نام بیشتر لشکرها، تیپ ها، موقعیت ها و عملیات ها در دفاع مقدس، برگرفته از فرهنگ عاشورا بود و همیشه یاد و صحنه های عاشورا را در دل رزمندگان زنده می کرد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران؛ نام بیشتر لشکرها، تیپ ها، موقعیت ها و عملیات ها در دفاع مقدس، برگرفته از فرهنگ عاشورا و محرم بود و همیشه یاد و صحنه های عاشورا را در دل رزمندگان زنده می کرد.
1. نام لشکرها، تیپ ها و گردان ها
از دیگر نمودها و جلوه های عاشورا در فرهنگ دفاع مقدس، نام گذاری لشکرها، گردان ها، گروهان ها، پادگان ها، قرارگاه ها و حتی سنگرهای رزمندگان، به نام های آشنای کربلا، یاران و مظاهر فرهنگی عاشورا است.
این نام گذاری ها در روان و شخصیت رزمندگان و حتی نحوه عملیات جبهه ها، موثر بود. وقتی نام گردان حبیب بن مظاهر بود، این نام، رزمندگان را وا می داشت تا درباره شخصیت حبیب و نقش او در انقلاب عاشورا، آگاهی و آشنایی بیشتری کسب کنند.
کسانی نیز که به آن گردان قدم می گذاشتند، به ویژه مبلغان روحانی، بر همان شخصیت تکیه و از او یاد می کردند. این تکرار، تلقین و تبیین، زمینه ساز انس و الفت بیشتر رزمندگان، با شخصیت کسی می شد که نام او زینت گردان یا آن مجموعه بود. به برخی از این نام ها اشاره می کنیم:
الف) لشکرها: 10 سیدالشهدا، 25 کربلا ، 31 عاشورا، 41 ثارالله، 32 انصارالحسین و 14 امام حسین.
ب) تیپ های مستقل و غیرمستقل: 44 قمر بنی هاشم، 57 ابوالفضل، 61 محرم، 10 محرم، 115 تکاوران نینوا، 27 حضرت عباس، 9 ابوالفضل، یکم ثارالله، 2 عاشورا، 3 کربلا، 79 اباعبدالله، 8 محرم، نینوا، (ناو تیپ) فرات، 2 کربلا و 3 عاشورا.1
ج) گردان ها: علی اکبر از لشکر 10 سیدالشهدا، زهیر از لشکر 10 سیدالشهدا، علی اکبر از لشکر 31 عاشورا و لشکر 10 سیدالشهدا، قمر بنی هاشم از لشکر 10 سیدالشهدا، حبیب بن مظاهر از لشکر 27 حضرت رسول، مسلم از لشکر 27 حضرت رسول، عاشورا از لشکر 6 ویژه پاسداران، امام حسین از لشکر 8 نجف، زینب از لشکر 10 سیدالشهدا، ابوالفضل از تیپ امیرالمومنین بوشهر، امام حسین از لشکر 110 خاتم الانبیا، بریر از لشکر 10 سیدالشهدا، امام حسین از لشکر 27 روح الله، امام حسین از تیپ حر، 61 علقمه از لشکر 27 حضرت رسول، ذوالجناح و راکبان کربلا.
مناطق آزاد شده و محورهای عملیاتی در طول سال های دفاع مقدس نیز اغلب نام هایی به خود می گرفتند که با فرهنگ عاشورا پیوند داشت؛ مانند محور کربلا، محور عاشورا، محور امام حسین (ع)، محور زین العابدین (نزدیک هویزه) و ...2.
گاهی نام رزمندگان، در لشکرها و گردان ها و گروهان ها و حتی دسته ها، پیوندی خاص با نام مجموعه می یافت؛ مانند نام شهید حسین خرازی، فرمانده شجاع لشکر امام حسین که با نام لشکرش، الهام بخش شعارها و سخن ها، قبل و پس از شهادتش شده بود.
گاهی رزمندگان در انتخاب واحد رزمی، تناسب نام خود را با واحد مربوط لحاظ می کردند؛ برای مثال، اکبر یا علی اکبر یا حبیب در گردان حبیب. دقائق و ظرائف دیگری نیز در این میان هست که میزان عشق و ایمان رزمندگان را به کربلا و فرهنگ عاشورا، نشان می دهد.
نام لشکرها، تیپ ها، گردان ها و گروهان ها بر روحیات، بافت مجموعه، شعارها و حتی نام افراد، اثر داشت؛ برای مثال، حبیب گردان حبیب، پیرترین چهره بود . در این گردان، برای صلوات فرستادن، می گفتند: بر «حبیب» خدا، محمد مصطفی، صلوات(با تاکید بر حبیب). در لشکر سیدالشهدا، امام حسین علیه السلام بیشتر با عنوان سیدالشهدا مطرح می شد و در گردان ابوالفضل، تیپ ابوالفضل یا گردان قمر بنی هاشم، شعار صبح گاهی و سوگند ها به نام ابوالفضل بود و بیشترین روضه ها نیز به نام قمر بنی هاشم و ابوالفضل خوانده می شد.
در جبهه، سنگرهای جمعی و حتی انفرادی، اغلب به نام اباعبدالله متبرک می شد. تقدس و حرمت این نام، بیش از هر چیز، پاس داشته می شد. نمازخانه ها و «حسینیه»ها، نه تنها محفل و مجلس یاد اباعبدالله و مصائب عاشورا بود، بلکه نام و عنوان های کربلایی را همراه داشت؛ مانند حسینیه عاشقان کربلا و حسینیه ابوالفضل. نام شهیدان نیز بر پیشانی مساجد و حسینیه ها می نشست. مسجد ها و حسینیه های هر گردان، گروهان و دسته ای، به نام شهیدان همان گردان و گروهان، به ویژه به نام فرماندهان شهید، نام گذاری می شد.
در ایام محرم، جز مسجد، تکیه نیز برپا می شد. تکایا، هماره عنوان شهیدان کربلا را داشتند؛ مانند تکیه علی اکبر، تکیه ابوالفضل، تکیه قاسم و ... .
پادگان ها و قرارگاه ها که برخی مانند پادگان دوکوهه و قرارگاه کربلا، هنوز میعادگاه و کعبه عشاق و زیارتگاه مسافران به جبهه ها هستند نیز از نمادها، نمودها و نام های عاشورایی و جلوه گاه فرهنگ حسینی، سرشار بودند.
2. نام اعزام های سراسری
اعزام های سراسری رزمندگان اسلام و اعزام های محلی و منطقه ای، چه به لحاظ شیوه اعزام و چه به لحاظ نامی که بر پیشانی هر اعزام می درخشید، راوی عاشورا اندیشی و شوریدگی و شیفتگی به کربلا بود. کاروان ها، با بدرقه پرشکوه مردم، در طنین صلوات، زیارت عاشورا و شعارهای حماسی، راهی جبهه می شدند و در پیشاپیش آنها پرچم هایی در اهتزاز بود که عنوان هایی چون راهیان کربلا، انصارالحسین و وارثان عاشورا بر آن نقش بسته بود.
نخستین اعزام بزرگ، کاروان«راهیان کربلا» بود که در تاریخ 23/8/64 به جبهه ها اعزام شد و عملیات پیروزمندانه و افتخارآمیز والفجر 8، ره آورد آن بود. این اعزام تا فروردین 65 یعنی حدود 5 ماه، به منظور پاسداری از افتخارات و دستاوردهای این عملیات، استمرار یافت.
کاروان «قاریان کربلا»، حرکت نمادینی بود که در دی ماه 64 با اعزام 150 تن از قاریان برگزیده قرآن کریم به جبهه ها انجام شد. این کاروان در جبهه ها با تشکیل کلاس آموزش قرآن، رزمندگان را با قرائت، تفسیر، مفاهیم و مضامین قرآنی آشناتر کرد. برگزاری شب های قرآن و تداعی شب عاشورا و تلاوت قرآن اصحاب، از دیگر برنامه های این کاروان بود. درست در همان سال و همان ماه، کاروان «انصارالحسین» از شهرهای گوناگون کشور با نام های انصارالحسین، وارثان عاشورا و طلایه داران نینوایی، با بدرقه گرم و شورانگیز مردم به جبهه ها، اعزام شدند. امتداد این اعزام در روزهای دیگر نیز موجب قوت قلب رزمندگان و مایه یأس دشمن و امیدبخش مردم مؤمن و پاکبازی بود که چشم به جبهه ها و عملیات و پیروزی های رزمندگان دوخته بودند.
اعزام کاروان «وارثان عاشورا» در 26 مهرماه، «طلایه داران عاشورا» در 4 آبان و «کاروان نینوایی» در 17 آبان 65، تصویر دیگری از شور و حضور و قدرت امت اسلام و لبیک گویی به ندای امام، برای گرمی و سرزندگی جبهه ها بود.3
3. نام و رمز علمیات ها
با شروع تهاجم دشمن در 31 شهریور 59 و آغاز جنگ، عملیات چریکی، ایذایی، کلاسیک و غیرکلاسیک محدود و سپس عملیات گسترده غیرکلاسیک، آغاز شد.
اولین عملیاتی که با نام و عنوان انجام شد، عملیات «امام مهدی» در 26 اسفند ماه 59 در غرب سوسنگرد بود. از این عملیات تا عملیات «ثامن الائمه» که در تاریخ 5/7/60 انجام شد، حدود 10 عملیات محدود در جبهه های گوناگون رخ داد که عملیات های «فرمانده کل قوا، خمینی روح خدا»، «رمضان» و «شهید مدنی» از آن جمله اند. عملیات «ثامن الائمه»، اولین عملیاتی بود که رمز داشت.
این عملیات، در شمال آبادان و با رمز «نصر من الله و فتح قریب»، انجام شد و در آن، حدود 150 کیلومتر مربع از خاک خوزستان از لوث وجود دشمن پاک گردید. اولین عملیاتی که رمز آن با فرهنگ عاشورا پیوند داشت، عملیات «طریق القدس» بود که به آزادسازی شهر بستان انجامید. رمز این عملیات، «یا حسین» بود.
نام ها و عنوان های دیگر، در طول هشت سال دفاع مقدس که بر پیشانی عملیات ها وجود دارند و پیوند با فرهنگ عاشورا دارند، عبارتند از:
ـ عملیات «ام الحسنین»، در منطقه کرخه نور، در تاریخ 24/12/60.
ـ عملیات «حسین بن علی» با رمز «یا جواد الائمه»، در منطقه میمک، در تاریخ 26/6/61.
ـ عملیات «مسلم بن عقیل» با رمز «یا اباالفضل العباس»، در غرب سومار، در تاریخ 9/7/61.
ـ عملیات«محرم» با رمز «یا زینب»، در منطقه عملیاتی شرهانی، زبیدات و بیات، در تاریخ 10/8/61.
ـ عملیات میمک با رمز «یا اباعبدالله الحسین»، در ارتفاعات مرزی میمک، در تاریخ 25/7/63.
ـ عملیات «عاشورای 1»، در منطقه عملیاتی تکاب و صائین دژ، در شمال کردستان، در تاریخ 23/5/64.
ـ عملیات «عاشورای 2» با رمز «یا مهدی ادرکنی»، در جنوب مهران، در تاریخ 24/5/64.
ـ عملیات «عاشورای 3» با رمز «یا سیدالشهدا»، در شمال فکه، در تاریخ 25/5/64.
ـ عملیات «عاشورای 4»، در غرب دریاچه ام النعاج، در هورالهویزه، در تاریخ 30/7/64.
ـ عملیات «کربلای 1» با رمز «یا اباالفضل العباس ادرکنی»، در منطقه مهران، در تاریخ 10/4/65.
ـ عملیات «کربلای 2» با رمز «یا اباعبدالله الحسین»، در منطقه عمومی حاج عمران، در تاریخ 10/6/65.
ـ عملیات «کربلای 3» با رمز «حسبنا الله و نعم الوکیل»، در تاریخ 11/6/65.
ـ عملیات نامنظم فتح 1 با رمز «یا زینب»، در تاریخ 19/7/65.
ـ عملیات «کربلای 4» با رمز «محمد رسول الله»، در غرب اروند رود، در تاریخ 3/10/65.
ـ عملیات «کربلای 5» با رمز «یا زهرا»، در منطقه شلمچه و شرق بصره، در تاریخ 19/10/65.
ـ عملیات «کربلای 6» با رمز «یا فاطمه الزهرا»، در شمال سومار، در تاریخ 23/10/65.
ـ عملیات «کربلای 7»، در حاج عمران، در تاریخ 12/12/65.
ـ عملیات «کربلای 8» با رمز «یا صاحب الزمان»، در شرق بصره، در تاریخ 18/1/66.
ـ عملیات «کربلای 9» با رمز «یا مهدی ادرکنی»، در منطقه قصر شیرین، در تاریخ 20/1/66.
ـ عملیات «کربلای 10» با رمز «یا صاحب الزمان ادرکنی»، در منطقه ماووت عراق، در تاریخ 30/1/66.
ـ عملیات نصر2 با رمز «یا حسین مظلوم»، در میمک، در تاریخ 13/3/66.
ـ عملیات نصر 6 با رمز «یا اباعبدالله الحسین»، در میمک، در تاریخ 10/5/66.
ـ عملیات فتح 10 با رمز «یا اباعبدالله الحسین»، در شمال اربیل عراق، در تاریخ 13/6/66.
ـ عملیات نامنظم ظفر2 با رمز «لبیک یا حسین»، در شهر کفری از استان کرکوک عراق، در تاریخ 12/7/66.
ـ عملیات بیت المقدس 4 با رمز «یا اباعبدالله»، در منطقه سلیمانیه عراق، در تاریخ 6/1/67.
ـ عملیات بیت المقدس 5 با رمز «یا اباعبدالله الحسین»، در منطقه عمومی پنجوین، در تاریخ 23/3/67.
ـ عملیات بیت المقدس 7 با رمز «یا اباعبدالله الحسین»، در منطقه عمومی شلمچه، در تاریخ 23/3/67.
از مجموع 95 عملیات کوچک و بزرگ دفاع مقدس (از عملیات امام مهدی در تاریخ 26/12/59 تا عملیات مرصاد در تاریخ 5/5/67، 27 عملیات، نام یا رمز و یا نام و رمز عاشورایی و کربلایی داشته اند که از این تعداد، نام 19 عملیات و رمز 14 عملیات، عاشورایی بود.
این نام گذاری ها، از ارادت، ایمان و معرفت عاشورایی سرچشمه می گیرند و گواه آنند که نام حسین، عاشورا و کربلایش، الهام بخش، راهنما و پشتوانه روحی و فکری هشت سال دفاع مقدس بوده است.
1. نام لشکرها، تیپ ها و گردان ها
از دیگر نمودها و جلوه های عاشورا در فرهنگ دفاع مقدس، نام گذاری لشکرها، گردان ها، گروهان ها، پادگان ها، قرارگاه ها و حتی سنگرهای رزمندگان، به نام های آشنای کربلا، یاران و مظاهر فرهنگی عاشورا است.
این نام گذاری ها در روان و شخصیت رزمندگان و حتی نحوه عملیات جبهه ها، موثر بود. وقتی نام گردان حبیب بن مظاهر بود، این نام، رزمندگان را وا می داشت تا درباره شخصیت حبیب و نقش او در انقلاب عاشورا، آگاهی و آشنایی بیشتری کسب کنند.
کسانی نیز که به آن گردان قدم می گذاشتند، به ویژه مبلغان روحانی، بر همان شخصیت تکیه و از او یاد می کردند. این تکرار، تلقین و تبیین، زمینه ساز انس و الفت بیشتر رزمندگان، با شخصیت کسی می شد که نام او زینت گردان یا آن مجموعه بود. به برخی از این نام ها اشاره می کنیم:
الف) لشکرها: 10 سیدالشهدا، 25 کربلا ، 31 عاشورا، 41 ثارالله، 32 انصارالحسین و 14 امام حسین.
ب) تیپ های مستقل و غیرمستقل: 44 قمر بنی هاشم، 57 ابوالفضل، 61 محرم، 10 محرم، 115 تکاوران نینوا، 27 حضرت عباس، 9 ابوالفضل، یکم ثارالله، 2 عاشورا، 3 کربلا، 79 اباعبدالله، 8 محرم، نینوا، (ناو تیپ) فرات، 2 کربلا و 3 عاشورا.1
ج) گردان ها: علی اکبر از لشکر 10 سیدالشهدا، زهیر از لشکر 10 سیدالشهدا، علی اکبر از لشکر 31 عاشورا و لشکر 10 سیدالشهدا، قمر بنی هاشم از لشکر 10 سیدالشهدا، حبیب بن مظاهر از لشکر 27 حضرت رسول، مسلم از لشکر 27 حضرت رسول، عاشورا از لشکر 6 ویژه پاسداران، امام حسین از لشکر 8 نجف، زینب از لشکر 10 سیدالشهدا، ابوالفضل از تیپ امیرالمومنین بوشهر، امام حسین از لشکر 110 خاتم الانبیا، بریر از لشکر 10 سیدالشهدا، امام حسین از لشکر 27 روح الله، امام حسین از تیپ حر، 61 علقمه از لشکر 27 حضرت رسول، ذوالجناح و راکبان کربلا.
مناطق آزاد شده و محورهای عملیاتی در طول سال های دفاع مقدس نیز اغلب نام هایی به خود می گرفتند که با فرهنگ عاشورا پیوند داشت؛ مانند محور کربلا، محور عاشورا، محور امام حسین (ع)، محور زین العابدین (نزدیک هویزه) و ...2.
گاهی نام رزمندگان، در لشکرها و گردان ها و گروهان ها و حتی دسته ها، پیوندی خاص با نام مجموعه می یافت؛ مانند نام شهید حسین خرازی، فرمانده شجاع لشکر امام حسین که با نام لشکرش، الهام بخش شعارها و سخن ها، قبل و پس از شهادتش شده بود.
گاهی رزمندگان در انتخاب واحد رزمی، تناسب نام خود را با واحد مربوط لحاظ می کردند؛ برای مثال، اکبر یا علی اکبر یا حبیب در گردان حبیب. دقائق و ظرائف دیگری نیز در این میان هست که میزان عشق و ایمان رزمندگان را به کربلا و فرهنگ عاشورا، نشان می دهد.
نام لشکرها، تیپ ها، گردان ها و گروهان ها بر روحیات، بافت مجموعه، شعارها و حتی نام افراد، اثر داشت؛ برای مثال، حبیب گردان حبیب، پیرترین چهره بود . در این گردان، برای صلوات فرستادن، می گفتند: بر «حبیب» خدا، محمد مصطفی، صلوات(با تاکید بر حبیب). در لشکر سیدالشهدا، امام حسین علیه السلام بیشتر با عنوان سیدالشهدا مطرح می شد و در گردان ابوالفضل، تیپ ابوالفضل یا گردان قمر بنی هاشم، شعار صبح گاهی و سوگند ها به نام ابوالفضل بود و بیشترین روضه ها نیز به نام قمر بنی هاشم و ابوالفضل خوانده می شد.
در جبهه، سنگرهای جمعی و حتی انفرادی، اغلب به نام اباعبدالله متبرک می شد. تقدس و حرمت این نام، بیش از هر چیز، پاس داشته می شد. نمازخانه ها و «حسینیه»ها، نه تنها محفل و مجلس یاد اباعبدالله و مصائب عاشورا بود، بلکه نام و عنوان های کربلایی را همراه داشت؛ مانند حسینیه عاشقان کربلا و حسینیه ابوالفضل. نام شهیدان نیز بر پیشانی مساجد و حسینیه ها می نشست. مسجد ها و حسینیه های هر گردان، گروهان و دسته ای، به نام شهیدان همان گردان و گروهان، به ویژه به نام فرماندهان شهید، نام گذاری می شد.
در ایام محرم، جز مسجد، تکیه نیز برپا می شد. تکایا، هماره عنوان شهیدان کربلا را داشتند؛ مانند تکیه علی اکبر، تکیه ابوالفضل، تکیه قاسم و ... .
پادگان ها و قرارگاه ها که برخی مانند پادگان دوکوهه و قرارگاه کربلا، هنوز میعادگاه و کعبه عشاق و زیارتگاه مسافران به جبهه ها هستند نیز از نمادها، نمودها و نام های عاشورایی و جلوه گاه فرهنگ حسینی، سرشار بودند.
2. نام اعزام های سراسری
اعزام های سراسری رزمندگان اسلام و اعزام های محلی و منطقه ای، چه به لحاظ شیوه اعزام و چه به لحاظ نامی که بر پیشانی هر اعزام می درخشید، راوی عاشورا اندیشی و شوریدگی و شیفتگی به کربلا بود. کاروان ها، با بدرقه پرشکوه مردم، در طنین صلوات، زیارت عاشورا و شعارهای حماسی، راهی جبهه می شدند و در پیشاپیش آنها پرچم هایی در اهتزاز بود که عنوان هایی چون راهیان کربلا، انصارالحسین و وارثان عاشورا بر آن نقش بسته بود.
نخستین اعزام بزرگ، کاروان«راهیان کربلا» بود که در تاریخ 23/8/64 به جبهه ها اعزام شد و عملیات پیروزمندانه و افتخارآمیز والفجر 8، ره آورد آن بود. این اعزام تا فروردین 65 یعنی حدود 5 ماه، به منظور پاسداری از افتخارات و دستاوردهای این عملیات، استمرار یافت.
کاروان «قاریان کربلا»، حرکت نمادینی بود که در دی ماه 64 با اعزام 150 تن از قاریان برگزیده قرآن کریم به جبهه ها انجام شد. این کاروان در جبهه ها با تشکیل کلاس آموزش قرآن، رزمندگان را با قرائت، تفسیر، مفاهیم و مضامین قرآنی آشناتر کرد. برگزاری شب های قرآن و تداعی شب عاشورا و تلاوت قرآن اصحاب، از دیگر برنامه های این کاروان بود. درست در همان سال و همان ماه، کاروان «انصارالحسین» از شهرهای گوناگون کشور با نام های انصارالحسین، وارثان عاشورا و طلایه داران نینوایی، با بدرقه گرم و شورانگیز مردم به جبهه ها، اعزام شدند. امتداد این اعزام در روزهای دیگر نیز موجب قوت قلب رزمندگان و مایه یأس دشمن و امیدبخش مردم مؤمن و پاکبازی بود که چشم به جبهه ها و عملیات و پیروزی های رزمندگان دوخته بودند.
اعزام کاروان «وارثان عاشورا» در 26 مهرماه، «طلایه داران عاشورا» در 4 آبان و «کاروان نینوایی» در 17 آبان 65، تصویر دیگری از شور و حضور و قدرت امت اسلام و لبیک گویی به ندای امام، برای گرمی و سرزندگی جبهه ها بود.3
3. نام و رمز علمیات ها
با شروع تهاجم دشمن در 31 شهریور 59 و آغاز جنگ، عملیات چریکی، ایذایی، کلاسیک و غیرکلاسیک محدود و سپس عملیات گسترده غیرکلاسیک، آغاز شد.
اولین عملیاتی که با نام و عنوان انجام شد، عملیات «امام مهدی» در 26 اسفند ماه 59 در غرب سوسنگرد بود. از این عملیات تا عملیات «ثامن الائمه» که در تاریخ 5/7/60 انجام شد، حدود 10 عملیات محدود در جبهه های گوناگون رخ داد که عملیات های «فرمانده کل قوا، خمینی روح خدا»، «رمضان» و «شهید مدنی» از آن جمله اند. عملیات «ثامن الائمه»، اولین عملیاتی بود که رمز داشت.
این عملیات، در شمال آبادان و با رمز «نصر من الله و فتح قریب»، انجام شد و در آن، حدود 150 کیلومتر مربع از خاک خوزستان از لوث وجود دشمن پاک گردید. اولین عملیاتی که رمز آن با فرهنگ عاشورا پیوند داشت، عملیات «طریق القدس» بود که به آزادسازی شهر بستان انجامید. رمز این عملیات، «یا حسین» بود.
نام ها و عنوان های دیگر، در طول هشت سال دفاع مقدس که بر پیشانی عملیات ها وجود دارند و پیوند با فرهنگ عاشورا دارند، عبارتند از:
ـ عملیات «ام الحسنین»، در منطقه کرخه نور، در تاریخ 24/12/60.
ـ عملیات «حسین بن علی» با رمز «یا جواد الائمه»، در منطقه میمک، در تاریخ 26/6/61.
ـ عملیات «مسلم بن عقیل» با رمز «یا اباالفضل العباس»، در غرب سومار، در تاریخ 9/7/61.
ـ عملیات«محرم» با رمز «یا زینب»، در منطقه عملیاتی شرهانی، زبیدات و بیات، در تاریخ 10/8/61.
ـ عملیات میمک با رمز «یا اباعبدالله الحسین»، در ارتفاعات مرزی میمک، در تاریخ 25/7/63.
ـ عملیات «عاشورای 1»، در منطقه عملیاتی تکاب و صائین دژ، در شمال کردستان، در تاریخ 23/5/64.
ـ عملیات «عاشورای 2» با رمز «یا مهدی ادرکنی»، در جنوب مهران، در تاریخ 24/5/64.
ـ عملیات «عاشورای 3» با رمز «یا سیدالشهدا»، در شمال فکه، در تاریخ 25/5/64.
ـ عملیات «عاشورای 4»، در غرب دریاچه ام النعاج، در هورالهویزه، در تاریخ 30/7/64.
ـ عملیات «کربلای 1» با رمز «یا اباالفضل العباس ادرکنی»، در منطقه مهران، در تاریخ 10/4/65.
ـ عملیات «کربلای 2» با رمز «یا اباعبدالله الحسین»، در منطقه عمومی حاج عمران، در تاریخ 10/6/65.
ـ عملیات «کربلای 3» با رمز «حسبنا الله و نعم الوکیل»، در تاریخ 11/6/65.
ـ عملیات نامنظم فتح 1 با رمز «یا زینب»، در تاریخ 19/7/65.
ـ عملیات «کربلای 4» با رمز «محمد رسول الله»، در غرب اروند رود، در تاریخ 3/10/65.
ـ عملیات «کربلای 5» با رمز «یا زهرا»، در منطقه شلمچه و شرق بصره، در تاریخ 19/10/65.
ـ عملیات «کربلای 6» با رمز «یا فاطمه الزهرا»، در شمال سومار، در تاریخ 23/10/65.
ـ عملیات «کربلای 7»، در حاج عمران، در تاریخ 12/12/65.
ـ عملیات «کربلای 8» با رمز «یا صاحب الزمان»، در شرق بصره، در تاریخ 18/1/66.
ـ عملیات «کربلای 9» با رمز «یا مهدی ادرکنی»، در منطقه قصر شیرین، در تاریخ 20/1/66.
ـ عملیات «کربلای 10» با رمز «یا صاحب الزمان ادرکنی»، در منطقه ماووت عراق، در تاریخ 30/1/66.
ـ عملیات نصر2 با رمز «یا حسین مظلوم»، در میمک، در تاریخ 13/3/66.
ـ عملیات نصر 6 با رمز «یا اباعبدالله الحسین»، در میمک، در تاریخ 10/5/66.
ـ عملیات فتح 10 با رمز «یا اباعبدالله الحسین»، در شمال اربیل عراق، در تاریخ 13/6/66.
ـ عملیات نامنظم ظفر2 با رمز «لبیک یا حسین»، در شهر کفری از استان کرکوک عراق، در تاریخ 12/7/66.
ـ عملیات بیت المقدس 4 با رمز «یا اباعبدالله»، در منطقه سلیمانیه عراق، در تاریخ 6/1/67.
ـ عملیات بیت المقدس 5 با رمز «یا اباعبدالله الحسین»، در منطقه عمومی پنجوین، در تاریخ 23/3/67.
ـ عملیات بیت المقدس 7 با رمز «یا اباعبدالله الحسین»، در منطقه عمومی شلمچه، در تاریخ 23/3/67.
از مجموع 95 عملیات کوچک و بزرگ دفاع مقدس (از عملیات امام مهدی در تاریخ 26/12/59 تا عملیات مرصاد در تاریخ 5/5/67، 27 عملیات، نام یا رمز و یا نام و رمز عاشورایی و کربلایی داشته اند که از این تعداد، نام 19 عملیات و رمز 14 عملیات، عاشورایی بود.
این نام گذاری ها، از ارادت، ایمان و معرفت عاشورایی سرچشمه می گیرند و گواه آنند که نام حسین، عاشورا و کربلایش، الهام بخش، راهنما و پشتوانه روحی و فکری هشت سال دفاع مقدس بوده است.
این نشان که احترام به حقوق دیگران و ادای آن یکی از اساسی‌ترین اهداف ادیان آسمانی است. قرآن کریم در آیات بسیاری مؤمنان را چه در باب مسائل اقتصادی و چه در باب حقوق اجتماعی و… دعوت به احترام به حقوق مردم نموده است. در اینجا تنها به دو نمونه از این آیات اشاره می‌نماییم.
«یا أیّها الّذین آمنوا لا تَأْکُلُوا أَمْوالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْباطِلِ»؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید اموال یکدیگر را از طرق نامشروع و غلط و باطل نخورید»؛[۲]یعنی، هرگونه تصرف در مال دیگری که بدون حق و بدون مجوز منطقی و عقلانی بوده باشد ممنوع شناخته شده است.
قرآن کریم، به هنگام نکوهش از قوم یهود و ذکر اعمال زشت آنان می‌فرماید: «…وَ أَکْلِهِمْ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ…»؛[۳]آنان در اموال مردم بدون مجوز و به ناحق تصرف می‌کردند. (ناگفته پیداست که مراد از اکل و خوردن، در این آیه کنایه از هرگونه تصرف است خواه به صورت خوردن معمولی باشد یا پوشیدن و یا سکونت و یا غیر آن و چنین تعبیری در زبان فارسی نیز رایج است).
بنابراین، هرگونه تجاوز، تقلب، غش، معاملات ربوی، رشوه، خرید و فروش اجناسی که فایده منطقی و عقلانی در آنها نباشد، خرید و فروش وسایل فساد و گناه، در تحت این قانون کلی قرار دارند.
در کتب روایی نیز توجه فراوانی به حق الناس شده است. به طوری که اگر تمام روایات مربوطه جمع بندی شود، چندین جلد کتاب خواهد شد. امّا در اینجا به چند نمونه از روایات اشاره می‌شود.
حضرت علی ـ علیه السّلام ـ می‌فرماید: «اَمّا الظّلم الّذی لا یُترکُ، فَظلمُ العباد بَعضُهُم بعضاً؛ امّا ظلمی که بخشوده نمی‌شود ظلمی است که بعضی از بندگان خدا بر بعض دیگر می‌کنند.»[۴]
و در روایت دیگری آن حضرت حتی ادای حق الناس را از حق الله مهم‌تر دانسته و می‌فرماید: «جَعلَ الله سُبحانه حُقوقُ عبادِهِ مُقدّمةً علَی حُقُوقهِ فَمنْ قامَ بِحقُوقُ عبادالله کانَ ذلک مؤدّیاً الی القیامِ بِحقوقِ الله؛ خداوند حقوق بندگانش را مقدم بر حقوق خود قرار داده و کسی که حقوق بندگانش را رعایت کند حقوق الهی را نیز رعایت خواهد کرد».[۵]
حدود و موارد حق الناس
باید گفت بر اساس آیات و روایات اسلامی، مردم ومؤمنان دارای سه نوع حق و احترام می‌باشند.
۱٫ احترام به مال مردم
در دیدگاه اسلامی، مال و دارایی مؤمن و گاهی اموال دیگران محترم است ومصونیت دارد و اتلاف و تجاوز در آن مجاز نیست. بنابراین، اگر کسی از راه ربا، رشوه، فریبکاری، سرقت و بالاخره هرگونه تصرف نامشروع، مالی را از کسی خورده باشد، باید به تحصیل رضایت صاحب مال و یا باز پس دادن آن مال اقدام نماید.
۲٫ احترام جان مردم
جان مسلمان از نظر اسلام حرمت خاصی دارد بنابراین هیچ کس نمی‌تواند به جان مسلمان، لطمه‌ای از قبیل ضرب و جرح وارد آورد یا با دادن غذای فاسد و مسموم و یا اعتیاد به مواد مخدر و یا هر چیز دیگری، سلامتی کسی را به خطر اندازد. بنابراین احترام به جان و بدن و سلامتی افراد، تا آن حدّ مورد اهمیت و مؤاخذه است که حتی خداوند هم از آن صرف نظر نمی‌کند! امام علی ـ علیه السّلام ـ فرمود: خداوند می‌فرماید: «به عزّت و جلال خودم سوگند، از ظلم هیچ ظالمی نخواهم گذشت، اگر چه به اندازه دست بر دست زدنی باشد، یا با فشار دادن دستی از روی ستم، محقق شده باشد».[۶]
علاوه بر احترام و حرمت جسم و بدن دیگران، انسان نمی‌تواند با ترساندن و اندوهگین ساختن، آزردن و خلاصه هر گونه ضربه به اعصاب و روان دیگران موجبات ناراحتی آنان را فراهم نماید،درغیر این صورت باید همه ضربه‌ها و خسارت‌های وارده را جبران نماید. و اگر چنین نکند، در دنیا و آخرت کیفر کردار ناروای خویش را خواهد دید.
۳٫ حفظ آبروی دیگران و احترام به آن
عرض و آبروی افراد هم، دارای حرمت و مصونیت فوق العاده‌ای است و از موارد حق الناس به شمار می‌آید. بنابراین انسان نمی‌تواند به وسیله غیبت، تهمت، افشاگری و هرگونه رفتار دیگری، به آبرو و حیثیت دیگری ضربه و آسیبی وارد نماید، زیرا در غیر این صورت مرتکب ظلم بزرگی در حق او شده که باید به جبران آن بپردازد. چنان که امام صادق ـ علیه السّلام ـ می‌فرماید: «مَن کسَرَ مؤمِناً فَعلَیْه جَبْرُهُ؛ هر کس حیثیت مؤمنی را بشکند، بر او واجب است که آن را جبران نماید».[۷]
نتیجه گیری:
حاصل آن که حق الناس از نظر اسلام دارای گسترة وسیعی می‌باشد. به عبارتی حق الناس در همه ابواب فقه وجود دارد و می‌توان گفت که بابی از ابواب فقه اسلامی نیست، مگر اینکه مسایل فراوانی در زمینه حق الناس وجود دارد. پس باید دانست که جامعه بر عهدة هر یک از اعضای خود حقوقی دارد که همگی به احترام و ادای آن موظفند وعمل به آنچه آدمی، خود انتظار انجام آن را از دیگران دارد، پایین‌ترین درجه آن است. چنان که از امام صادق ـ علیه السّلام ـ درباره حق مؤمن بر مؤمن سؤال شد، آن حضرت فرمود: «… اَیْسَرُ حَقٍّ مِنها اَنْ تُحبُّ لِنفْسِکَ و تَکْرهُ لهُ ما تَکرَهُ لِنَفْسِکَ…؛ کم‌ترین میزان حقوق برادرت بر تو آن است که آنچه را برای خودت دوست می‌داری برای او نیز دوست بداری و آنچه را برای خودت نمی‌پسندی، برای او نپسندی.
http://mkhakpour9.persianblog.ir
=========
آقای مسئول به چه حقی ۲۵ سال است که حقوق رزمندگان و جانبازان زیر ۲۵ ٪ را نمی دهی .
رزمنده ؛ ایران زمین را با خون خود خریده است . چرا این همه زمین باشد و رزمنده خانه نداشته باشد .
همه ایران به رزمندگان بدهکارند .
و شما به رزمندگان بدهکارید .
مگر می شود رزمنده ای که سالها در جنگ بوده و حالا که در جنگ پبروز شده . بدون حقوق و بدون مسکن و بدون معیشت به امان خدا رها شود و مشکل غم نان باشد .
به خود آیید و بدهکاری خودتان و ملت ایران را به رزمندگان و جانبازان زیر ۲۵ ٪ بپردازید .
( که جانباز زیر ۲۵ ٪ من در آوردی است و همه جانبازان باید که حقوق و معیشت بگیرند و این تبعیض و ظلم را پایان دهید )
چرا یک رزمنده برای معیشت خود شب و روز گریان باشد .
http://mkhakpour9.persianblog.ir
وقتی به 75 میلیون نفر یعنی به همه جمعیت ایران حقوق می دهیم چه دلیلی دارد که حق الناس مستمری حقوق رزمندگان و جانبازان زیر 25 ٪ را ندهیم .
آیا دلیلی بالاتر از این که مخالف پیروزی و رشادت رزمندگان اسلام و ایران هستیم و رزمندگان را به حاشیه راندیم : تا عدالت را برقرار نکنیم . و جامعه ای رانتی داشته باشیم .
و اما ما باید بخواهیم که حقوق رزمندگان و جانبازان زیر25% متناسب با قوانین سایر کشور ها یعنی مبلغی در حدود 250 دلار در ماه تعیین گردد .
تصويب لايحه ارائه خدمات به رزمندگان بسيجي
در بند «ط» ماده (44) قانون برنامه پنجم توسعه، چنین حکم شده است که دولت نسبت به ساماندهی و برقراری مستمری بسیجیان و رزمندگان معسر دوران دفاع مقدس اعم از بسیجیان تحت فرماندهی سپاه پاسداران، کمیته انقلاب اسلامی و جهاد سازندگی اقدام نماید.
اما با گذشت بیش از یک سال از شروع این برنامه، هنوز اقدام جدی در این خصوص صورت نپذیرفته و حتی در قانون جامع خدمات‌رسانی به ایثارگران نیز این مهم مغفول مانده است. در طرح حاضر سعی شده تا با بازنگری در بند مزبور، سازوکار اجرای آن فراهم گردد. به نظر می‌رسد بند «ط» ماده (44) خود به تنهایی گویا و کافی بوده و از طریق تصویب آیین‌نامه توسط دولت قابل اجرا باشد.
سابقه قانونی
در قانون بودجه سال 1390 در ردیف 2-550000 قانونگذار کمک به رزمندگان معسر دارای بیش از یک سال حضور در جبهه و جانبازان معسر بین 5 تا 24 درصد را مدنظر قرار داده و مبلغی معادل ششصد میلیارد ریال را به اجرای آن اختصاص داده است. همچنین در قانون بودجه سال 1391 نیز در همین ردیف مبلغ یکهزار میلیارد ریال در این راستا تصویب شده است.
در لایحه بودجه سال 1392 اعتبارات اجرای این بند ذیل ردیف‌های وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح به مبلغ نهصد و هشتاد میلیارد ریال پیشنهاد و به تصویب رسید. همچنین در مصوبات کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی ذیل جدول 19 (توزیع اعتبارات موضوع در بند «3-13» قانون بودجه) در ردیف 5 با عنوان رزمندگان معسر (وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح) مبلغ چهار هزار میلیارد ریال به این موضوع اختصاص داده شده است.
نقاط قوت
مسلماً عدم حضور رزمندگان هشت سال دفاع مقدس در کنار خانواده‌هایشان ضررها و نقصان‌های مالی و اقتصادی را متوجه ایشان نموده و همچنین بسیاری از عوارض ناشی از جنگ پس از این دوران و به مرور زمان ایجاد شده که برخی از آنها از طریق کمیسیون‌های پزشکی بنیاد شهید و امور ایثارگران قابل اثبات و پیگیری نمی‌باشد، فلذا این قشر را در ادامه فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی معمول دچار مشکل می‌نماید؛ بنابراین لحاظ کردن مستمری برای رزمندگان معسر در جهت حمایت از ایشان امری ضروری به نظر می‌رسد.
http://mkhakpour9.persianblog.ir