جبهه حامی دولت پش از شکست در انتخابات دوم اسفند، هنوز به سر و شکل درستی دست پیدا نکرده است.
شهدای ایران: ارائه یک مانیفست جدید در جبهه حامیان دولت به بحث اصلی این روزهای اصلاح‌طلبان تبدیل شده است. برخی با تاکید بر لزوم تدوین راهبرد جدید، عمر شورای عالی اصلاحات را تمام شده دانسته اما در مقابل، برخی با غیرلازم دانستن تدوین این راهبرد، از شورای مزبور دفاع به عمل آورده‌اند. با این حال، برخی دیگر موج سواری روی ضعف‌های رقیب را تنها راه بازیابی سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلبان می‌دانند.
دعوا بر سر شورای عالی
«عبدالله ناصری» مشاور رییس دولت اصلاحات چندی پیش در گفت‌وگو با «خبرآنلاین» ضمن انتقاد از کارکرد شورای عالی سیاستگذاری انتخاباتی اصلاح‌طلبان، با بیان اینکه «هم در شکل و هم در محتوا کار این شورا تمام است»، گفت: «یعنی اگر شکل این مجموعه هم عوض شود، مدیریت و فرم آن هم تغییر کند، شورایی که یک سر آن صادق نوروزی و شکوری راد باشد و سر دیگر آن کواکبیان و حسین کمالی اساساً این ساختار نمی‌تواند هیچ کاری را پیش ببرد. زیرا آن سری که من هم نسبت به آن انتقاد ضمنی دارم اساساً چیزی به‌عنوان مردم و جامعه مدنی و بحران‌های اجتماعی را در نظر ندارد و معتقد است تحت هر شرایطی باید در انتخابات شرکت کرد.» ناصری با اشاره تلویحی به جداماندگی اصلاح‌طلبان از وضعیت موجود، گفت: «اگر امروز اصلاح‌طلبان بخواهند بدون تحلیل از نحوه مدیریت کرونا، بدون تحلیل از حوادث آبان‌ماه و همه حوادث سال‌های اخیر دوباره وارد عرصه انتخابات۱۴۰۰ شوند، شرایط به مراتب بدتری از انتخابات دوم اسفند پیدا خواهند کرد.»
ناصری، اولین نفری نیست که طی مدت گذشته به عملکرد شورا تاخته است. محمد قوچانی، عضو حزب کارگزاران سازندگی در شماره روز پنج‌شنبه 28فروردین‌ماه روزنامه «سازندگی» در یادداشتی با عنوان «اصلاحات در تعطیلات»، ضمن تشریح وضعیت احزاب و فعالان سیاسی اصلاح‌طلب پس از انتخابات مجلس، نوع رفتار منفعلانه محمدرضا عارف به‌عنوان رییس شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان را به باد استهزا و حمله گرفت و نوشت: «با گذشت دو ماه از انتخابات مجلس یازدهم کمتر نشست و تحلیل راهبردی از احزاب اصلاح‌طلب درباره نه تنها انتخابات و آینده اصلاحات بلکه نقش سیاست‌ورزی منتشر شده است و به جز مناظره راهبردی سیدمصطفی تاجزاده و غلامحسین کرباسچی و گفت‌وگوی انتقادی علی مطهری، تندیس سکوت اصلاحات دکتر محمدرضا عارف که رییس شورای عالی سیاستگذاری انتخاباتی اصلاح‌طلبان هم هست، شورایی که مهم‌ترین کارش خلع ید از خویش در تنها مأموریتش بود، هنوز کلمه‌ای سخن نگفته است.» همین انتقادات نیز باعث شد تا علیرضا خامسیان، مشاور رسانه‌ای عارف در واکنش به قوچانی، با شارلاتان توصیف کردن حزب کارگزاران تصریح کند: «خوب می‌دانند که ساز جدایی‌زدن ازگفتمان اصلاح‌طلبی، آنقدر بی‌خاصیت‌شان می‌کند، که مسیری غیر از شارلاتانیسم و همه را مقصر پنداشتن، پیش روی‌شان نیست.»
مانیفست جدید اصلاح‌طلبان؟
در میان انتقادات به عملکرد شورای عالی اصلاح‌طلبان، برخی فعالان اصلاح‌طلب لزوم طرح مانیفست جدید برای این جبهه را پیش کشیده‌اند. محسن رهامی از فعالان اصلاح‌طلب در این باره به «خبرآنلاین» گفت: «اصلاح‌طلبان باید طراحی جدیدی برای مانیفست اصلاحات پی‌ریزی کنند گرچه متأسفانه هیچ‌گاه چنین مانیفستی به درستی طراحی و ارائه نشده است تا مردم به درستی بدانند که اصلاح‌طلبان چه می‌خواهند و چه چیزی را می‌خواهند اصلاح کنند و چگونه و با چه ابزار و هزینه‌ای می‌خواهند این اصلاح صورت بگیرد.» رسول منتجب‌نیا از دیگر فعالان اصلاح‌طلب نیز در گفت‌وگویی با روزنامه «خراسان» ضمن صحه روی اظهارات رهامی، گفت: «باز تعریف اصلاحات هر موقع اتفاق بیفتد دیر است اما نباید فرصت را از دست داد . معتقدم این امر هم شدنی و هم لازم و ضروری است اما نه به این معنا که یک یا چند نفر مانیفستی تعریف و از آن به‌عنوان مانیفست اصلاح‌طلبان یاد کنند. بلکه باید برای باز تعریف اصلاحات از گرایش‌های متفاوت در این جریان استفاده کرد.»
با وجود این همراهی، برخی دیگر از اصلاح‌طلبان نسبت به طراحی مانیفست جدید اصلاح‌طلبی، روی خوش نشان نداده‌اند. مثلاً غلامرضا انصاری عضو حزب اتحاد ملت در گفت‌وگویی با بیان اینکه «آنچه دوستان دراین باره[ارائه مانیفست جدید اصلاح‌طلبی] بیان کرده‌اند برداشت شخصی و ذهنی آن‌هاست»، گفت: «اصلاحات فاقد استراتژی اصلاح‌طلبی نیست.» سیدمحمود میرلوحی، فعال اصلاح‌طلب و عضو شورای شهر تهران نیز در گفت‌وگو با «مهر» با بیان اینکه «تغییر در اصلاحات نیاز نیست و روال شورایعالی اصلاح‌طلبان ادامه دارد»، با اشاره به انتقادات افرادی مانند کرباسچی و کواکبیان به کارنامه کاری شورای عالی، اظهار داشت: «اگر آقای کرباسچی و کواکبیان خیال کنند که با انتقاد از شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان می‌توانند در کنار هم یک جریان سومی تشکیل دهند این اشتباه است. در انتخابات دوم اسفند هم دیدیم که منتقدان شورای عالی دو لیست انتخاباتی ارائه کردند. آقای کواکبیان و کرباسچی بیرون از شورا هم نمی‌توانند باهم زیر یک سقف بنشینند.»
موج‌سواری روی وضع موجود
اختلافات بروزکرده در میان اصلاح‌طلبان بر سر چشم‌انداز این جبهه در آینده، نشانی از نشانه‌های بی‌عملی و نیز آشفتگی ایشان است. با وجود این، به نظر می‌رسد آنچه اصلاح‌طلبان را نسبت به آینده و به‌ویژه کامروایی در انتخابات1400 امیدوار می‌سازد، بزرگنمایی از برخی ضعف‌های عملکردی اصول‌گرایان در مجلس یازدهم باشد. در همین باره، ابراهیم اصغرزاده، فعال اصلاح‌طلب اخیراً در گفت‌وگویی با روزنامه «شرق» با اشاره به راه‌های بازیابی سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلبان در فاصله یک سال تا انتخابات سیزدهم ریاست جمهوری، گفت: «اصلاح‌طلبان ناچار به بازسازی سرمایه سیاسی و اجتماعی از طریق جداکردن سهم و سفره‌شان از اصول‌گرایان و وضعیت موجودند و راهبرد کلان خود را بر مبنای اصلاحات از پایین و بیرون از قدرت طراحی کنند.»
