رئیسجمهور به جای کنایهگویی به وزرا در فضای عمومی و رسانهای، اختلافات را در داخل کابینه حل کند.
به گزارش شهدای ایران، وبسایت «الف» با اشاره به کنایهگوییهای چندباره روحانی خطاب به وزرای خود نوشت: حسن روحانی، در سخنرانیهای اخیر خود از تریبون عمومی برخی وزرای کابینه را مورد انتقاد قرار میدهد و آنها را با القابی مانند ناامید، محافظهکار و نداشتن جسارت خطاب میکند.
رئیسجمهور در روز کارگر، برخی وزرای خود را ناامید خواند. او در اولین روز اردیبهشت نیز طی سخنانی در نشست هماندیشی مدیران ارشد دولت ضمن انتقاد از برخی مدیران و وزرا از آنچه سکوت و ترس آنها مینامید انتقاد کرد.
اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیسجمهور نیز 3 ماه قبل هشدار بیانگیزه شدن برخی مدیران را داده و گفته بود: «هرکس هم که حس میکند توان مدیریت در این شرایط را ندارد بهتر است میدان را به افراد دیگر که امید و انگیزه دارند، بسپارد.»
اگرچه شاید انتقاد علنی از وزرا میتواند موجبات ایجاد فشار افکار عمومی برای تحرک وزرا و مدیران کمکار و ناامید را فراهم آورد اما به نظر میرسد موضوع اساسی آن است که سخنان روحانی و جهانگیری از جهات مهمتری ناامیدکننده میباشد.
اولین سوالی که میتوان درباره سخنان اخیر رئیسجمهور مطرح کرد این است که آیا رئیسجمهور و معاون اول نمیتوانند انتقادات خود را نسبت به وزرا و مدیران در همان جلسات کابینه مطرح کنند. همچنین اگر واقعا روحانی از عملکرد برخی وزرای خود ناراضی میباشد؛ چرا چنین مدیرانی را توبیخ نمیکند، مورد بازخواست قرار نمیدهد و آنها را برکنار نمیکند.
درواقع اگر تا همین الان هم برخی وزرا عملکرد ضعیفی داشتهاند که حتما اینگونه بوده مسئولیت آنها علاوه بر شخص وزیر با رئیسجمهور نیز میباشد و روحانی باید پاسخگوی مردم در این زمینه باشد. به خصوص این که مردم در حال حاضر با مشکلات عدیدهای مواجه میباشند و بدون شک نیاز به مدیران جهادی و کارآمد بیش از پیش احساس میشود.
از سوی دیگر القای بیتحرکی و ناامیدی وزرا در تریبون عمومی میتواند کل کابینه را زیر سوال ببرد؛ چراکه دقیقا مخاطب سخنان رئیسجمهور مشخص نیست کدام وزیر و مدیر است و از سوی دیگر موجب یأس و ناامیدی مردم خواهد شد. فراموش نشود هنوز یک سال از دولت دوازدهم نگذشته و اگر چنین روحیهای بر وزرای دولت حاکم شده، مشخص نیست چگونه این وزرا میتوانند تا سه سال دیگر حداقل وظایف عادی و روزانه خود را انجام دهند.
البته نمایندگان مجلس شورای اسلامی براساس قانون میتوانند از عملکرد وزرا سوال نمایند و یا آنها را استیضاح کنند اما در اواخر اسفند ماه که سه نفر از وزرای دولت استیضاح شدند، اگرچه حرف و حدیثهای فراوانی پیش آمد اما درنهایت دولت از توان خود برای حفظ این وزرا استفاده کرد. بنابراین این سوال پیش میآید که دقیقا وزرای مدنظر رئیسجمهور و معاون اول چه کسانی میباشند؛ چرا که فعلا تمام وزرای دولت را میتوان مخاطب سخنان رئیسجمهور دانست.
رئیسجمهور در روز کارگر، برخی وزرای خود را ناامید خواند. او در اولین روز اردیبهشت نیز طی سخنانی در نشست هماندیشی مدیران ارشد دولت ضمن انتقاد از برخی مدیران و وزرا از آنچه سکوت و ترس آنها مینامید انتقاد کرد.
اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیسجمهور نیز 3 ماه قبل هشدار بیانگیزه شدن برخی مدیران را داده و گفته بود: «هرکس هم که حس میکند توان مدیریت در این شرایط را ندارد بهتر است میدان را به افراد دیگر که امید و انگیزه دارند، بسپارد.»
اگرچه شاید انتقاد علنی از وزرا میتواند موجبات ایجاد فشار افکار عمومی برای تحرک وزرا و مدیران کمکار و ناامید را فراهم آورد اما به نظر میرسد موضوع اساسی آن است که سخنان روحانی و جهانگیری از جهات مهمتری ناامیدکننده میباشد.
اولین سوالی که میتوان درباره سخنان اخیر رئیسجمهور مطرح کرد این است که آیا رئیسجمهور و معاون اول نمیتوانند انتقادات خود را نسبت به وزرا و مدیران در همان جلسات کابینه مطرح کنند. همچنین اگر واقعا روحانی از عملکرد برخی وزرای خود ناراضی میباشد؛ چرا چنین مدیرانی را توبیخ نمیکند، مورد بازخواست قرار نمیدهد و آنها را برکنار نمیکند.
درواقع اگر تا همین الان هم برخی وزرا عملکرد ضعیفی داشتهاند که حتما اینگونه بوده مسئولیت آنها علاوه بر شخص وزیر با رئیسجمهور نیز میباشد و روحانی باید پاسخگوی مردم در این زمینه باشد. به خصوص این که مردم در حال حاضر با مشکلات عدیدهای مواجه میباشند و بدون شک نیاز به مدیران جهادی و کارآمد بیش از پیش احساس میشود.
از سوی دیگر القای بیتحرکی و ناامیدی وزرا در تریبون عمومی میتواند کل کابینه را زیر سوال ببرد؛ چراکه دقیقا مخاطب سخنان رئیسجمهور مشخص نیست کدام وزیر و مدیر است و از سوی دیگر موجب یأس و ناامیدی مردم خواهد شد. فراموش نشود هنوز یک سال از دولت دوازدهم نگذشته و اگر چنین روحیهای بر وزرای دولت حاکم شده، مشخص نیست چگونه این وزرا میتوانند تا سه سال دیگر حداقل وظایف عادی و روزانه خود را انجام دهند.
البته نمایندگان مجلس شورای اسلامی براساس قانون میتوانند از عملکرد وزرا سوال نمایند و یا آنها را استیضاح کنند اما در اواخر اسفند ماه که سه نفر از وزرای دولت استیضاح شدند، اگرچه حرف و حدیثهای فراوانی پیش آمد اما درنهایت دولت از توان خود برای حفظ این وزرا استفاده کرد. بنابراین این سوال پیش میآید که دقیقا وزرای مدنظر رئیسجمهور و معاون اول چه کسانی میباشند؛ چرا که فعلا تمام وزرای دولت را میتوان مخاطب سخنان رئیسجمهور دانست.
برجام حکم جنازه را پیدا کرده است. چرا دولتیها توقع دارند که این جنازه بلند شود و حرکت بکند. برجام کلاه گشادی بود که سر ایران رفت و دولت باید بابت آن از مردم عذرخواهی بکند.
هیچکس در هیچچیز نمیتواند ملت را به آینده نگران کند جز تناقضگویی مسئولان امر. این مسئله ویژه در قضیه برجام و دستاوردهای خیالی آن بروز جدی پیدا کرد.
وقتی در انتخاباتی مثل دو انتخابات اخیر پول تعیینکننده لیست نامزدها باشد نتیجهاش همین قبیلهگرایی خواهد شد که شاهدش هستیم آن چیزی که برای مسئولان اهمیت ندارد مشکلات مردم است. خودمان را گول نزنیم. باید به فکر مردمسالاری واقعی باشیم.
چرا رسانه ملی پس از 4-5 سال بحث برجام با دستاوردهای تقریبا هیچ، این همه و وقت مردم و رسانه را با این همه هزینه بازهم صرف برجام بدفرجام میکند؟ دولت به کدام دستاوردهای هیچ برجام افتخار میکند؟
تا وفاداری و وابستگی یک ایرانی به دولت و نظام جنایتکار آمریکا ثابت نشود به او تابعیت آمریکا داده نخواهد شد. دستگاههای امنیتی کشور چرا نسبت به موضوع مدیران دو تابعیتی به کارگیری شده در این دولت بیتفاوت شدهاند؟ حداقل به شهدا و خونهایی که به پای این نظام ریخته شده احترام بگذارند!
از رئیس جمهور محترم تشکر میکنم که بارها جمله روز یکشنبه 97/2/9 مفهوم کاهش تورم و تک رقمی شدن، آن را حکیمانه شرح دادند! برخیها تصورشان این است که افزایش نرخ دلار و سکه به تورم ربطی دارد! از دستاوردهای مهم دولت یازدهم و دوازدهم، تک رقمی بودن نرخ تورم است که افزایش قیمتها هیچ تاثیری بر آن نخواهد داشت!
آقای روحانی مردم را چه فرض کرده است که اعلام میکند اجناس فقط 10 درصد گران شدهاند؟! شما را به خدا حرمت این لباس مقدس را حفظ کنید! دلار 3700 تومانی سر از 6 هزار تومانی درآورد! اصلا امکان دارد اجناس 10 درصد گران شده باشند؟ طلا 10 درصد گران شد؟
معاون رئیس جمهور اعلام کرد دولت مابهالتفاوت ارزی اقلام دارویی و کالاهای اساسی را به سرعت تامین میکند. سوال اینجاست، مابهالتفاوت قیمت اجناس را که خانوادهها برای جهیزیه دختران خود آماده کرده بودند و به واسطه بیتدبیری دولتیها گران شدند چه کسی باید پرداخت کند؟!
آقای ظریف در گفتوگو با شورای روابط خارجی آمریکا گویا فراموش کرده که وزیر امور خارجه ایران است و باید حافظ منافع کشور و ملت باشند نه آلسعود و شیطان بزرگ؟!
من کارگر شهرداری با ماهی یک میلیون و سیصد هزار تومان حقوق هستم. در پایان ماه به خدمات ما در معابر و خیابانها نمره میدهند و هر ماه از این حقوق ناچیز چیزی حدود 50 تا 600 هزار تومان کم میکنند در حالی که برای هیچ یک از کارمندان شهرداری تهران چنین کاری صورت نمیگیرد. آیا با این قشر زحمتکش که تا بعد از نیمه شب به جاروکردن خیابانها مشغولند سزاوار است چنین برخوردی شود؟!
هرچه جلوتر برویم انتقاد مدعیان اصلاحطلبی به آقای رئیس جمهور بیشتر خواهد شد تا بتوانند افکار عمومی را بار دیگر فریب داده و در قدرت باقی بمانند.
اخیرا متوجه شدم که برخی سنگ قبرها جابجا شده و هر مطلبی هم که افراد خواستهاند روی قبرها نوشتهاند. هیچ نظارتی هم نیست وقتی به سازمان بهشتزهرا(س) مراجعه شد، اعلام کردهاند که ما کارهای نیستیم! شهرداری تهران هم که تعطیل است. چرا بدون اجازه منسوبین میت برخی افراد خودسرانه میتوانند سنگقبرهای اشخاص را جابهجا نمایند؟!
به نماینده شهرم شیراز در مجلس شورای اسلامی عرض میکنم که به جای گریبان دریدن برای زن بیحجاب و فحاش به فکر مشکلات شیراز باشید که به مردم وعده حل آنها را دادید اما مسیری که در مجلس پی گرفتهاید خلاف آن است.
واکنش بعضی از نمایندگان مجلس به برخورد نیروی انتظامی با آن خانم بدحجاب نشانه دیگری از این است که برخی احزاب و جریانهای داخلی کشور به اصل حجاب که یکی از ضروریات دینی است اعتقادی ندارند.
مادرم تعریف میکرد به خاطر ظلم و ستمی که رضاشاه پالانی در قضیه کشف حجاب به مردم میکرد سالها از خانه بیرون نیامده است. الان یک زن فحاش در برابر اجرای قانون مزاحمت میکند و مامور قانون را مورد ضرب و شتم قرار میدهد! در همین آمریکا کسی دستور مأمور قانون را اجرا نکند پاسخش گلوله است. انصاف و وجدان کجا رفته؟
به مسئولان امر توصیه میکنم اگر برای پروژهای یا طرحی کلنگ زنی میکنند تابلوی روز شمار هم نصب شود تا مردم بدانند آن پروژه کی افتتاح می شود و پیگیر وعدههایشان باشند.
وزیر نیرو میگوید اگر صرفهجویی نکنید تابستان خاموشی داریم! همه میدانند که بیشتر مصرفها را دولتیها دارند چرا ملت باید تاوان آن را پس دهند؟! گاهی مدیری در مرخصی به سر میبرد اما کولرگازی او روشن است! اگر دولت به دخل و خرج خود سامان دهد بسیاری از مشکلات حل خواهد شد.
رسانه ملی باید رشادتهای فرزندان جان برکف ملت در نیروی انتظامی را بیشتر به تصویر بکشد تا مردم از خدمات ارزشمند این نیروی مخلص و ولایی مطلع باشند.
مجلس لایحه بودجه سال 97 را در انتهای سال قبل با چند هفته بحث و بررسی تصویب و پس از تأیید شورای نگهبان جهت اجرا به دولت ابلاغ کرد و دولت موظف است مصوبه مجلس را بیکم و کاست اجرا کند. متاسفانه مشاهده میشود که دولت در موضوعاتی مثل افزایش حقوق و دستمزدها اقدام به اجرای بخشی از آن میکند چرا مجلس با این اعمال سلیقه دولت برخورد نمیکند؟ بقیه بودجه افزایش حقوقها که دولت اجرا نمیکند در کجا هزینه میشود؟!
چرا با به کارگیری مجدد مدیران بازنشسته شرکت نفت بعد از بازنشستگی موافقت میشود؟ پس سهم جوانان در کسب جایگاه این مدیران چیست؟
خدمات مبتنی بر محتوا در همراه اول در هر دور مبلغی را در قبوض پرداختی مشترکین ثابت به خود اختصاص داده است اما مسئله این است که در ابتدا که این سیستم فعال شده هیچ تأییدی را از طرف مشترک برای فعال شدن دریافت نکرده است! از مسئولین در همراه اول تقاضا دارم به این مورد پاسخ دهند.
هیئت امنای مسجد تازه بازسازی شده خیابان 30 متری نیروی هوایی (میدان چهارگوش) مکان و اتاقی برای بسیج و فعالیت بسیجیان اختصاص ندادهاند. از مرکز رسیدگی به امور مساجد تقاضای رسیدگی داریم.