سعید لیلاز (۳۱ خرداد ۱۳۸۶): (سهام عدالت) بهخاطر سیطره دولت و اقتصاد دولتی عملاًً سودی نصیب سهامداران جدید نخواهد کرد و منجر به انقلاب اقتصادی مسئولان نخواهد شد؛ زیرا در این طرح انتقال مدیریت انجام نمیشود و سود سالانه زیادی ندارد و درصد اندکی، مؤثر واقع میشود.
شهدای ایران:مشرق نوشت:با توجه به تبلیغات درباره سهام عدالت، مرور مواضع مسئولان فعلی دولت دوازدهم درباره طرح سهام عدالت که در سال ۱۳۸۵ توسط دولت نهم پایهگذاری شد خالی از لطف نیست.
اکنون که مسئولان دولتی درباره اعلام اخبار خوش مربوط به سهام عدالت مسابقه گذاشتهاند و اصلاحطلبان حامیدولت هم که روزگاری مخالف سرسخت این طرح بودند، سکوت کردهاند، بد نیست مواضع آنها درباره طرح سهام عدالت که در سال ۱۳۸۵ توسط دولت نهم پایهگذاری شد را به طور تیتروار بازخوانی کنیم:
عباس کاظمیمشاور بیژن زنگنه وزیر نفت (۱۹ دی ۱۳۹۶): سهام عدالت صاحب ندارد و فقط پول را بین گداها توزیع میکند.
حسن روحانی (۱۹ بهمن ۱۳۸۸): دولت در اجرای سیاستهای اصل ۴۴ بیشتر دنبال این بود که مثلاً سهام عدالت را توزیع کند. درحالیکه هدف سیاستهای اصل ۴۴ این بود که بالاتر از بحث مالکیت مدیریت دولتی نباشد و مالکیت و مدیریت به مردم واگذار شود.
اسحاق جهانگیری (۱۸ مهر ۱۳۸۸): استراتژی توسعه صنعتی را به تمسخر گرفتهاند که صنعتی شدن به چه کار میآید، ما میخواهیم همین چند کارخانهای را که گذشتگان ساختهاند تبدیل کنیم به سهام عدالت و به دست مردم بدهیم. بعد از چهار سال هنر ما این شده است که ببینیم در طول این سی سال چقدر فولاد ساختهشده، سهام اینها را بدهیم به مردم.
محمد نهاوندیان (۸ مرداد ۱۳۸۸): اقتصاد صدقهای راه به جایی نخواهد برد باید اصلاحات ساختاری را آغاز کرد و از پول دادنهای صدقهای اجتناب کنیم و به بهینهسازی و دسترسی به بازار همزمان توجه کنیم.
محمدباقر نوبخت (۷ خرداد ۱۳۸۸): امروز دیگر توزیع سیبزمینی و سهام عدالت، چک پول و توزیع با عجله ۸۰ هزار تومان سود سهام عدالت نتیجه نمیدهد.
محسن صفایی فراهانی (۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۸): یارانه نقدی، سهام نفت و یا پرداخت ۸۰ هزار تومان سود سهام عدالت همه بحثهای عوامفریبانهای است که از سوی کسانی که میخواهند قدرت را به دست بگیرند، مطرح میشود.
محمدعلی نجفی (۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۸): ما معتقدیم روش کار (سهام عدالت) غلط است و در حال حاضر این کار نقطه مقابل خصوصیسازی است و سهام عدالت باید جایگاه مناسبی پیدا کند.
عیسی کلانتری (۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۸): توزیع سهام عدالت چوب حراج زدن به منابع ملی است.
میرحسین موسوی (۷ اردیبهشت ۱۳۸۸): سهام عدالت مصیبت بزرگ دولت آینده است.
محمدباقر نوبخت (۱۱ اسفند ۱۳۸۷): ما نتوانستیم تمام شرکتها و کارخانجات دولتی را واگذار کنیم و بهجای آن سهام عدالت را واگذار کردیم. سهامیکه نه تنها مدیریت را انتقال نمیدهد بلکه با ارائه آن، افراد مختلف در انتظار بهدست آوردن پول و درآمد خواهند بود.
حسن روحانی (۳۰ بهمن ۱۳۸۷): توزیع سهام عدالت یعنی باقیماندن مدیریتها در دست دولت.
محمد خاتمی(۳ آذر 1۳۸۷): بسیار جفاست که عدالت را در عدالت اقتصادی و آن هم اقتصاد صدقهای که بعضی از حکومتها به بهانه اینکه لقمه نانی به مردم بدهند خلاصه کنیم.
حسن روحانی (۲۰ شهریور ۱۳۸۷): (در واکنش به توزیع سود سهام عدالت) آیا با تزریق نقدینگی بیحساب و توزیع پول بین مردم میتوان به عدالت رسید؟
مسعود نیلی (۱۵ مهر ۱۳۸۶): طرح سهام عدالت طرح گداپروری است.
رسول منتجبنیا (۱۲ تیر ۱۳۸۶): نباید بهگونهای به مردم کمک کرد که گداپروری شود.
سعید لیلاز (۳۱ خرداد ۱۳۸۶): (سهام عدالت) بهخاطر سیطره دولت و اقتصاد دولتی عملاًً سودی نصیب سهامداران جدید نخواهد کرد و منجر به انقلاب اقتصادی مسئولان نخواهد شد؛ زیرا در این طرح انتقال مدیریت انجام نمیشود و سود سالانه زیادی ندارد و درصد اندکی، مؤثر واقع میشود.
سیدکامل تقوینژاد (۱ مرداد ۱۳۸۵): سهام عدالت کاغذی است که مردم را برای مدتی سرگرم میکند و ناشی از تجربه شکستخورده ۹ کشور پس از سقوط شوروی است.
عباس کاظمیمشاور بیژن زنگنه وزیر نفت (۱۹ دی ۱۳۹۶): سهام عدالت صاحب ندارد و فقط پول را بین گداها توزیع میکند.
حسن روحانی (۱۹ بهمن ۱۳۸۸): دولت در اجرای سیاستهای اصل ۴۴ بیشتر دنبال این بود که مثلاً سهام عدالت را توزیع کند. درحالیکه هدف سیاستهای اصل ۴۴ این بود که بالاتر از بحث مالکیت مدیریت دولتی نباشد و مالکیت و مدیریت به مردم واگذار شود.
اسحاق جهانگیری (۱۸ مهر ۱۳۸۸): استراتژی توسعه صنعتی را به تمسخر گرفتهاند که صنعتی شدن به چه کار میآید، ما میخواهیم همین چند کارخانهای را که گذشتگان ساختهاند تبدیل کنیم به سهام عدالت و به دست مردم بدهیم. بعد از چهار سال هنر ما این شده است که ببینیم در طول این سی سال چقدر فولاد ساختهشده، سهام اینها را بدهیم به مردم.
محمد نهاوندیان (۸ مرداد ۱۳۸۸): اقتصاد صدقهای راه به جایی نخواهد برد باید اصلاحات ساختاری را آغاز کرد و از پول دادنهای صدقهای اجتناب کنیم و به بهینهسازی و دسترسی به بازار همزمان توجه کنیم.
محمدباقر نوبخت (۷ خرداد ۱۳۸۸): امروز دیگر توزیع سیبزمینی و سهام عدالت، چک پول و توزیع با عجله ۸۰ هزار تومان سود سهام عدالت نتیجه نمیدهد.
محسن صفایی فراهانی (۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۸): یارانه نقدی، سهام نفت و یا پرداخت ۸۰ هزار تومان سود سهام عدالت همه بحثهای عوامفریبانهای است که از سوی کسانی که میخواهند قدرت را به دست بگیرند، مطرح میشود.
محمدعلی نجفی (۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۸): ما معتقدیم روش کار (سهام عدالت) غلط است و در حال حاضر این کار نقطه مقابل خصوصیسازی است و سهام عدالت باید جایگاه مناسبی پیدا کند.
عیسی کلانتری (۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۸): توزیع سهام عدالت چوب حراج زدن به منابع ملی است.
میرحسین موسوی (۷ اردیبهشت ۱۳۸۸): سهام عدالت مصیبت بزرگ دولت آینده است.
محمدباقر نوبخت (۱۱ اسفند ۱۳۸۷): ما نتوانستیم تمام شرکتها و کارخانجات دولتی را واگذار کنیم و بهجای آن سهام عدالت را واگذار کردیم. سهامیکه نه تنها مدیریت را انتقال نمیدهد بلکه با ارائه آن، افراد مختلف در انتظار بهدست آوردن پول و درآمد خواهند بود.
حسن روحانی (۳۰ بهمن ۱۳۸۷): توزیع سهام عدالت یعنی باقیماندن مدیریتها در دست دولت.
محمد خاتمی(۳ آذر 1۳۸۷): بسیار جفاست که عدالت را در عدالت اقتصادی و آن هم اقتصاد صدقهای که بعضی از حکومتها به بهانه اینکه لقمه نانی به مردم بدهند خلاصه کنیم.
حسن روحانی (۲۰ شهریور ۱۳۸۷): (در واکنش به توزیع سود سهام عدالت) آیا با تزریق نقدینگی بیحساب و توزیع پول بین مردم میتوان به عدالت رسید؟
مسعود نیلی (۱۵ مهر ۱۳۸۶): طرح سهام عدالت طرح گداپروری است.
رسول منتجبنیا (۱۲ تیر ۱۳۸۶): نباید بهگونهای به مردم کمک کرد که گداپروری شود.
سعید لیلاز (۳۱ خرداد ۱۳۸۶): (سهام عدالت) بهخاطر سیطره دولت و اقتصاد دولتی عملاًً سودی نصیب سهامداران جدید نخواهد کرد و منجر به انقلاب اقتصادی مسئولان نخواهد شد؛ زیرا در این طرح انتقال مدیریت انجام نمیشود و سود سالانه زیادی ندارد و درصد اندکی، مؤثر واقع میشود.
سیدکامل تقوینژاد (۱ مرداد ۱۳۸۵): سهام عدالت کاغذی است که مردم را برای مدتی سرگرم میکند و ناشی از تجربه شکستخورده ۹ کشور پس از سقوط شوروی است.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی درخانه ملت و رئیس جمهور در رسانه ها می گویند افزایش قیمت بنزین سه هزار تومانی خبر نداشیم! پس چه کسی پاسخگوی مردم و کشوراست.
همه وعده های انتخاباتی روحانی/ مردم وعده ها را فراموش نمی کنند.
روحانی پشت همه مشکلات مردم و کشور قرار دارد.