شهدای ایران: «عباس عبدی» فعال سیاسی اصلاح طلب که پیش از این مدعی شده بود که «باید مشروب خواری و استعمال موادمخدر در ایران آزاد شود» در یادداشتی در روزنامه اعتماد با عنوان «ابعاد پرونده آقای نجفی» با این ادعا که درباره جریحه دارشدن افکارعمومی در پرونده نجفی بزرگنمایی شده،نوشت:«چه ارتباطی می‌تواند میان نظم اجتماعی و سیاسی ایران و یک دعوای خانوادگی باشد؟».
عبدی در ادامه نوشت:«اینکه آقای نجفی رقم زیادی را برای کسب رضایت داد که می‌توان با آن نیمی از افراد زیر قصاص در یک زندان را آزاد و رضایت را جلب کرد نوعی ورود جهت‌دار به پرونده است...نکته دیگر اینکه بازگرداندن آقای نجفی به زندان و بقای در بازداشت بر اساس کدام ماده قانونی انجام شده است؟ هنگامی که پرونده از حالت قصاص خارج شد، متهم را باید با وثیقه مناسب آزاد کرد، هر چند بهتر بود که آقای نجفی از ابتدا برای احترام به افکار عمومی و کم کردن حساسیت‌های آن چنین درخواستی را شخصا مطرح نمی‌کرد هر چند به لحاظ حقوقی چنین درخواستی، حق متهم بود، البته در هر حال در جریان کرونا و مرخصی‌های عید باید در این دستور تجدیدنظر می‌شد».
این فعال سیاسی اصلاح طلب در تاکید کرد:«فراموش نکنیم هزینه‌هایی که افراد مشهور در برابر ارتکاب یک جرم یا حتی یک اشتباه و رفتارناپسند ولو غیرمجرمانه می‌دهند، بسیار بالاتر از مجازات قانونی است. بنابراین آنان در هر صورت متحمل مجازات‌های مضاعف نیز می‌شوند».
عبدی، پیش از این نجفی را نماد تکنوکراسی سالم و کارآمد پس از انقلاب نامیده بود! در روزهای گذشته روزنامه اصلاح طلب شرق نیز اعتراض کرده بود که چرا نجفی هنوز در زندان است؟! اصلاح طلبان در تلاش هستند تا با عملیات روانی، «جنبه عمومی جرم» نجفی در قتل همسر جوانش را به حاشیه ببرند.
محمد علی نجفی با سلاح غیرمجاز، همسر دومش را که 30 سال از وی جوانتر بود به قتل رسانده است. این جنایت، افکارعمومی را به شدت جریحه دار کرد، اما چون نجفی هم قبیله اصلاح طلبان است، اینجا دیگر «همسرکشی» و «زن کشی» و «خشونت خانگی» هیچ معنایی ندارد!
چندی پیش «حسین مرعشی» سخنگوی حزب کارگزاران گفته بود:«بسیار حیف است که شخصیتی مانند دکتر نجفی به اتهام قتل در انتظار اعدام باشد»!
همچنین چندی پیش روزنامه همشهری-ارگان شهرداری تهران- در مطلبی نوشته بود:«برای نجفیِ جنتلمن و خوشنام و نخبه پاپوش دوخته بودند»!
اصلاح طلبان به رفتارهای قبیله ای و باندی مشهور هستند و همه چیز حتی قانون را نیز برای نیل به اهداف قبیله ای خود زیر پا می گذارند.
نجفی، از جمله مدیران تکنوکرات در جریان اصلاح طلب است که حتی گزینه این طیف برای ریاست جمهوری در سال ۹۲ نیز بود. وی هم در دوره وزارت در آموزش و پرورش و هم ریاست بر سازمان برنامه و بودجه و همچنین دوران ریاست بر سازمان میراث فرهنگی و شهرداری تهران، کارنامه بسیار ضعیفی داشته است.
عبدی در ادامه نوشت:«اینکه آقای نجفی رقم زیادی را برای کسب رضایت داد که می‌توان با آن نیمی از افراد زیر قصاص در یک زندان را آزاد و رضایت را جلب کرد نوعی ورود جهت‌دار به پرونده است...نکته دیگر اینکه بازگرداندن آقای نجفی به زندان و بقای در بازداشت بر اساس کدام ماده قانونی انجام شده است؟ هنگامی که پرونده از حالت قصاص خارج شد، متهم را باید با وثیقه مناسب آزاد کرد، هر چند بهتر بود که آقای نجفی از ابتدا برای احترام به افکار عمومی و کم کردن حساسیت‌های آن چنین درخواستی را شخصا مطرح نمی‌کرد هر چند به لحاظ حقوقی چنین درخواستی، حق متهم بود، البته در هر حال در جریان کرونا و مرخصی‌های عید باید در این دستور تجدیدنظر می‌شد».
این فعال سیاسی اصلاح طلب در تاکید کرد:«فراموش نکنیم هزینه‌هایی که افراد مشهور در برابر ارتکاب یک جرم یا حتی یک اشتباه و رفتارناپسند ولو غیرمجرمانه می‌دهند، بسیار بالاتر از مجازات قانونی است. بنابراین آنان در هر صورت متحمل مجازات‌های مضاعف نیز می‌شوند».
محمد علی نجفی با سلاح غیرمجاز، همسر دومش را که 30 سال از وی جوانتر بود به قتل رسانده است. این جنایت، افکارعمومی را به شدت جریحه دار کرد، اما چون نجفی هم قبیله اصلاح طلبان است، اینجا دیگر «همسرکشی» و «زن کشی» و «خشونت خانگی» هیچ معنایی ندارد!
چندی پیش «حسین مرعشی» سخنگوی حزب کارگزاران گفته بود:«بسیار حیف است که شخصیتی مانند دکتر نجفی به اتهام قتل در انتظار اعدام باشد»!
همچنین چندی پیش روزنامه همشهری-ارگان شهرداری تهران- در مطلبی نوشته بود:«برای نجفیِ جنتلمن و خوشنام و نخبه پاپوش دوخته بودند»!
اصلاح طلبان به رفتارهای قبیله ای و باندی مشهور هستند و همه چیز حتی قانون را نیز برای نیل به اهداف قبیله ای خود زیر پا می گذارند.
نجفی، از جمله مدیران تکنوکرات در جریان اصلاح طلب است که حتی گزینه این طیف برای ریاست جمهوری در سال ۹۲ نیز بود. وی هم در دوره وزارت در آموزش و پرورش و هم ریاست بر سازمان برنامه و بودجه و همچنین دوران ریاست بر سازمان میراث فرهنگی و شهرداری تهران، کارنامه بسیار ضعیفی داشته است.
