شهدای ایران: سایت اصلاح‌طلب اعتمادآنلاین در یادداشتی با اشاره به گفته‌های چند سال اخیر دکتر احمد توکلی مبنی بر وجود فساد سیستمی در نظام اسلامی و احتمال اسقاط نظام به همین دلیل! نوشته است: راه علاج در دنیا مشخص است یا باید مفسد اقتصادی را اعدام کنیم تا دیگر کسی جرات فساد نداشته باشد یا فرد مفسد را بی حیثیت کنیم و حبس ها و جریمه های سنگین در نظر بگیریم یا آنکه می شود به احکام دینی رجوع کنیم و راه مقابله با فساد را در ماثورات دینی جست وجو کنیم.
این یادداشت می‌افزاید: برای مثال امام علی (ع) در سال چهلم هجری، یکی از فرمانداران خود را این گونه در مورد مفاسد اقتصادی مواخذه می‌کنند که: «از تو خبری رسیده است که اگر چنان کرده باشی...» همین جمله کوتاه به وضوح نشان می دهد که حضرت از وضعیت فرماندار خود آگاهی و خبر کامل دارند و حتی ریز مفاسد او را به رخش می کشند که نشان دهنده تسلط دستگاه اطلاعاتی حضرت علی علیه السلام، بر قلمرو گسترده حکومت اسلامی تا کجاست.
تسلطی که شما می‌توانید در نامه های ۴۳ نهج البلاغه که خطاب به «هبیره شیبانی» فرماندار فیروز آباد، که شهری در استان فارس ایران است و نامه ۴۵ که خطاب به «عثمان بن حنیف انصاری» فرماندار بصره است، ملاحظه کنید تا به وضوح گستردگی حوزه فعالیت دستگاه اطلاعاتی ایشان را دریابید.
یادداشت مذکور در جمله پایانی خود نیز می‌نویسد: اگر ریشه فساد زده نشود، امکان پیش بینی احمد توکلی درباره اسقاط نظام چقدر محتمل خواهد بود؟
*نویسنده این یادداشت یک حقیقت بزرگ را از چشم مخاطب خود پنهان کرده است و آن اینکه به هر حال فساد در حکومت امیرالمؤمنین(ع) نیز رخ داد…
(مقام معظم رهبری نیز در بیانیه گام دوم انقلاب به این حقیقت تاریخی اشاره کرده‌اند)
و ایضا در تاریخ می‌خوانیم که فساد در حکومت امام مجتبی(ع) و در میان اطرافیان تراز اول امام کاظم(ع) نیز بروز یافت.
این حقیقت نشان می‌دهد از آنجا که فساد مثل قتل و دروغ و... یک مقوله نفسانی است، پس فرض یک حکومت بدون فساد حتی در دوره زعامت امام معصوم نیز ممکن نیست.
به دیگر سخن اینکه باید دانست حکومت ضد فساد حکومتی است که با فساد مبارزه کند، برای جمع کردن بسترهای آن تلاش کند و هیچ مماشاتی هم با آن نداشته باشد.
در بحث حکومت امام معصوم همچنین باید دانست که امام در حکومت خود بصورت علی‌الرویه از مغیّبات استفاده نمی‌کند. ضمن اینکه فرض مطروحه از سوی اعتمادآنلاین مبنی بر "سیستم قوی اطلاعاتی در دوران امام علی(ع) منجر به نبود فساد شده است" نیز به لحاظ نتیجه‌گیری یک فرض غلط است و همانطور که اشاره شد حتی در قویترین سیستم‌های حکومتی نیز شاهد فساد خواهیم بود.
از این رهگذر، بایستی اشاره کرد که در مباحث مربوط به فساد؛ یک حکومت هنگامی در معرض سقوط قرار می‌گیرد که اولا خود دچار آغشتگی به فساد باشد (که این فرض درباره نظام جمهوری اسلامی ایران وجود ندارد) و دو دیگر اینکه دچار "سیاه‌نمایی" در امر فساد باشد...
یادداشت مختل‌المعنی روزنامه اعتماد و گفته‌های ناصحیح دکتر توکلی در بحث فساد، شاهد مثالی است که می‌گوید نظام اسلامی در فرض دوم دچار آسیب‌هایی شده که باید در رفع آنها گام بردارد.
گفتنیست، مقام معظم رهبری در گفتارهای مختلفی نسبت به "مفسدنمایی از نظام اسلامی" و تأکید غلط عده‌ای بر وجود "فساد سیستمی" هشدار داده‌اند.
ایشان در مقطعی در همین باره فرمودند:
"یک‌جوری حرف میزنند که گویا همه فاسدند، همه‌ی مدیران را و همه‌ی دستگاه‌ها را فساد گرفته! نه آقا، این‌جوری نیست؛ یک تعداد کمی فاسدند.
بله! فساد، کمش هم زیاد است و باید با آن مواجهه بشود؛ امّا این یک حرف است، اینکه شما جوری حرف بزنی که شنونده خیال کند همه جا را فساد گرفته [حرف دیگری است]. بعضی‌ها تعبیرات فرنگی هم به کار میبرند: «فساد سیستمی»؛ نه آقا! آن کسی که فساد را سیستمی میبیند، در مغز خودش فساد هست، در چشم خودش فساد هست. این‌همه مدیر پاک‌دست، این‌همه کارگزار مؤمن و پاک‌دست در سرتاسر کشور در همه‌ی دستگاه‌ها وجود دارند، دارند زحمت میکشند؛ چرا به اینها ظلم میکنید؟ چرا خلاف میگویید؟ چرا به نظام اسلامی ظلم میکنید؟ "
این یادداشت می‌افزاید: برای مثال امام علی (ع) در سال چهلم هجری، یکی از فرمانداران خود را این گونه در مورد مفاسد اقتصادی مواخذه می‌کنند که: «از تو خبری رسیده است که اگر چنان کرده باشی...» همین جمله کوتاه به وضوح نشان می دهد که حضرت از وضعیت فرماندار خود آگاهی و خبر کامل دارند و حتی ریز مفاسد او را به رخش می کشند که نشان دهنده تسلط دستگاه اطلاعاتی حضرت علی علیه السلام، بر قلمرو گسترده حکومت اسلامی تا کجاست.
تسلطی که شما می‌توانید در نامه های ۴۳ نهج البلاغه که خطاب به «هبیره شیبانی» فرماندار فیروز آباد، که شهری در استان فارس ایران است و نامه ۴۵ که خطاب به «عثمان بن حنیف انصاری» فرماندار بصره است، ملاحظه کنید تا به وضوح گستردگی حوزه فعالیت دستگاه اطلاعاتی ایشان را دریابید.
یادداشت مذکور در جمله پایانی خود نیز می‌نویسد: اگر ریشه فساد زده نشود، امکان پیش بینی احمد توکلی درباره اسقاط نظام چقدر محتمل خواهد بود؟
*نویسنده این یادداشت یک حقیقت بزرگ را از چشم مخاطب خود پنهان کرده است و آن اینکه به هر حال فساد در حکومت امیرالمؤمنین(ع) نیز رخ داد…
(مقام معظم رهبری نیز در بیانیه گام دوم انقلاب به این حقیقت تاریخی اشاره کرده‌اند)
و ایضا در تاریخ می‌خوانیم که فساد در حکومت امام مجتبی(ع) و در میان اطرافیان تراز اول امام کاظم(ع) نیز بروز یافت.
این حقیقت نشان می‌دهد از آنجا که فساد مثل قتل و دروغ و... یک مقوله نفسانی است، پس فرض یک حکومت بدون فساد حتی در دوره زعامت امام معصوم نیز ممکن نیست.
به دیگر سخن اینکه باید دانست حکومت ضد فساد حکومتی است که با فساد مبارزه کند، برای جمع کردن بسترهای آن تلاش کند و هیچ مماشاتی هم با آن نداشته باشد.
در بحث حکومت امام معصوم همچنین باید دانست که امام در حکومت خود بصورت علی‌الرویه از مغیّبات استفاده نمی‌کند. ضمن اینکه فرض مطروحه از سوی اعتمادآنلاین مبنی بر "سیستم قوی اطلاعاتی در دوران امام علی(ع) منجر به نبود فساد شده است" نیز به لحاظ نتیجه‌گیری یک فرض غلط است و همانطور که اشاره شد حتی در قویترین سیستم‌های حکومتی نیز شاهد فساد خواهیم بود.
از این رهگذر، بایستی اشاره کرد که در مباحث مربوط به فساد؛ یک حکومت هنگامی در معرض سقوط قرار می‌گیرد که اولا خود دچار آغشتگی به فساد باشد (که این فرض درباره نظام جمهوری اسلامی ایران وجود ندارد) و دو دیگر اینکه دچار "سیاه‌نمایی" در امر فساد باشد...
یادداشت مختل‌المعنی روزنامه اعتماد و گفته‌های ناصحیح دکتر توکلی در بحث فساد، شاهد مثالی است که می‌گوید نظام اسلامی در فرض دوم دچار آسیب‌هایی شده که باید در رفع آنها گام بردارد.
گفتنیست، مقام معظم رهبری در گفتارهای مختلفی نسبت به "مفسدنمایی از نظام اسلامی" و تأکید غلط عده‌ای بر وجود "فساد سیستمی" هشدار داده‌اند.
ایشان در مقطعی در همین باره فرمودند:
"یک‌جوری حرف میزنند که گویا همه فاسدند، همه‌ی مدیران را و همه‌ی دستگاه‌ها را فساد گرفته! نه آقا، این‌جوری نیست؛ یک تعداد کمی فاسدند.
بله! فساد، کمش هم زیاد است و باید با آن مواجهه بشود؛ امّا این یک حرف است، اینکه شما جوری حرف بزنی که شنونده خیال کند همه جا را فساد گرفته [حرف دیگری است]. بعضی‌ها تعبیرات فرنگی هم به کار میبرند: «فساد سیستمی»؛ نه آقا! آن کسی که فساد را سیستمی میبیند، در مغز خودش فساد هست، در چشم خودش فساد هست. این‌همه مدیر پاک‌دست، این‌همه کارگزار مؤمن و پاک‌دست در سرتاسر کشور در همه‌ی دستگاه‌ها وجود دارند، دارند زحمت میکشند؛ چرا به اینها ظلم میکنید؟ چرا خلاف میگویید؟ چرا به نظام اسلامی ظلم میکنید؟ "
