مدرس دانشگاه و تحصیلکرده نانوبیولوژی در دانشگاه هلند می‌گوید: با اساتید غربی برای همکاری در پروژه‌های مشترک گفت‌‌وگو می‌کردم، آن‌ها من را با همین پوشش چادر به راحتی می‌پذیرفتند و معمولا مشکلی پیش نمی‌آمد.
شهدای ایران: این روزها که در جامعه، طیفی پایبند به سنت و فرهنگ تاریخی و قدمایی ما، معتقد به عدم حضور بانوان در عرصه اجتماع 
هستند و بین حفظ عفت و حجاب با فعالیت اجتماعی، امکان اجتماع نمی‌بینند و از سوی دیگر، طیفی که تعلقاتشان نسبت به فرهنگ خود، گسسته و کمرنگ و اَشکال زندگی در جهان دیگری، برایشان سرمشق شده است، باور دارند که در اجتماع بودن با حفظ پوشش و حجاب منافات داشته و هر یک مانعی برای دیگری است، یافتن الگوهای عینی و رفتاری که توانسته‌اند میان هر 2 (حفظ عفت و حجاب و فعالیت موثر اجتماعی) جمع کنند، موید و نشانه‌ای برای ظرفیت موثر فرهنگ ایرانی-اسلامی در اشکال جدید خود و ناظر به زمانه کنونی است.
فاطمه حقیرالسادات، تحصیلکرده نانوبیولوژی در دانشگاه هلند که با پوشش چادر در اروپا حاضر شده است، هم اینک عضو هیأت علمی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه یزد و مدیر یک شرکت دانش‌بنیان است، درباره حجاب این گونه می‌گوید:
ارائه الگوهای نامناسب در دانشگاه‌ها/ بین اساتید شاخص دانشگاهی، استاد محجبه کم است
با توجه به اینکه شما شخصیت دانشگاهی هستید و در عرصه اجتماعی نیز حضور فعالی دارید، خلا مسأله حجاب را در وضعیت کنونی جامعه ما چه می‌دانید؟
برای فهم مشکلات این وادی، باید متغیرهای مختلفی مورد بررسی قرار بگیرد، اما در جامعه دانشگاهی از اصلی‌ترین مشکلات، الگوهای نامناسب هستند. معمولاً در مجامع دانشگاهی، دانشجویان واجد روحیه الگوپذیری زیادی هستند. با چنین پیش فرضی، اساتید شاخص دانشگاهی که محجبه باشند، بسیار معدودند. ضمن اینکه اگر استادی نیز ضمن کسب اعتبارات علمی مراعات حجاب نیز کند، ذهنیت شکل گرفته در جامعه به گونه‌ای است که گویا او را استاد دانشگاه در نظر نمی‌گیرند. اگر اساتیدی که الگوی دانشجویان هستند، ضمن حفظ حجاب به لحاظ علمی نیز افرادی شاخص و نسبت به تحولات روزانه جهان آگاه باشند، الگوپذیری مناسبی می‌تواند رقم بخورد.
حجاب در پوشش چادر خلاصه نمی‌شود
آیا می‌توان ناظر به تحولات اجتماعی روزآمد جهانی، به سمت الگوهایی از پوشش و حجاب رفت که صرفا در چادر به معنای سنتی‌اش محدود نشود؟
بله! دقیقا! باید توجه کنیم که حجاب عبارت است از پوشش مناسبی که برای یک زن ایجاد امنیت و حفظ عفت کند و این معنا صرفاً در پوشش چادر خلاصه نمی‌شود. متأسفانه در کنار این مسأله، در برخی مواقع زنان ما فاقد اعتماد به نفس مناسب هستند و به همین دلیل به الگوهای رفتاری در جامعه دست می‌زنند که دون شأن و الزامات روحی و فیزیکی بانوان است. مثلا به سراغ شغل‌های مردانه می‌روند. ضعف اعتماد به نفس و عدم توجه به اقتضائات روحی و فیزیکی توسط بانوان می‌تواند به ناهنجاری‌های مختلفی دامن بزند.
عناصر سست ایمان بورسیه نشوند، زیرا علیه فرهنگ جامعه خودمان تبلیغ می‌کنند
پوشش حجاب شما با توجه به اینکه در کشورهای اروپایی نیز تحصیل کرده‌اید و همچنین در داخل ایران نیز مشغول تدریس و تحقیق هستید، مانعی برایتان نبوده است؟
نه! اصلاً! متاسفانه معدودی از مسؤولان دانشگاهی در کشور ما معتقدند که استاد زن ایرانی وقتی برای شرکت در نشست‌های علمی بناست به کشورهای غربی سفر کند، نباید چادر بر سر داشته باشد و حجاب را باید در صورت‌های دیگری از پوشش نظیر روسری و مانتوی بلند و... رعایت کند، اما هنگامی که بنده با اساتید غربی برای همکاری در پروژه‌های مشترک گفت‌‌وگو می‌کردم، آن‌ها من را با همین پوشش چادر به راحتی می‌پذیرفتند و معمولاً مشکلی پیش نمی‌آمد. بنده معتقدم که باید هزینه‌‌های مختلفی که در کشور، صرف افراد سست اعتقاد می‌شود و آن‌ها را جهت تحصیل به دانشگاه‌های غربی می‌فرستند و پس از اینکه به کشور باز می‌گردند، علیه فرهنگ جامعه خودمان تبلیغ می‌کنند، صرف افراد مذهبی شود و آن‌ها را برای تحصیل و آشنایی با علوم جهانی و تغییرات اجتماعی در کشورهای مختلف و فرهنگ‌هایشان به خارج از کشور بفرستند.
فاطمه حقیرالسادات در یکی از خاطرات خود بیان کرده است: به حجاب و چادرم افتخار می‌‌کنم، چرا که وجود حجاب نه تنها باعث خجالت و یا تمسخر من نشده است، بلکه همواره برای من احترام و آرامش را به ارمغان آورده است. در جلسه دفاع پایان‌نامه‌ام در اروپا از من خواسته شد تا لباس‌های رسمی بپوشم و برای خودم ساقدوش انتخاب کنم. در این مراسم با حجاب کامل حضور یافتم، بدون اینکه لباس‌های مراسم را بپوشم و 2 فرزندم ساقدوش من بودند و مراسم بسیار خوب و بدون مشکل برگزار شد.
هستند و بین حفظ عفت و حجاب با فعالیت اجتماعی، امکان اجتماع نمی‌بینند و از سوی دیگر، طیفی که تعلقاتشان نسبت به فرهنگ خود، گسسته و کمرنگ و اَشکال زندگی در جهان دیگری، برایشان سرمشق شده است، باور دارند که در اجتماع بودن با حفظ پوشش و حجاب منافات داشته و هر یک مانعی برای دیگری است، یافتن الگوهای عینی و رفتاری که توانسته‌اند میان هر 2 (حفظ عفت و حجاب و فعالیت موثر اجتماعی) جمع کنند، موید و نشانه‌ای برای ظرفیت موثر فرهنگ ایرانی-اسلامی در اشکال جدید خود و ناظر به زمانه کنونی است.فاطمه حقیرالسادات، تحصیلکرده نانوبیولوژی در دانشگاه هلند که با پوشش چادر در اروپا حاضر شده است، هم اینک عضو هیأت علمی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه یزد و مدیر یک شرکت دانش‌بنیان است، درباره حجاب این گونه می‌گوید:
ارائه الگوهای نامناسب در دانشگاه‌ها/ بین اساتید شاخص دانشگاهی، استاد محجبه کم است
با توجه به اینکه شما شخصیت دانشگاهی هستید و در عرصه اجتماعی نیز حضور فعالی دارید، خلا مسأله حجاب را در وضعیت کنونی جامعه ما چه می‌دانید؟
برای فهم مشکلات این وادی، باید متغیرهای مختلفی مورد بررسی قرار بگیرد، اما در جامعه دانشگاهی از اصلی‌ترین مشکلات، الگوهای نامناسب هستند. معمولاً در مجامع دانشگاهی، دانشجویان واجد روحیه الگوپذیری زیادی هستند. با چنین پیش فرضی، اساتید شاخص دانشگاهی که محجبه باشند، بسیار معدودند. ضمن اینکه اگر استادی نیز ضمن کسب اعتبارات علمی مراعات حجاب نیز کند، ذهنیت شکل گرفته در جامعه به گونه‌ای است که گویا او را استاد دانشگاه در نظر نمی‌گیرند. اگر اساتیدی که الگوی دانشجویان هستند، ضمن حفظ حجاب به لحاظ علمی نیز افرادی شاخص و نسبت به تحولات روزانه جهان آگاه باشند، الگوپذیری مناسبی می‌تواند رقم بخورد.
حجاب در پوشش چادر خلاصه نمی‌شود
آیا می‌توان ناظر به تحولات اجتماعی روزآمد جهانی، به سمت الگوهایی از پوشش و حجاب رفت که صرفا در چادر به معنای سنتی‌اش محدود نشود؟
بله! دقیقا! باید توجه کنیم که حجاب عبارت است از پوشش مناسبی که برای یک زن ایجاد امنیت و حفظ عفت کند و این معنا صرفاً در پوشش چادر خلاصه نمی‌شود. متأسفانه در کنار این مسأله، در برخی مواقع زنان ما فاقد اعتماد به نفس مناسب هستند و به همین دلیل به الگوهای رفتاری در جامعه دست می‌زنند که دون شأن و الزامات روحی و فیزیکی بانوان است. مثلا به سراغ شغل‌های مردانه می‌روند. ضعف اعتماد به نفس و عدم توجه به اقتضائات روحی و فیزیکی توسط بانوان می‌تواند به ناهنجاری‌های مختلفی دامن بزند.
عناصر سست ایمان بورسیه نشوند، زیرا علیه فرهنگ جامعه خودمان تبلیغ می‌کنند
پوشش حجاب شما با توجه به اینکه در کشورهای اروپایی نیز تحصیل کرده‌اید و همچنین در داخل ایران نیز مشغول تدریس و تحقیق هستید، مانعی برایتان نبوده است؟
نه! اصلاً! متاسفانه معدودی از مسؤولان دانشگاهی در کشور ما معتقدند که استاد زن ایرانی وقتی برای شرکت در نشست‌های علمی بناست به کشورهای غربی سفر کند، نباید چادر بر سر داشته باشد و حجاب را باید در صورت‌های دیگری از پوشش نظیر روسری و مانتوی بلند و... رعایت کند، اما هنگامی که بنده با اساتید غربی برای همکاری در پروژه‌های مشترک گفت‌‌وگو می‌کردم، آن‌ها من را با همین پوشش چادر به راحتی می‌پذیرفتند و معمولاً مشکلی پیش نمی‌آمد. بنده معتقدم که باید هزینه‌‌های مختلفی که در کشور، صرف افراد سست اعتقاد می‌شود و آن‌ها را جهت تحصیل به دانشگاه‌های غربی می‌فرستند و پس از اینکه به کشور باز می‌گردند، علیه فرهنگ جامعه خودمان تبلیغ می‌کنند، صرف افراد مذهبی شود و آن‌ها را برای تحصیل و آشنایی با علوم جهانی و تغییرات اجتماعی در کشورهای مختلف و فرهنگ‌هایشان به خارج از کشور بفرستند.
فاطمه حقیرالسادات در یکی از خاطرات خود بیان کرده است: به حجاب و چادرم افتخار می‌‌کنم، چرا که وجود حجاب نه تنها باعث خجالت و یا تمسخر من نشده است، بلکه همواره برای من احترام و آرامش را به ارمغان آورده است. در جلسه دفاع پایان‌نامه‌ام در اروپا از من خواسته شد تا لباس‌های رسمی بپوشم و برای خودم ساقدوش انتخاب کنم. در این مراسم با حجاب کامل حضور یافتم، بدون اینکه لباس‌های مراسم را بپوشم و 2 فرزندم ساقدوش من بودند و مراسم بسیار خوب و بدون مشکل برگزار شد.
