازمان صدا و سیما از چنین نیروهایی بیشتر استفاده کند.
آگاهیبخشی به مخاطب برایم مهم است
این بازیگر درباره معیارهای پذیرفتن نقش نیز گفت: من با نقشهایی ارتباط میگیرم که از جنس و ریشه «قهرمان» باشد و ماندگاری هم داشته باشد. از یک زاویه دیگر، آگاهیدادن به مخاطب معیار مهم دیگر برای پذیرفتن یک نقش است. ما از حرفه بازیگری چیزهای زیادی به دست میآوریم که بخش عمده آن از برکت مخاطبان است؛ در کنار این باید خدماتی هم به مخاطب بدهیم که آگاهی بخشی یکی از این موارد است.
وی عنوان کرد: از یک زاویه دیگر، ماهیت نقشهایی از جنس کیان در «خانه امن» یا مرتضی در «ترور خاموش» با فیزیک و مهارتهای بدنی بازیگر ارتباط پیدا میکند. اگر صرفاً فیزیک بازیگر مدنظر باشد، ما بهترین و قویترین ورزشکاران را داریم، اما فقط آمادگی بدنی و عضلات ورزیده نیست؛ علاوه بر اینکه باید مهارتش را داشته باشی، باید بتوانی اجرا هم بکنی.
عضلهات هم بهلحاظ فیزیکی باید درست کار کند، ذهنت هم درست کار کند تا نقشت را درست ایفا کنی.
مهارت و آمادگی بدنی لازمه بازیگری است
عطایی افزود: آدمهایی که در خانه امن میبینیم هوش، قدرت تحلیل و آمادگی بدنی دارند و از طرف دیگر باید ارزشهای روحی روانی و باورهای این آدمها را هم در نظر بگیریم. این دیگر مهارت بازیگر است که با نظارت کارگردان، آن شخصیت را رنگآمیزی و طراحی کند تا نقش در قالب داستان برای مخاطب پذیرفتنی شود. از نگاه من، داشتن مهارتهای مختلف و آمادگی بدنی لازمه بازیگری است؛ یعنی یک امتیاز ویژه نیست.
این بازیگر سینما و تلویزیون گفت: درگیری و اکتهای فراوان، ویژگی نقشی است که من در «خانه امن» دارم و پیش از این در «مختارنامه»، «آسمان من» و «ترور خاموش» هم نقشهایم از همین جنس بود.
وی افزود: این گونه نقشها مهارت سوارکاری، شمشیر زدن و اسلحه به دستگرفتن و تیراندازی را میطلبد. هر بازیگر باید این مهارتها را در بهترین شکل ممکن بیاموزد و جلوی دوربین ارائه دهد. همانطور که بازیگر بزرگی مثل «استیو مککوئین» داشتیم که منتقدان دربارهاش می گفتند اسلحه دستگرفتن و سوار اسب شدن به این آدم میآید و زیبنده قد و قواره اوست.
عطایی اظهار کرد: در «مختارنامه» پنج سال در گرما و سرمای بیابان کار کردیم.در بیابان کار کردیم نه در آپارتمان؛ سوار اسب میشدیم و نه ماشین! بیابان، سوز سرما و هرم گرما با آن لباسها و آن گریم. باید ۴ صبح گریم میشدیم. گریم من حدود یک ساعت و نیم طول میکشید اما گریمی داشتیم که سه ساعت هم طول میکشید، بعد میرفتیم سر کار. به خدا قسم گاهی اگر در روز چند دقیقه خروجی میگرفتیم، خوشحال بودیم!
توصیه بازیگر «خانه امن» به رئیسجمهور
بازیگر نقش «کیان» در سریال خانه امن در پاسخ به این سوال که ضرورت تولید و پخش چنین آثاری چیست، گفت: به خاطر اینکه لایههای کمتر دیدهشده جامعه راهم ببینم. اینجا مملکت ماست و باید احساس مسئولیت کنیم.در این سریال آدمهایی را میبینیم که در همین شرایط بد اقتصادی و با وجود همه نامهربانیها و زخم زبانها از امنیت جامعه دفاع میکنند.
وی افزود: من این روزها در ارتباطاتی که در کوچه و خیابان و موقع کار با مردم دارم یا در فضای مجازی بارها شنیدهام که اینجا اصلاً دیگر تهخط است. من در پاسخ میگویم ناامید نباشید و دوم اینکه پلان سختتر و حشتناکتری میتواند اتفاق بیفتد. این سریال کمک میکند که هوشیار باشیم.
عطایی گفت: من مسئولیت صحبتهایم را برعهده میگیرم و پایش هم میایستم، جناب آقای روحانی! رئیس جمهور محترم! با این شرایط سختی که شما به وجود آوردید، بنیه اقتصادی بخش عمدهای از مردم ضعیف میشود. به دلیل عملکرد اشتباه شما اعتماد عمومی سلب میشود، مردم در نقطه ضعف قرار میگیرند و فضای مناسبی به ویژه در نقاط مرزی برای بال و پرگرفتن تفکرات تکفیری مثل داعش ایجاد میشود.
بی ثباتی اقتصادی بیداد میکند/ این شرایط مناطق مرزی را ناامن میکند
این بازیگر تصریح کرد: این یک واقعیت است. وقتی جامعه در یک شرایط سخت اقتصادی که بیثباتی بیداد میکندقرار بگیرد،این آسیبها بیشتر میشود و فرصت جولان برای تروریستها را فراهم میکند. من مناطق مرزی مختلف را از نزدیک دیدهام. میدانم نیروهای مرزبانی ما، محافظان امنیت و آرامش کشور حالا چه نیروی کادری و چه سرباز وظیفه، با وجود مشکلات فراوان و محدودیتها چگونه از جان مایه میگذارند.
عطایی گفت: اینها آدمهایی هستند که باید عملکردشان دیده شود. «خانه امن» دلگرمی برای اینهاست. تماسهایی از جاهای مختلف و حتی نیروهای نظامی دارم که تشکر میکنند و من هم انرژی میگیرم.
وی افزود: اینجا در تهران میگویند برف آمد، خیابانها لغزنده شدند، باران آمده و آبگرفتگی شده؛ عزیز من! یک عده آدم مثل خود ما در همین وضعیت اقتصادی، در مرزها با تروریستها و متجاوزان درگیر میشوند. خانه امن کمک میکند که ما دقتمان بیشتر باشد، یک خرده هوشیارتر باشیم که وضعیت در آینده میتواند سختتر باشد.
سه نیروی امنیتی با سه ویژگی متفاوت
بازیگر سریال خانه امن درباره همبازیهای خود در این مجموعه تلویزیونی نیز گفت: من افتخار آشنایی با امین زندگانی را از سال ۸۲ و سریال مختارنامه داشتم. یک شخصیت فوقالعاده صمیمی، بامعرفت، مهربان و از طرفی بهلحاظ بازیگری بسیار مسلط و کاربلد که از او یک بازیگر درجه یک و البته محبوب ساخته است. مردم دوستش دارند و کارهای خیلی شاخصی هم در کارنامهاش دارد. حمیدرضا پگاه هم همینطور. من تا زمان بازی در این سریال افتخار آشنایی با ایشان را نداشتم. یک بازیگر مودب و شخصیتی بسیار متین و صبور؛ من روی این صبر تأکید میکنم که لازمه کارهایی در سطح و گستره «خانه امن» است.
وی اظهار کرد: این سه شخصیت هر کدام باید ابعادی را به نمایش بگذارند که برای تماشاچی جذاب باشد. هر کدام چند بُعد شخصیتی مختلف را به نمایش میگذارند تا تماشاچی را با داستان همراه کنند. درباره «کیان» باید بگویم یک نقش با مختصات متفاوت است. رفتن در دل داعش و یا ماموریت در یک کشور بیگانه تعاریف خاص خود را دارد. رحم در وجود آدمهای داعش نیست. بهشدت خشن هستند، با این جماعت نمیتوانی به زبان خیلی معنوی و حسی ارتباط بگیری.
عطایی گفت: در چنین شرایطی باید یک پلیس امنیتی مقتدر و کاربلد باشی تا مردمی که سریال را میبینند با افتخار و سری افراشته بگویند «بله،پلیس ما این است!». من هم به عنوان بازیگر باید این حس را از مردم دریافت کنم. این به من کمک میکند تا این نقش را با جدیت بازی کنم. قصه خیلی جدی است. اینجا پلیس دیگر جای مماشات ندارد. اینجا دیگر نیروی ما دقیق، حساب شده و قدرتمند و با شهامت وارد میشود. به همین خاطر، این خودش فشار روانی خاصی را ایجاد میکند.
چرا کار تکتیرانداز ماهر به گلوله دوم رسید؟
وی درباره سکانس موردعلاقه خود در خانه امن نیز گفت: یکی از سکانسهای آغازین سریال بُعد انسانی کیان به عنوان نماینده نیروهای امنیتی ایران را نشان می داد. یک نیروی تروریست داعشی در حال فرار از آن قلعه متروکه به سمت عمق تصویر است. کیان نشانهگیری میکند و با موسیقی متن بینظیر آرش بادپا، تصویر اسلوموشن را داریم.
عطایی عنوان کرد: کیان میتوانست با یک شلیک از پشت کار این داعشی را تمام کند، اما این کار را نکرد. ما آنجا با آقای معظمی و آقای اصفهانی تحلیل کردیم، گفتم در مرام کیان نیست که از پشت یک نفر را بزند. بنابراین میبینیم که کیان یک گلوله به کتف تروریست میزند تا وقتی برمیگردد با شلیک بعدی کار را تمام کند.
بازیگر سریال «خانه امن» گفت: کیان تکتیراندازی است که نمیگذارد کار به گلوله دوم برسد، اما میخواهد چشم در چشم دشمن ماموریتش را تمام کند. از طرف دیگر در سکانس قبلی همین صحنه هم دیدیم که کیان یک داعشی را دستگیر میکند و در شرایطی که میتواند او را بکشد این کار را نمیکند. این همان بُعد انسانی ما ایرانیهاست. باید یک تفاوتی را با نیروهای تکفیری داعش نشان بدهیم.
وی افزود: اصلاً کیان در «خانه امن» ادامه مرتضی در «ترور خاموش» است. این آدم بیشترین تعمق را دارد، کمحرف و جدی است و به سختی لبخند می زند. دائماً دارد فکر میکند؛سعی کردم این عمیق بودن را در نگاه و جنس این شخصیت بگذارم که انگار همیشه در حال حل معادله است.