بی‌بی‌سی انگلیس از قول رسانه‌های رومانی نوشت: «نتایج اولیه کالبدشکافی جسد غلامرضا منصوری نشان می‌دهد مرگ او با «خشونت» همراه بوده است. دفتر دادستانی بخارست گزارش داده، روی جسد او، اثر جراحات ناشی از ضربه دیده شده که با یک جسم سخت وارد شده است».
شهدای ایران: کیهان در ویژه های خود نوشت:
اکنون فرضیه قتل منصوری در یک کشور اروپایی در حالی تقویت می‌شود که دولت و پلیس آلمان و رومانی عمدا، در تحویل بلافاصله متهم به ایران یا دستکم حفاظت از سلامت وی کوتاهی کرده‌اند؛ همچنان که غربی‌ها قبلاً هم از تحویل مجرمان امنیتی و تروریست یا برخی متهمان اقتصادی مانند مرجان شیخ الاسلامی و محمود رضا خاوری امتناع کرده‌اند.
به‌نظر می‌رسد برای قاتلان منصوری مهم بوده که او، با وجود اعلام آمادگی برای عزیمت به کشور و پاسخگویی به اتهاماتش- که در جریان مراجعه به سفارت ایران هم عنوان شده- به ایران مسترد نشود و این استرداد و محاکمه، به‌عنوان یک موفقیت برای دستگاه‌های قضایی و امنیتی ایران تمام نشود.
در واقع، به جای اینکه قاطعیت نظام برای مبارزه با فساد در هر سطحی (ولو قاضی سابق) به نمایش در آید و سرمایه اجتماعی افزایش یابد، ماجرا به واسطه کشته شدن متهم، مجدداً ابعاد رازآلود و تاریک به خود بگیرد تا رسانه‌های مأموریت‌دار بتوانند سناریوسازی کرده و توپ را به زمین نظام بیندازند.
گفتنی است منصوری متهم نهم پرونده اکبر طبری بود اما نکته قابل تأمل در دو پرونده فساد اکبر طبری و حسین فریدون اینکه هم طبری و هم فریدون، رشوه‌های هنگفتی از یک مفسد بزرگ و بدهکار کلان بانکی به نام رسول دانیال‌زاده گرفته بودند.
یادآور می‌شود جسد غلامرضا منصوری - متهم دریافت ۵۰۰ هزار یورو رشوه و از متهمان پرونده اکبر طبری- روز جمعه در هتل دوک پایتخت رومانی پیدا شد. خبر را اولین بار خبرنگار رادیو فردا (رسانه رسمی سازمان سیا) منتشر کرد. بلافاصله هم بدون کمترین تحقیقات ادعا شد که «او خود را از پنجره به پایین پرت کرده است»! منصوری به درخواست ایران، تحت تعقیب بود؛ اما اینتر پل و دولت رومانی در استرداد متهم تعلل کردند.
وکیل منصوری گفته بود «خانواده منصوری آخرین بار ساعت ۱۱ روز جمعه با او تماس داشته و حالش مساعد بوده است. اپلیکیشن واتس‌آپ منصوری دستکم تا ساعت ۱۵ و ۱۵ دقیقه [به وقت تهران] فعال بوده است».
منصوری متهم نهم پرونده فساد طبری است؛ مفسد دانه درشتی که به همت دستگاه قضایی به پای میز محاکمه کشانده شده است. قطعا حضور منصوری در دادگاه می‌توانست به روشن شدن ابعاد فساد طبری و همدستانش کمک کند.
به‌نظر می‌رسد سرویس‌های امنیتی و جاسوسی برخی دولت‌های متخاصم، ذی نفع اصلی و بزرگ مرگ (ترور) متهم منصوری باشند.
این اتفاق دقیقاً زمانی رخ داد و مثل توپ صدا کرد که سه طرف اروپایی برجام، خیانت را کامل کرده و قطعنامه ضدایرانی را در «آژانس» به تصویب رسانده بودند و زمان، زمان حساسیت افکار عمومی و واکنش قاطع دولت ایران بود. اما انتشار خبر خودکشی(!) توانست اذهان عمومی را تا حدود زیادی در ایران منحرف کند و خبر خیانت اروپا را به حاشیه بیندازد. سانسور خبر خیانت اروپا در صفحه اول نشریات زنجیره‌ای در روز شنبه، سندی بر این ادعاست.
در عین حال غربی‌ها طی یک سال اخیر شاهدند که به اعتبار تلاش‌های صادقانه و مصمم دستگاه قضایی، امید و اعتماد به بخش بزرگی از مردم بازگشته است. در چنین شرایطی، دشمن از هیچ اتفاقی که بتواند مانع روند شفاف‌سازی شود، دریغ می‌کند.
یک احتمال جدی در ماجرای «مرگ / قتل» متهم منصوری، حذف او در جهت مسئله‌دار کردن ذهن مردم نسبت به اراده مبارزه با فساد است. به‌ویژه اینکه طرف غربی برای چندمین‌بار، در استرداد متهمان متواری پرونده فساد اقتصادی به ایران تعلل ورزیده و حتی در گذشته کارشکنی هم کرده است.
اکنون فرضیه قتل منصوری در یک کشور اروپایی در حالی تقویت می‌شود که دولت و پلیس آلمان و رومانی عمدا، در تحویل بلافاصله متهم به ایران یا دستکم حفاظت از سلامت وی کوتاهی کرده‌اند؛ همچنان که غربی‌ها قبلاً هم از تحویل مجرمان امنیتی و تروریست یا برخی متهمان اقتصادی مانند مرجان شیخ الاسلامی و محمود رضا خاوری امتناع کرده‌اند.
به‌نظر می‌رسد برای قاتلان منصوری مهم بوده که او، با وجود اعلام آمادگی برای عزیمت به کشور و پاسخگویی به اتهاماتش- که در جریان مراجعه به سفارت ایران هم عنوان شده- به ایران مسترد نشود و این استرداد و محاکمه، به‌عنوان یک موفقیت برای دستگاه‌های قضایی و امنیتی ایران تمام نشود.
در واقع، به جای اینکه قاطعیت نظام برای مبارزه با فساد در هر سطحی (ولو قاضی سابق) به نمایش در آید و سرمایه اجتماعی افزایش یابد، ماجرا به واسطه کشته شدن متهم، مجدداً ابعاد رازآلود و تاریک به خود بگیرد تا رسانه‌های مأموریت‌دار بتوانند سناریوسازی کرده و توپ را به زمین نظام بیندازند.
گفتنی است منصوری متهم نهم پرونده اکبر طبری بود اما نکته قابل تأمل در دو پرونده فساد اکبر طبری و حسین فریدون اینکه هم طبری و هم فریدون، رشوه‌های هنگفتی از یک مفسد بزرگ و بدهکار کلان بانکی به نام رسول دانیال‌زاده گرفته بودند.
یادآور می‌شود جسد غلامرضا منصوری - متهم دریافت ۵۰۰ هزار یورو رشوه و از متهمان پرونده اکبر طبری- روز جمعه در هتل دوک پایتخت رومانی پیدا شد. خبر را اولین بار خبرنگار رادیو فردا (رسانه رسمی سازمان سیا) منتشر کرد. بلافاصله هم بدون کمترین تحقیقات ادعا شد که «او خود را از پنجره به پایین پرت کرده است»! منصوری به درخواست ایران، تحت تعقیب بود؛ اما اینتر پل و دولت رومانی در استرداد متهم تعلل کردند.
وکیل منصوری گفته بود «خانواده منصوری آخرین بار ساعت ۱۱ روز جمعه با او تماس داشته و حالش مساعد بوده است. اپلیکیشن واتس‌آپ منصوری دستکم تا ساعت ۱۵ و ۱۵ دقیقه [به وقت تهران] فعال بوده است».
منصوری متهم نهم پرونده فساد طبری است؛ مفسد دانه درشتی که به همت دستگاه قضایی به پای میز محاکمه کشانده شده است. قطعا حضور منصوری در دادگاه می‌توانست به روشن شدن ابعاد فساد طبری و همدستانش کمک کند.
به‌نظر می‌رسد سرویس‌های امنیتی و جاسوسی برخی دولت‌های متخاصم، ذی نفع اصلی و بزرگ مرگ (ترور) متهم منصوری باشند.
این اتفاق دقیقاً زمانی رخ داد و مثل توپ صدا کرد که سه طرف اروپایی برجام، خیانت را کامل کرده و قطعنامه ضدایرانی را در «آژانس» به تصویب رسانده بودند و زمان، زمان حساسیت افکار عمومی و واکنش قاطع دولت ایران بود. اما انتشار خبر خودکشی(!) توانست اذهان عمومی را تا حدود زیادی در ایران منحرف کند و خبر خیانت اروپا را به حاشیه بیندازد. سانسور خبر خیانت اروپا در صفحه اول نشریات زنجیره‌ای در روز شنبه، سندی بر این ادعاست.
در عین حال غربی‌ها طی یک سال اخیر شاهدند که به اعتبار تلاش‌های صادقانه و مصمم دستگاه قضایی، امید و اعتماد به بخش بزرگی از مردم بازگشته است. در چنین شرایطی، دشمن از هیچ اتفاقی که بتواند مانع روند شفاف‌سازی شود، دریغ می‌کند.
یک احتمال جدی در ماجرای «مرگ / قتل» متهم منصوری، حذف او در جهت مسئله‌دار کردن ذهن مردم نسبت به اراده مبارزه با فساد است. به‌ویژه اینکه طرف غربی برای چندمین‌بار، در استرداد متهمان متواری پرونده فساد اقتصادی به ایران تعلل ورزیده و حتی در گذشته کارشکنی هم کرده است.
