کارنامه انقلاب در برخورد با فساد و شیطنت جریان چپ
شهدای ایران: نجفقلی حبیبی، از فعالان اصلاح‌طلب طی یادداشتی در شماره پنجشنبه گذشته روزنامه دولتی ایران با اشاره به روش حکومتداری امیرالمؤمنین(ع) و عزم آن امام همان برای بسط عدالت نوشته است:
"در کشور ما نیز به لطف برقراری جمهوری اسلامی بسیاری از این اصول در قانون اساسی و قوانین جاری تجلی یافته‌اند. با این حال متأسفانه در اجرا چنان که باید به این اهداف دست نیافته‌ایم و شاهد واقعیت‌های غیرقابل دفاعی همچون فساد هستیم. حال آنکه حضرت علی وجود مخبران امین و راستگو را نه برای رصد مخالفان بلکه برای نظارت بر مسئولان و گماشتگان حکومت به فرمانداران خود توصیه می‌کند.
این است که تحقق حکومت عدل علی تنها به حرف و در گرو قوانین ابتر مانده و سازمان‌های ناظر جامانده از انجام وظایف‌شان نیست. خوب است در این روزهای ضربت خوردن و شهادت همه ما به نحوه انجام وظایف‌مان و انطباق آن با الگوی کاملی که از امیرالمؤمنین در اختیار داریم بیندیشیم و به اصلاح امور بپردازیم."
*آقای حبیبی نیز متأسفانه مثل سایر دوستان خود! این حقیقت را به مردم نمی‌گویند که حتی در حکومت امیرالمؤمنین(ع) هم فساد رخ داد.
حقیقتی که مقام معظم رهبری نیز در بیانیه گام دوم خود به آن اشاره کردند.
حقیقت این شیطنت فلسفی و تاریخی باید مشخص شود که چرا کسانی با انکار تاریخ؛ به مردم نمی‌گویند که فساد از آنجا که یک امر نفسانی است؛ همواره و در هر حکومتی رخ داده و حکومت ضد فساد حکومتی نیست که در آن هیچ فسادی رخ ندهد بلکه حکومتی است که هرگز با فساد سازش نکند و برای برچیدن بسترهای آن، تقلایی همیشگی داشته باشد.
مقوله‌ای که شاهدیم نظام جمهوری اسلامی ایران، کارنامه‌ای مطلوب در قبال آن دارد و هیچ جرم کشف شده‌ای نیست که مجرمان آن در سرپنجه قانون و عدالت نظام جمهوری اسلامی گرفتار نشده باشند.
یعنی سؤال اینجاست که اگر اصلاح‌طلبان در حکومت امیرالمؤمنین(ع) یا امام مجتبی (ع) نیز حضور می‌داشتند آیا به صرف وقوع چند فساد؛ بلافاصله از غیر قابل دفاع بودن کارنامه حکومتی آن امامان همام هم سخن می‌گفتند!؟
غیر از این حقایق که به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان برای دمیدن بر آتش "فتنه اقتصادی" آنها را انکار می‌کنند؛ بیان این نکته نیز حائز اهمیت است که چنین یادداشتی در روزنامه ارگانی منتشر شده که صاحب‌اختیار بیش از 95 درصد بودجه و اجرائیات کشور است و عمده مفاسد رخ داده در کشور نیز در تیول او رخ می‌دهد.
این هم‌داستانی، محل تأملات بسیاری است...
"در کشور ما نیز به لطف برقراری جمهوری اسلامی بسیاری از این اصول در قانون اساسی و قوانین جاری تجلی یافته‌اند. با این حال متأسفانه در اجرا چنان که باید به این اهداف دست نیافته‌ایم و شاهد واقعیت‌های غیرقابل دفاعی همچون فساد هستیم. حال آنکه حضرت علی وجود مخبران امین و راستگو را نه برای رصد مخالفان بلکه برای نظارت بر مسئولان و گماشتگان حکومت به فرمانداران خود توصیه می‌کند.
این است که تحقق حکومت عدل علی تنها به حرف و در گرو قوانین ابتر مانده و سازمان‌های ناظر جامانده از انجام وظایف‌شان نیست. خوب است در این روزهای ضربت خوردن و شهادت همه ما به نحوه انجام وظایف‌مان و انطباق آن با الگوی کاملی که از امیرالمؤمنین در اختیار داریم بیندیشیم و به اصلاح امور بپردازیم."
*آقای حبیبی نیز متأسفانه مثل سایر دوستان خود! این حقیقت را به مردم نمی‌گویند که حتی در حکومت امیرالمؤمنین(ع) هم فساد رخ داد.
حقیقتی که مقام معظم رهبری نیز در بیانیه گام دوم خود به آن اشاره کردند.
حقیقت این شیطنت فلسفی و تاریخی باید مشخص شود که چرا کسانی با انکار تاریخ؛ به مردم نمی‌گویند که فساد از آنجا که یک امر نفسانی است؛ همواره و در هر حکومتی رخ داده و حکومت ضد فساد حکومتی نیست که در آن هیچ فسادی رخ ندهد بلکه حکومتی است که هرگز با فساد سازش نکند و برای برچیدن بسترهای آن، تقلایی همیشگی داشته باشد.
مقوله‌ای که شاهدیم نظام جمهوری اسلامی ایران، کارنامه‌ای مطلوب در قبال آن دارد و هیچ جرم کشف شده‌ای نیست که مجرمان آن در سرپنجه قانون و عدالت نظام جمهوری اسلامی گرفتار نشده باشند.
یعنی سؤال اینجاست که اگر اصلاح‌طلبان در حکومت امیرالمؤمنین(ع) یا امام مجتبی (ع) نیز حضور می‌داشتند آیا به صرف وقوع چند فساد؛ بلافاصله از غیر قابل دفاع بودن کارنامه حکومتی آن امامان همام هم سخن می‌گفتند!؟
غیر از این حقایق که به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان برای دمیدن بر آتش "فتنه اقتصادی" آنها را انکار می‌کنند؛ بیان این نکته نیز حائز اهمیت است که چنین یادداشتی در روزنامه ارگانی منتشر شده که صاحب‌اختیار بیش از 95 درصد بودجه و اجرائیات کشور است و عمده مفاسد رخ داده در کشور نیز در تیول او رخ می‌دهد.
این هم‌داستانی، محل تأملات بسیاری است...
