در آستانه انتخابات
برخی اصلاحطلبان و دولتیها میخواهند در انتخابات 1400 پوست خربزه زیر پای ظریف بگذارند و او باید مراقب باشد چرا که گزینه نامناسبی نیست.
به گزارش شهدای ایران، روزنامه آفتاب یزد با اشاره به برخی فضاسازیهای رسانهای مینویسد: برخی
فعالیتها در حال انجام است تا ظریف به عنوان کاندیدای ریاستجمهوری معرفی
شود. در این زمینه به نظر میرسد بار دیگر شاهد همکاری تیم دولتیها با
اصلاحطلبان نیز هستیم و این روزها کاندیداتوری ظریف از سوی افرادی نزدیک
به دولت و مشاوران روحانی است. به نظر میرسد جریان اعتدالی بار دیگر به
دنبال این است که گزینه خود را به اصلاحطلبان تحمیل کند.
اما آیا با حضور بایدن میتوان ظریف را به عنوان گزینهای مناسب برای 1400 در نظر گرفت؟ پاسخ به این سوال منفی است. نخست اینکه حامیان ظریف ادعا میکنند با پیروزی بایدن فرصت برای مذاکره با آمریکا و رفع تنشها فراهم شده است. اما وقتی تمایلی برای مذاکرات وسیع وجود ندارد ظریف با چه وعدههایی قرار است مردم را برای حضور در 1400 متقاعد کند؟ این موضوع در واقع از آن جهت غیرمنطقی است که بایدن گفته که بهدنبال توافقاتی در موضوعات موشکی و منطقهای است. موضوعاتی که برای ایران خط قرمز است. در واقع تهران اگر قرار بود بر سر چنین موضوعاتی مذاکره کند پیش از این و در ابتدای دولت ترامپ چنین کاری را انجام میداد.
موضوع دومی که در این زمینه باید مد نظر قرار داد این است که دلسردی مردم از جریان اصلاحات بسیار عمیقتر از این است که با تبلیغ گزینه ظریف و با تاکید بر گزینههایی چون تقابل یا مذاکره به دوقطبیسازی بپردازند و بهدنبال جذب مردم باشند.
عملکرد اصلاحطلبان و منفعتطلبی آنها در این هشت سال باعث شده اعتماد مردم به آنها به کمترین حد خود برسد بهطوری که در این زمینه چندی پیش علی صوفی فعال سیاسی اصلاحطلب به «آفتاب یزد» گفت: «حمایت از آقای روحانی در سال 96 اشتباه بود، وقتی روحانی شروع کرد از همان ابتدای دولت دوم با آنچه وعده داده بود زاویه گرفت، مردم عکسالعمل نشان دادند، اما جریان اصلاحات خیر، اصلاحطلبان همان ماههای ابتدایی دولت دوم باید متوجه اشتباه خود میشدند و اعتراف میکردند که اشتباه کردهاند و دیگر حمایتی از دولت روحانی نخواهند کرد اما چنین نشد، چرا که برخی گروهها و احزاب اصلاحطلب در درون این دولت به منافعی رسیدهاند و از حضور در دولت منتفع میشوند، حتی شاهد بودیم برخی اصلاحطلبان برای دولت خوشرقصی کردند و به دفاع از عملکرد نامناسب دولت پرداختند.»
برای ظریف بهترین سناریو این میتواند باشد که بازنشسته شود. اگر او به رقابت انتخاباتی 1400 وارد شود احتمالا نه تنها شانسی برای پیروزی ندارد بلکه به عنوان کسی از او یاد میشود که سرنوشت سیاسی خود را به انتخاب یک رئیسجمهور در آمریکا (بایدن) گره زد. برخی اصلاحطلبان و اعتدالیون برای اینکه باز هم بتوانند در قدرت بمانند اینبار به ریسمان ظریف میخواهند چنگ بزنند و در این راه نسبت به سیاستهای بایدن نیز سادهاندیشیهایی وجود دارد. بنابراین باید گفت آقای ظریف مواظب باش که ابزاری برای در قدرت ماندن برخی نشوی که این ره یک قربانی دارد و آن هم شخص وزیر خارجه فعلی است!
اما آیا با حضور بایدن میتوان ظریف را به عنوان گزینهای مناسب برای 1400 در نظر گرفت؟ پاسخ به این سوال منفی است. نخست اینکه حامیان ظریف ادعا میکنند با پیروزی بایدن فرصت برای مذاکره با آمریکا و رفع تنشها فراهم شده است. اما وقتی تمایلی برای مذاکرات وسیع وجود ندارد ظریف با چه وعدههایی قرار است مردم را برای حضور در 1400 متقاعد کند؟ این موضوع در واقع از آن جهت غیرمنطقی است که بایدن گفته که بهدنبال توافقاتی در موضوعات موشکی و منطقهای است. موضوعاتی که برای ایران خط قرمز است. در واقع تهران اگر قرار بود بر سر چنین موضوعاتی مذاکره کند پیش از این و در ابتدای دولت ترامپ چنین کاری را انجام میداد.
موضوع دومی که در این زمینه باید مد نظر قرار داد این است که دلسردی مردم از جریان اصلاحات بسیار عمیقتر از این است که با تبلیغ گزینه ظریف و با تاکید بر گزینههایی چون تقابل یا مذاکره به دوقطبیسازی بپردازند و بهدنبال جذب مردم باشند.
عملکرد اصلاحطلبان و منفعتطلبی آنها در این هشت سال باعث شده اعتماد مردم به آنها به کمترین حد خود برسد بهطوری که در این زمینه چندی پیش علی صوفی فعال سیاسی اصلاحطلب به «آفتاب یزد» گفت: «حمایت از آقای روحانی در سال 96 اشتباه بود، وقتی روحانی شروع کرد از همان ابتدای دولت دوم با آنچه وعده داده بود زاویه گرفت، مردم عکسالعمل نشان دادند، اما جریان اصلاحات خیر، اصلاحطلبان همان ماههای ابتدایی دولت دوم باید متوجه اشتباه خود میشدند و اعتراف میکردند که اشتباه کردهاند و دیگر حمایتی از دولت روحانی نخواهند کرد اما چنین نشد، چرا که برخی گروهها و احزاب اصلاحطلب در درون این دولت به منافعی رسیدهاند و از حضور در دولت منتفع میشوند، حتی شاهد بودیم برخی اصلاحطلبان برای دولت خوشرقصی کردند و به دفاع از عملکرد نامناسب دولت پرداختند.»
برای ظریف بهترین سناریو این میتواند باشد که بازنشسته شود. اگر او به رقابت انتخاباتی 1400 وارد شود احتمالا نه تنها شانسی برای پیروزی ندارد بلکه به عنوان کسی از او یاد میشود که سرنوشت سیاسی خود را به انتخاب یک رئیسجمهور در آمریکا (بایدن) گره زد. برخی اصلاحطلبان و اعتدالیون برای اینکه باز هم بتوانند در قدرت بمانند اینبار به ریسمان ظریف میخواهند چنگ بزنند و در این راه نسبت به سیاستهای بایدن نیز سادهاندیشیهایی وجود دارد. بنابراین باید گفت آقای ظریف مواظب باش که ابزاری برای در قدرت ماندن برخی نشوی که این ره یک قربانی دارد و آن هم شخص وزیر خارجه فعلی است!