به گزارش شهدای ایران؛ روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم «مسعود بهنود» ضدانقلاب لندن نشین و کارشناس بی بی سی فارسی با عنوان «۲۸ های مرداد» نوشت: «۶۷ سال بعد از آن ۲۸ مرداد، اینک نسلی است که آزادی و استقلال می‌طلبد و کمتر فریب گرگ‌هایی را می‌خورد که در نهایت منفعت خویش می‌جویند. درس مقاومت مصدق همین بود».

شبکه تلویزیونی و سایت «بی بی سی فارسی» ابزار دولت انگلیس برای تحقیر، توهین، تفرقه افکنی و مأیوس کردن مردم ایران است. این رسانه همانند دولت بدسابقه انگلیس نگاهی استعماری به مردم ایران دارد.

بسیاری از صاحبنظران و تحلیل گران عرصه سیاست و رسانه یکی از دلایل اصلی شکل گیری شبکه تلویزیونی بی بی سی فارسی و صرف هزینه های هنگفت از سوی دولت انگلیس برای آن را، نقش آفرینی در فتنه ۸۸ می دانند. بی بی سی فارسی با ردیف بودجه اختصاصی وزارت خارجه انگلیس راه اندازی شده است.

خبرسازی با هدف تحریم مردم ایران، حمایت ویژه از گروهک های تروریستی تجزیه طلب، توهین به مقدسات، تشویق مردم به آشوب و آتش زدن و تخریب اماکن عمومی، تمسخر عقاید دینی مردم، تشویق زنان به کشف حجاب، کوچک نمایی نقاط پیشرفت، بزرگنمایی نقاط ضعف، بن بست نمایی وضعیت کشور و...از جمله کارویژه های بی بی سی فارسی است.

در سالهای گذشته تعدادی از فعالین رسانه ای در داخل با خیانت به مردم کشورشان به استخدام بی بی سی فارسی درآمدند و در نقش پادوهای ملکه انگلیس، در این شبکه ضدایرانی مشغول به کار شدند. یکی از این افراد، «مسعود بهنود» است.

بهنود، در دوران رژیم پهلوی  با حمایت  «محمود جعفریان» از اعضای شورای عالی مطبوعات داخلی ساواک، به تلویزیون شاهنشاهی رفت و به عنوان عامل نزدیک به ساواک در رسانه ها به فعالیت پرداخت.

«پرویز ثابتی» مسئول اداره کل سوم ساواک طی سال‌های ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷ به صراحت بهنود را روزنامه‌نویسی بی‌سواد و خبرچین ساواک معرفی می‌کند که به اصطلاح رفیق فابریک سرهنگ «سیف الدین عصار» بود که با هم جلسات دود و دم به راه می‌انداختند. سیف الدین عصار، آخرین رییس زندان قزل قلعه در زمان شاه، مامور ارتش در ساواک و به روایتی همان افسری بود که در ۱۳ آبان سال ۴۳ مامور بازداشت حضرت امام شد.

با پیروزی انقلاب اسلامی، مسعود بهنود در رویکردی منافقانه شروع به افشاگری علیه حامیان خود در رژیم پهلوی کرد. وی چندی بعد برای اینکه وانمود کند از گذشته خود پشیمان است، فیلمنامه «خانه عنکبوت» را نوشت و خودش نیز در آن فیلم بازی کرد. بهنود در یکی از سکانس های فیلم خانه عنکبوت گفت: «عروسک خیمه‌شب بازی فرح پهلوی شده بودم».

از زمانی که مسعود بهنود به اتفاق اکبر گنجی، محسن سازگارا، ماشاالله شمس الواعظین، حمیدرضا جلایی پور و عمادالدین باقی روزنامه جامعه را به عنوان روزنامه جامعه مدنی ایران در بهمن ۱۳۷۶ راه اندازی کردند، در طی ۸ سال دوره اصلاحات، نسلی از روزنامه‌نگاران در مکتب این روزنامه (و زنجیره‌ای دیگر از روزنامه‌ها و نشریاتی که توسط همین کادر تأسیس و بعد توقیف شدند) تربیت شدند که بعدها شاکله مطبوعات اصلاح‌طلب و رسانه‌های فارسی‌زبان ضدانقلاب در خارج از کشور را تشکیل دادند.   

بهنود به سبب فرافکنی و تشویش اذهان عمومی و همچنین توهین به مقامات نظام توسط دستگاه قضا مجرم شناخته و جمعا به تحمل ۲۳ ماه زندان محکوم شد. هنوز شش ماه از محکومیت او نگذشته بود که با قرار وثیقه چهل هزار دلاری آزاد شد. در تاریخ ۱ ژوئن سال ۲۰۰۲ هنگامی که وی در تور سخنرانی اروپایی مشغول فعالیت بود قوه قضائیه اعلام نمود که دستور دستگیری او یکبار دیگر صادر شده است و به موجب این دستور وی بایست برای گذراندن ۱۶ ماه دیگر از مدت باقی مانده‌ی محکومیتش به ایران بازگردد، اما مسعود بهنود دیگر به ایران برنگشت و به انگلیس گریخت.

بهنود بعد از خروج از کشور با راه اندازی وبسایت خبری روزآنلاین (با همکاری هوشنگ اسدی و نوشابه امیری) یک سرپل خبری برای روزنامه‌نگاران متمایل به غرب در درون کشور ایجاد کرد، تا این دسته از خبرنگاران و مطبوعاتی‌ها، بعد از ترک کشور به امید شغل خوب و پول و رفاه، مدتی را در این وبسایت به کارآموزی بگذرانند تا بعد جذب شبکه‌هایی چون بی‌بی‌سی شوند.

مسعود بهنود نقش بسیار مهمی در شبکه‌سازی برای اپوزیسیون و کار فرهنگی خزنده و طولانی مدت علیه جمهوری اسلامی ایران دارد. با اینحال روزنامه اصلاح طلب اعتماد در صفحه اول یادداشت این فرد بدسابقه را منتشر کرده است.

لازم به ذکر است که در هفته های گذشته روزنامه اعتماد مستندی با حضور مسعود بهنود و علی اصغر رمضانپور(معاون وزیر ارشاد در دولت اصلاحات و سردبیر فعلی شبکه ایران اینترنشنال-وابسته به آل سعود) را پخش کرد.

مستند مذکور و در ادامه، یادداشت امروز بهنود در روزنامه اعتماد از یکسو پیوند جریان رسانه ای اصلاح طلب با ضدانقلاب خارج نشین را آشکار می کند و از سوی دیگر از پروژه ای حکایت دارد که در پی تطهیر ضدانقلاب خارج نشین و قبح شکنی و عادی جلوه دادن فعالیت این افراد در رسانه های داخل کشور است.