به گزارش گروه سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ یکی از ويژگي  برجسته شهید مطهری اصولگرايي و حقيقت گرايي وی بود، عمق انزجار استاد مطهري از مسامحه و يا مصلحت گرايي را مي توان در آثار ايشان بوضوح مشاهده کرد، شهيد مطهري معتقد است؛ اسلام در ذات خود يک حقيقت است نه يک مصلحت، ايشان از هرگونه ابزارگرايي و نگاه هاي ماکياوليستي در دفاع از اسلام بيزار بود.

شهید مطهری يکي از روشنفکران ديني معاصر بود، روشنفکری واقعي که با درد مردم آشناست؛ شهيد مطهري فيلسوف برج نشين نبود بلکه در ميان مردم و آشنا با مشکلات و درد و رنج آنها بود و نيازها و چالشهاي عصر خود را فهم کرده و در پي حل آن بود.

یکی از سخنان ماندگار شهید مطهری  که به الگوی دینی و سیاسی تبدیل شده است اعلام شناختن شمر زمانه بود؛ به فرموده حضرت امام(ره)، این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است، تصور اینکه دیگر شمر و یزید به تاریخ پیوسته اند به این معنی است که دیگر نباید در محرم و صفر مراسمی برپا کرد تا در کنار عزاداری هایی که باید برای امام حسین (علیه السلام) و یارانش انجام داد به شناخت و بصیرت و دلیل آن همه جنایت پرداخت.

امام حسین( علیه السلام) برای حضرت علی اکبر(ع) فرزند دلبندش، جانش به لب می آید و در داغ حضرت عباس(ع)، کمرش می شکند. خب مگر ایشان جایگاه اعلای آنان را در بهشت عقبی نمی دیدند؟ پس این بی قراری ها دیگر برای چه بود؟ بی شک این بی قراری ها برای آینده اسلام بود.

اشک برای امام حسین ( علیه السلام) اشک راحت طلبان بی درد نیست اشک کوفیانی که سنگ می زدند و می گریستند نیست، اشک بیرون گود نشسته هایی که حاضر نیستند قدم میان معرکه گذارند نیست، بلکه بیشتر فریاد است تا اشک، فریاد یا لیتنی کُنتُ مَعَک می باشد.

اشک برای امام باید اشک التماس و تمنا از حسین باشد برای اینکه قبولت کند تا برایش فدا شوی و در راهش جان ببازی،  این جامه عزا، جامه و لباس رزم  و کفن شهادت باشد. رزم در کنار حسین و علیه خصم حسین و شهادت مقابل چشمان حسین عزادارن نیز سپاهیان حسین هستند، گرد آمده در مجلس روضه و چشم دوخته به اشاره حسین، جهت جانبازی برای حسین برای زنده نگه داشتن اسلام است، ریختن اشک بدون عمل بیعت دروغین با امام است.

امام حسین( علیه السلام) ضعیفی که باید برای او گریست نبود، او آموزگار بزرگ شهادت است که اكنون برخاسته است تا به همه آنها كه جهاد را تنها در توانستن مى ‏فهمند و به همه آنها كه پیروزى بر خصم را تنها در غلبه می دانند بیاموزد كه شهادت نه یك باختن كه یك انتخاب است، انتخابى كه در آن مجاهد با قربانى كردن خویش در آستانه معبد آزادى و محراب عشق پیروز مى ‏شود و حسین به بنى‏آدم زیستن داد كه به انسان چگونه باید زیست را آموخت و ماندگارترین باور را بر پهنه زمان نگاشت.


باید به این بصیرت رسید که امام حسین تنها به این دلیل با یاران خود به شهادت نرسید که برایش مجلس عزا بر پا کنیم، قیام اما (علیه السلام)جنبه های سیاسی فراوانی داشت.وقتی می گویند کلُ یوم، عاشورا باشد و کلُ ارض کربلا پس صدای هل من ناصر حسین هنوز هم بلند است و به گوش می رسد، زیارات عاشورایی هم که خوانده می شود خودش سندی است که این زیارت تنها برای زمان بنی امیه نبوده است وقتی در این زیارت بیان می شود:

 وَ بِالْبَرآئَةِ مِنْ اَعْداَّئِكُمْ وَ النّاصِبينَ لَكُمُ الْحَرْبَ وَ بِالْبَرآئَةِ مِنْ اَشْياعِهِمْ وَ اَتْباعِهِمْ

و به بيزارى از دشمنانتان و برپا کنندگان (و آتش افروزان ) جنگ با شما و به بيزارى از ياران و پيروانشان

این یعنی تا زمان که دنیا برپا است عده ای پیرو بنی امیه و گروهی که با حسین(علیه السلام) مبارزه کردند وجود دارند، این پیروان همانی است که داعیه کدخدائی جهان دارد که برای انجام هر کار باید او اطمینان حاصل کند اطمینان حاصل کند که اگر به دنبال استفاده از انرژی های نو هستی او باید بگویید تا چه حد کجا و برای چه! اینکه دوسال هم باب میل او رفتار کنی و بازهم او همچنان بر طبل استکبار بکوبد و باز هم بخواخی به او اعتماد کنی! او باید بگویید که سرزمین و خانه مادری تو برای چه کسی است! او باید از حکومت تو راضی باشد او نظام جمهوری اسلامی را قبول ندارد! او که همچون معاویه اگر با فرزند نامشروعش یزید بیعت نکنی تو را ترور خواهد کرد.

کسانی که به امام حسین(علیه السلام) و خانواده ایشان آن ستم و ظلم را روا داشتند، امروز نیستند تا بتوانیم انتقام و تقاص ظلمی را که به امام روا داشتند از آنان بگیریم، بنابراین باید امروز به دنبال مصادیق ظلم و ستم بگردیم؛ باید ببینیم در کجا ظلم می شود، در کجا و چگونه حقی پایمال می شود و تحریف و کتمانی صورت می گیرد؛ اگر در این مسیرگام برداشتیم و موفق بودیم، در حقیقت پیام عاشورا را دریافت کرده و در عمل خود  متبلور ساخته ایم  و تنها به اشک ریختن و سینه زدن خلاصه نشده ایم.

آنچه امروز در خاورمیانه بر مردم روا می شود، یکی از همان مصادیق است و آن ظلم و ستم از سوی اسراییل و عوامل پیدا و پنهان استکبار و در راس آنها امریکا بر مردم مظلوم منطقه است، کسانی که داعیه دار خون حسین(علیه السلام) هستند باید بداند این یک میدانی است که باید در این میدان در برابر ظلم مبارزه کنند.

زمانی اسیران کربلا را خارجی خوانده و سنگ زدند امروز به حرم زینب(س) حمله می کنند و اگر به دفاع بلند شوی عده ای می گویند آنها خارجی هستند و نباید به آنها کمک کرد! سرزمین خودمان مهم است خارجی ها به ما ربطی ندارند!

بدون شك زینب كبرا (س) یكی از زنانی است كه به عنوان الگو و اسوه برای همه زنان و مردان آزاده، آزادیخواه و ظلم ستیز در همه زمان‏ها مطرح است، و جسارت به بارگاه این بانوی بزرگ تلنگری خواهد بود که ندای کمک خواهی پیام رسان عاشورا را بشنویم و عاشورای و یزیدیان زمانه را بهتر بشناسیم.
جامعه بیمار جامعه‏ای است كه بر اساس اعتقادات تحریف شده و ناصحیح مذهبی مردم را به ظلم پذیری، سكوت و تسلیم دعوت كند، جامعه در زمان یزید آن چنان سازشكار، تسلیم، ذلیل و زبون شده بود، كه جز تعداد معدودی یاران امام حسین (علیه السلام ) همه آن حضرت را به سكوت و سازش فرا می‏خواندند.

حضرت امام حسین(علیه السلام) تشخیص داد که جز با آفرینش قهرمانانه حادثه عاشورا هیچ راه دیگری برای بیدار کردن مردم باقی نمانده است بنابراین عاشورا را می توان یک اقدام قهرمانانه بیدارگر تلقی کرد. می بینیم که در فاصله کوتاهی بعد از شهادت حضرت امام حسین(علیه السلام( و یارانش، هم شخصیت های مشهور و هم عده قابل توجهی از مردم برای توبه به دلیل کوتاهی در برابر امام، به اقداماتی مبادرت می کنند، با اینکه خدا توبه پذیر است،اما  باید با بصیرت و پیروی از ولایت درصحنه امروز بین الملل چنان عمل کنیم که نام ما را جزء یاران حسین(علیه السلام(  ثبت کنند نه جزء توابین جا مانده از یاری امام زمان خویش!

داشتن بصیرت مسلمانی مانند گاندی را که قهرمان مبارزه با استعماردرهند است وادار می کند که به صراحت اعلام کند "ما همان راهی را باید برویم که حسین پیموده است" و الان نیز در سراسر هند روز عاشورا تعطیل رسمی است.