اکنون بر سر دو راهی قرار دارید: یا به ذلّت و خواری بر جای خود بنشینید، و یا شمشیرها را از خون آنها سیراب سازید تا از آب سیراب شوید.
شهدای ایران: امیرالمومنین امام علی علیه السلام -در سال 37.هجری پس از ورود به صحرای صفین برای در اختیار گرفتن آب فرات خطاب به خط شکنان سپاه- فرمود:
شامیان با بستن آب شما را به پیکار دعوت کردند.
اکنون بر سر دو راهی قرار دارید: یا به ذلّت و خواری بر جای خود بنشینید، و یا شمشیرها را از خون آنها سیراب سازید تا از آب سیراب شوید.
پس بدانید که مرگ، در زندگی توأم با شکست.، و زندگی جاویدان، در مرگ پیروزمندانه شماست.
آگاه باشید معاویه گروهی از گمراهان را همراه آورده و حقیقت را از آنان می پوشاند، تا کور کورانه گلوهایشان را آماج تیر و شمشیر کنند.
متن حدیث:
و من خطبة له (علیه السلام) لما غلب أصحاب معاویة أصحابه (علیه السلام) علی شریعة الفرات بصفین و منعوهم الماء:
قَدِ اسْتَطْعَمُوکُمُ الْقِتَالَ فَأَقِرُّوا عَلَی مَذَلَّةٍ وَ تَأْخِیرِ مَحَلَّةٍ أَوْ رَوُّوا السُّیُوفَ مِنَ الدِّمَاءِ تَرْوَوْا مِنَ الْمَاءِ فَالْمَوْتُ فِی حَیَاتِکُمْ مَقْهُورِینَ وَ الْحَیَاةُ فِی مَوْتِکُمْ قَاهِرِینَ أَلَا وَ إِنَّ مُعَاوِیَةَ قَادَ لُمَةً مِنَ الْغُوَاةِ وَ عَمَّسَ عَلَیْهِمُ الْخَبَرَ حَتَّی جَعَلُوا نُحُورَهُمْ أَغْرَاضَ الْمَنِیَّةِ.
"نهج البلاغه، خطبه 51"
شامیان با بستن آب شما را به پیکار دعوت کردند.
اکنون بر سر دو راهی قرار دارید: یا به ذلّت و خواری بر جای خود بنشینید، و یا شمشیرها را از خون آنها سیراب سازید تا از آب سیراب شوید.
پس بدانید که مرگ، در زندگی توأم با شکست.، و زندگی جاویدان، در مرگ پیروزمندانه شماست.
آگاه باشید معاویه گروهی از گمراهان را همراه آورده و حقیقت را از آنان می پوشاند، تا کور کورانه گلوهایشان را آماج تیر و شمشیر کنند.
متن حدیث:
و من خطبة له (علیه السلام) لما غلب أصحاب معاویة أصحابه (علیه السلام) علی شریعة الفرات بصفین و منعوهم الماء:
قَدِ اسْتَطْعَمُوکُمُ الْقِتَالَ فَأَقِرُّوا عَلَی مَذَلَّةٍ وَ تَأْخِیرِ مَحَلَّةٍ أَوْ رَوُّوا السُّیُوفَ مِنَ الدِّمَاءِ تَرْوَوْا مِنَ الْمَاءِ فَالْمَوْتُ فِی حَیَاتِکُمْ مَقْهُورِینَ وَ الْحَیَاةُ فِی مَوْتِکُمْ قَاهِرِینَ أَلَا وَ إِنَّ مُعَاوِیَةَ قَادَ لُمَةً مِنَ الْغُوَاةِ وَ عَمَّسَ عَلَیْهِمُ الْخَبَرَ حَتَّی جَعَلُوا نُحُورَهُمْ أَغْرَاضَ الْمَنِیَّةِ.
"نهج البلاغه، خطبه 51"