به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛  رضا ایرانمنش جانباز و بازیگر پیشکسوت دفاع مقدس می گوید: وضع سینمای ما خوب نیست و علت این امر آن است که همه‌چیز در دست بخش خصوصی است؛ در چنین شرایطی، تصمیم‌گیرنده کسی است که عالمانه و کارشناسانه فکر نمی‌کند بلکه تنها به این فکر می‌کند که اکنون مردم چه می‌پسندند؟ با خود فکر می‌کنند حالا که فلان سریال ترکی طرفدار دارد باید مثل آن را بسازند! می‌گویند اصغر فرهادی چگونه اسکار گرفت؟ ما هم برویم و در همان تم فیلم بسازیم!

وقتی این تفکر حاکم شود، مطمئنا ما نمی‌توانیم وضعیت خوبی داشته باشیم. همه‌ اقدامات مسئولان صرفا در شعار خلاصه می‌شود و در ما عمل چیزی نمی‌بینیم. صرفا می‌گویند برای مقابله با تهاجم فرهنگی کار کنید؛ وقتی پی این حرف را می‌گیری و می‌روی که کار کنی، مدتی تو را معطل می‌کنند و آن‌قدر می‌دوانند تا خسته شوی! این است دکان و دستگاه!

وقتی ما کار می‌کردیم، شهرک سینمای دفاع مقدس یک بیابان بود. آن‌جا را تشکیل دادند که کارهای جنگی فاخر در آن انجام شود اما اکنون به یک مغازه تبدیل شده است! بلکه به یک دکان و دستگاه برای یک اداره خاص تبدیل شده است. ساخت کار جنگی به خودی خود آن‌قدر مشکلات هزینه‌ای و امکاناتی دارد که اصلا فیلمسازی به این سمت نمی‌رود!


باید به فیلم‌های جنگی سوبسید تعلق بگیرد و شرایط ویژه فیلمساز درنظر گرفته شود. من به خاطر دارم که در سال‌های 72 و 73 یکی از مسئولان حوزه هنری اعلام کرد که این نهاد به هر فیلمسازی که یک یا سکانس جنگی را در فیلمش بگنجاند، 10 یا 20 میلیون تومان کمک بلاعوض می‌کند. تشویق و ترغیب در جهت یک حرکت فرهنگی بسیار مهم است؛ به همین خاطر هم بود که در آن زمان فیلمسازان بیشتری به سوژه‌های جنگی می‌پرداختند.

من فکر نمی‌کردم روزی به این وضعیت دچار شویم و وضع از دهه هفتاد هم بدتر شود. آن زمان می‌گفتند اگر هرکسی بخواهد فیلم جنگی بسازد، کیفیت فیلم‌ها کاهش پیدا می‌کند اما من می‌گویم کاش به همان روزها و همان شرایط برگردیم. در گذشته ضعیف کار می‌کردند اما کار می‌کردند. ببینید به کجا رسیده‌ایم.