دعوت فرانسه از منافقین
یک خبر موثق از پاریس حکایت از آن دارد که سازمان امنیت داخلی فرانسه- DGSI- که زیر نظر بخش ویژه وزارت کشور فرانسه است، چند تن از اعضای سازمان منافقین را احضار کرده و از آنها خواسته است تجربیات و مشاهدات خود از سرکوب قیام شیعیان عراق موسوم به انتفاضه شعبانیه را در اختیار DGSI قرار دهند.
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ یک خبر موثق از پاریس حکایت از آن دارد که سازمان امنیت داخلی فرانسه- DGSI- که زیر نظر بخش ویژه وزارت کشور فرانسه است، چند تن از اعضای سازمان منافقین را احضار کرده و از آنها خواسته است تجربیات و مشاهدات خود از سرکوب قیام شیعیان عراق موسوم به انتفاضه شعبانیه را در اختیار DGSI قرار دهند.
این دعوت از آن جهت صورت گرفته که اعضای سازمان منافقین در جریان انتفاضه شعبانیه همراه گارد ویژه ریاست جمهوری صدام در قتل‌عام مردم عراق شرکت فعال داشته‌اند. گفتنی است بعد از حمله صدام به کویت و اشغال این کشور که با دخالت مستقیم ارتش آمریکا ناکام ماند، بین ارتش آمریکا و عراق اعلام آتش‌بس شد. در این هنگام مردم که از ظلم و ستم صدام به تنگ آمده و تلفات فراوانی را متحمل شده بودند، فرصت را مغتنم شمرده و دست به قیام زدند. قیام مردم عراق (انتفاضه شعبانیه) در همان ساعات اولیه، دامنه گسترده‌ای پیدا کرد مخصوصا آنکه بیشترین نیروی نظامی صدام از جمله گارد ویژه ریاست جمهوری به علت آتش‌بس در کویت زمینگیر شده بود و مطابق قوانین بین‌المللی تا تعیین تکلیف جنگ، اجازه جابجایی نداشت. بعد از آغاز انتفاضه مردم عراق، آمریکا که بیشتر از صدام نگران قدرت گرفتن ملت مسلمان عراق در این کشور بود، بر خلاف نص صریح قوانین بین‌المللی و صرفا برای سرکوب انتفاضه به گارد ریاست جمهوری عراق اجازه خروج از حلقه آتش‌بس داد. گارد ریاست جمهوری از بصره به کربلا و نجف و سایر شهرهای مرکزی عراق رفت و در مسیر خود به قتل عام گسترده‌ای دست زد. بیشترین کشتار در بصره و نجف‌‌اشرف که کانون اصلی قیام بود صورت گرفت و قیام مردم عراق با وحشیانه‌ترین شکل ممکن سرکوب شد.
آنگونه که اسناد به دست آمده از سازمان استخبارات- سازمان اطلاعات و امنیت- عراق و مشاهدات عینی مردم نشان می‌دهد، سازمان منافقین در این قتل عام وحشیانه شرکت فعال داشته است. یک سند افشا شده از دفتر مخصوص صدام حکایت از آن دارد که یکی از ماموریت‌های منافقین گزارش تمرد‌های احتمالی گارد ریاست جمهوری به طارق عزیز و یا شخص رئیس‌جمهور عراق بوده است. فیلم و تصاویر متعددی از مشارکت منافقین در قتل‌عام مردم عراق منتشر شده است و از جمله آنها فیلمی است که منافقین را در حال پرتاب اجساد قربانیان انتفاضه به درون یک گور جمعی در بصره و اطراف نجف نشان می‌دهد.
بر اساس خبری که از مرکزیت سازمان منافقین در پاریس به بیرون درز کرده و به کیهان رسیده است، روز سه‌شنبه (۱۱ دسامبر/۲۰ آذرماه) سه تن از اعضای مرکزیت منافقین به سازمان امنیت داخلی فرانسه DGSI دعوت شده‌اند و از آنها خواسته شده تا تجربیات و مشاهدات خود را از سرکوب قیام شعبانیه۱۹۹۱ عراق به DGSI منتقل کنند. اگر چه در گزارش یاد شده به علت این دعوت و چرایی احساس نیاز سازمان امنیت داخلی فرانسه به تجربه سرکوب قیام شعبانیه اشاره‌ای نشده است ولی برخی از اخبار پیرامونی می‌تواند از فاجعه‌ای حکایت کند که دولت فرانسه برای مقابله با جنبش جلیقه زردها تدارک دیده است.
روز سه‌شنبه ۲۷ آذرماه -۱۹ دسامبر- روزنامه انگلیسی «دیلی‌میل» در وب سایت خود اعلام کرد که پلیس فرانسه قصد دارد از سلاح شیمیایی به عنوان آخرین و موثرترین راه‌حل برای مقابله با جنبش جلیقه زردها استفاده کند. دیلی‌میل می‌نویسد؛
«پلیس فرانسه در حال آماده‌سازی مقدماتی است که بتواند به‌طور محدود از سلاح‌های شیمیایی به عنوان آخرین راه مقابله با جلیقه‌زردها استفاده کند. بر اساس این گزارش قرار است تجهیزات مربوط به این تسلیحات در اطراف ساختمان‌های مهم فرانسه مثل کاخ ریاست جمهوری مستقر شوند. به گفته افسران ارشد پلیس فرانسه، این تجهیزات وسایلی هستند که می‌توانند تنها در ظرف ۱۰ ثانیه منطقه‌ای به وسعت 6 زمین فوتبال را پر از گازهای شیمیایی کنند»
اکنون جای این سؤال است که آیا نباید دولت فرانسه به علت بهره‌گیری از تروریست‌ها و به‌کارگیری سلاح‌های شیمیایی در فهرست حامیان گروه‌های تروریست و جنایتکاران جنگی قرار گیرد؟! از سازمان ملل که رژیم قرون وسطایی و جرثومه جنایات ضد بشری را به ریاست کمیته حقوق بشر! این سازمان برمی‌گزیند انتظاری نمی‌رود! ولی وزارت خارجه کشورمان چرا در مقابل این جنایات مهر سکوت بر لب زده و زبان به کام و قلم به نیام کشیده است؟! و این درحالی است که وزارت خارجه فرانسه به گونه‌ای که انگار نه انگار دست به چنین جنایاتی زده است، جمهوری اسلامی ایران را به خاطر بازداشت یک جاسوس مورد اعتراض نیز قرار داده و به نقض حقوق بشر! متهم می‌کند!
