چرا پساکرونای ایران مساوی اغتشاش است اما پسا کرونای ایتالیا مساوی با "محبوبیت"؟
شهدای ایران: سهیلا جلودارزاده، فعال اصلاحطلب و از نمایندگان مجلس به تازگی در بخشی از مصاحبه با خبرگزاری ایلنا و در پاسخ به این سؤال که "کرونا چه تاثیری بر اقتصاد خواهد گذاشت و در پسا کرونا وضعیت کارگران چگونه خواهد بود؟ " اظهار کرده است:
"مطمئنا بحرانهای اجتماعی خواهیم داشت؛ ممکن است یک شخصی فقیر و بیکار شود و جان و رمق اعتراض کردن نداشته باشد اما از یک طرف هزینهها، بحرانها و ناهنجاریهای اجتماعی شکل خواهد گرفت که برای رفعشان باید کلی تلاش کرد."
*اینکه اصلاحطلبان برای رفع مشکلات اقتصادی قشرهای مختلف جامعه هیچ راهی جز "بحران اجتماعی" یا همان اغتشاش! نمیشناسند و به مردم نمیگویند جای بسی تأمل دارد...
جالب است که خانم جلودارزاده در حین تشویق ارتش خیابانی اصلاحطلبان حتی اینطور بیان میکند که ممکن است کسی باشد که از فرط جدی بودن مشکل اقتصادی، قصد اعتراض کردن هم نداشته باشد!
طی روزهای اخیر، غیر از خانم جلودارزاده، کسانی مثل سعید حجاریان، محمدرضا تاجیک، محمدجواد حقشناس و مرتضی مبلغ نیز مژده دادهاند که بایستی در پساکرونا منتظر اغتشاش بود.
این تشویقات زیرپوستی به اغتشاش در حالی است که اگرچه ویروس کرونا موجب بروز مشکلات و خللهایی در روند اقتصادی کشور شده است اما بایستی برای این مشکلات و خاصّه برای معیشت قشرهای کم درآمد؛ راهکارهای عقلانی ارائه داد. بدیهیست که در این فرایند؛ گذاشتن گزینه اغتشاش در پیش پای افکار عمومی یک خیانت سیاسی و یک جنایت آشکار در حق مردم است که میرود تا با به راه انداختن حمام خون؛ مقاصد سیاسی و براندازانه خویش را پیگیری کند.
در این زمینه خوانش تجربه ایتالیا ضروریست که پس از شیوع ویروس کرونا در این کشور؛ فعالیت خواص سیاسی و رسانهها به شکلی بود که منجر به افزایش محبوبیت دولت نخستوزیر کنته در ایتالیا شد.
بایستی به پاسخ این سؤال فکر شود که چرا مراجع اجتماعی در ایتالیا به نحوی عمل کردند که حتی عملکرد بد حاکمیت ایتالیا نیز در نزد مردم خوب جلوه کرد اما در ایران شاهد این هستیم که علیرغم عملکرد خوب دولت و حاکمیت در مقابله با کرونا و حمایت از مردم اما افرادی به مثابه قاتق نانشان از گزینه بحران اجتماعی یا همان اغتشاش در پساکرونا صحبت میکنند و اصطلاحا حرف در دهان مردم میگذارند...