امروزه اعدام در آمریکا بسته به قوانین هر ایالت شرایط متفاوتی دارد؛ از تزریق مرگبار تا صندلی الکتریکی و اتاق گاز...
به گزارش شهدای ایران، از یونان باستان تاکنون قانون اعدام در جوامع بشری برای مقابله با جرایم سنگین اجرا شده است. در گذشته حتی برای جرم‌های کوچک هم حکم اعدام صادر می‌شد، مثل خیانت به دوست، استاد و همسر!
امروزه در بسیاری از کشورها مانند ژاپن مردم تا 80 درصد با اجرای قانون اعدام موافق هستند. اما در کشوری مانند آمریکا که حدود 60 درصد مردم با این نوع مجازات موافق‌اند، نوع و نحوه اجرای این حکم همواره در دستگاه قضایی این کشور محل بحث بوده است. در دوره‌ای مساله بر سر انتخاب بین حلق‌آویز کردن یا استفاده از اتاق گاز بود و در دهه هفتاد استفاده از روش تزریق مرگبار وارد دستگاه قضایی آمریکا شد.
آمریکا همه ساله بسیاری از کشورها را به دلیل اجرای قانون اعدام به نقض حقوق بشر محکوم می‌کند؛ این در حالی است که از 50 ایالت این کشور 31 ایالت قانون اعدام را اجرا می‌کنند.
از سال 1608 میلادی در بدو ورود اروپاییان به این سرزمین نو‌یافته، مجازات اعدام برای جرایمی مانند تجارت با سرخ پوستان، دزدی، جاسوسی و مقابله با قوانین مذهبی به اجرا درآمد. در ابتدای دهه هفتاد میلادی بیش از 14 هزار نفر حکم اعدام گرفتند و در سال 2016 نیز بیش از 2 هزار نفر در این کشور اعدام شدند.
طبق توضیحات مرکز مجازات اعدام در آمریکا، اعدام بسته به قوانین هر ایالت شرایط متفاوتی دارد؛ برخی از ایالت‌ها مانند میزوری، وایومینگ و آریزونا قانون اعدام با گاز سمی را دارند. ایالت‌های واشنگتن، نیوهمپشایر و دلاوِر قانون حلق آویز کردن، ایالت‌های آلاباما و فلوریدا قانون اعدام با صندلی الکتریکی و دو ایالت یوتا و اوکلاهاما هنوز روش منسوخ تیرباران را برای اعدام مجرمان به کار می‌برند!
اما روشی که در این کشور استفاده حداکثری دارد، تزریق مرگبار است. چرا که آنها معتقدند این نوع مرگ کمترین درد را به همراه دارد و سریع و بدون خونریزی تمام می‌شود. مجله اکونومیست در گزارشی در توضیح روش تزریق مرگبار نوشته است: «اعدام با روش تزریق مرگبار به این صورت است که ترکیبی از داروی بیهوشی عمومی به نام «توپینتال سدیم» و «پانکورونیم برومید» که داروی شل‌کننده عضلات است را به همراه «پتاسیم کلرید» که باعث توقف قلب می‌شود از طریق تزریق وریدی وارد بدن فرد می‌کنند. اما نتایج استفاده از این سه دارو اغلب فاجعه‌بار است و منجر به درد وحشتناک و طولانی شدن فرایند اعدام تا بیش از دو ساعت می‌شود.»
این مجله در ادامه با اشاره به یکی از علل خطا در این روش می‌نویسد: «آمریکا از ترکیبات مشابه نیز استفاه می‌کند. در سالهای 2010 تا 2013 به دنبال اعتراض شرکت‌های دارویی به استفاده از این دارو برای اعدام زندانیان، شرکت‌های تولیدکننده از فروش آن به دولت آمریکا خوداری کردند و از آنجایی که تهیه این دارو از کشور‌های دیگر برای آمریکا علاوه بر هزینه‌ی بالا، خطر افشا شدن آمار حقیقی اعدام با روش تزریق مرگبار را در پی داشت، آمریکا به استفاده از داروهای جایگزین روی آورد. اما در نتیجه‌ی استفاده از داروهای جایگزین مانند «اتومیدات» خطاها از قبل هم بیشتر شد. پزشکان متخصص بارها هشدار داده‌اند که این روش اعدام با داروهای بیهوشی و کشنده تنها باعث فلج شدن مجرمین می‌شود و فرایند مرگ را بسیار طولانی و دردآور می‌کند و از آنجایی که داروها باعث فلج شدن تدریجی می‌شوند مجرم توان واکنش دادن ندارد و ماموران تصور می‌کنند این روش بدون درد و آرام انجام می شود.»
پس از اعتراض متخصصین شرکت‌های داروسازی و منتقدان روش تزریق مرگبار در آمریکا، استفاده از «پنتوباربیتال» که عمدتا در بیهوشی انسان و حیوان کاربرد دارد و همچنین «میدازولام» (نوعی شل‌کننده عضلات) به عنوان جایگزین مناسب‌تر در دستور کار قرار گرفتند. اوهایو و فلوریدا در سال 2014 اولین ایالت‌هایی بودند که از این داروها برای اجرای حکم اعدام استفاده کردند.
اما دکتر گرنر، استاد جراحی بالینی کالج پزشکی دانشگاه ایالتی اوهایو معتقد است مرگ در اثر مصرف دوز بالای این داروها و یا موادی مانند «هیدورمورفین» بسیار دردناک و طولانی است. او می‌گوید اینکه در آمریکا از عوارض جانبی یک دارو از جمله احساس سوزش شدید، تشنج، توهم، حمله عصبی، استفراغ و درد عضلانی برای مرگ یک فرد استفاده می‌شود، بسیار دردناک و آزاردهنده است.
«مرکوری نیوز» روزنامه چاپ ایالت کالیفرنیا، در گزارشی مفصل با ذکر نام چندین زندانی محکوم به مرگ اعلام کرده که مرگ آنها با سه داروی کشنده از طریق تزریق وریدی نتایج بسیار متفاوتی در پی داشته است؛ به طوریکه برخی از آنها دچار درد شدید و سپس تشنج شده‌اند. همچنین این روزنامه و بسیاری دیگر از منابع از تاثیر متفاوت داروهای ترکیبی برای اجرای حکم اعدام خبر می‌‍‌دهند و معتقدند این روش بر روی تمام زندانیان تاثیر یکسان ندارد و البته تکنسین‌ها نیز برای اجرای حکم تخصص کافی نداشته و در برخی موارد هم رگ مناسبی برای تزریق دارو پیدا نمی‌کنند. این شرایط باعث رسیدن ناقص دارو به بدن فرد شده و اثرات وحشتناکی از درد و تشنج را در بدن او ایجاد می‌کند.
علاوه بر این، در روش اعدام با تزریق مرگبار که طرفدارانش آن را "انسانی‌تر" از سایر روش‌ها می‌دانند، طبق آمار دست‌کم 8 درصد نیز خطا وجود دارد. البته به اعتقاد منتقدان، آمار واقعی خطا در این روش از آنچه منتشر می‌شود به مراتب بیشتر است.
قانون اعدام با تزریق مرگبار که از سال 1977 به صورت رسمی وارد سیستم قضایی آمریکا شده است، در حال حاضر، در تمامی ایالت‌ها به عنوان "روش اول" استفاده می‌شود. با این حال، این روش مخالفان بسیاری در این کشور دارد. یک کمپین مبارزه با اعدام در آمریکا چندی پیش با استفاده از مستندات موجود در پرونده‌ی یک زندانی اعدام شده وضعیت اعدام او را شبیه‌سازی کرد تا خطاهای این روش را نشان دهد. در این ویدئو دستپاچگی و غیرمتخصص بودنِ فرد تزریق‌کننده، درد کشیدن و تشنج شدید زندانی و همچنین طولانی بودن فرآیند اعدام به وضوح قابل مشاهده بود.
* حدیث خسروی
امروزه در بسیاری از کشورها مانند ژاپن مردم تا 80 درصد با اجرای قانون اعدام موافق هستند. اما در کشوری مانند آمریکا که حدود 60 درصد مردم با این نوع مجازات موافق‌اند، نوع و نحوه اجرای این حکم همواره در دستگاه قضایی این کشور محل بحث بوده است. در دوره‌ای مساله بر سر انتخاب بین حلق‌آویز کردن یا استفاده از اتاق گاز بود و در دهه هفتاد استفاده از روش تزریق مرگبار وارد دستگاه قضایی آمریکا شد.
آمریکا همه ساله بسیاری از کشورها را به دلیل اجرای قانون اعدام به نقض حقوق بشر محکوم می‌کند؛ این در حالی است که از 50 ایالت این کشور 31 ایالت قانون اعدام را اجرا می‌کنند.
از سال 1608 میلادی در بدو ورود اروپاییان به این سرزمین نو‌یافته، مجازات اعدام برای جرایمی مانند تجارت با سرخ پوستان، دزدی، جاسوسی و مقابله با قوانین مذهبی به اجرا درآمد. در ابتدای دهه هفتاد میلادی بیش از 14 هزار نفر حکم اعدام گرفتند و در سال 2016 نیز بیش از 2 هزار نفر در این کشور اعدام شدند.
طبق توضیحات مرکز مجازات اعدام در آمریکا، اعدام بسته به قوانین هر ایالت شرایط متفاوتی دارد؛ برخی از ایالت‌ها مانند میزوری، وایومینگ و آریزونا قانون اعدام با گاز سمی را دارند. ایالت‌های واشنگتن، نیوهمپشایر و دلاوِر قانون حلق آویز کردن، ایالت‌های آلاباما و فلوریدا قانون اعدام با صندلی الکتریکی و دو ایالت یوتا و اوکلاهاما هنوز روش منسوخ تیرباران را برای اعدام مجرمان به کار می‌برند!
اما روشی که در این کشور استفاده حداکثری دارد، تزریق مرگبار است. چرا که آنها معتقدند این نوع مرگ کمترین درد را به همراه دارد و سریع و بدون خونریزی تمام می‌شود. مجله اکونومیست در گزارشی در توضیح روش تزریق مرگبار نوشته است: «اعدام با روش تزریق مرگبار به این صورت است که ترکیبی از داروی بیهوشی عمومی به نام «توپینتال سدیم» و «پانکورونیم برومید» که داروی شل‌کننده عضلات است را به همراه «پتاسیم کلرید» که باعث توقف قلب می‌شود از طریق تزریق وریدی وارد بدن فرد می‌کنند. اما نتایج استفاده از این سه دارو اغلب فاجعه‌بار است و منجر به درد وحشتناک و طولانی شدن فرایند اعدام تا بیش از دو ساعت می‌شود.»
این مجله در ادامه با اشاره به یکی از علل خطا در این روش می‌نویسد: «آمریکا از ترکیبات مشابه نیز استفاه می‌کند. در سالهای 2010 تا 2013 به دنبال اعتراض شرکت‌های دارویی به استفاده از این دارو برای اعدام زندانیان، شرکت‌های تولیدکننده از فروش آن به دولت آمریکا خوداری کردند و از آنجایی که تهیه این دارو از کشور‌های دیگر برای آمریکا علاوه بر هزینه‌ی بالا، خطر افشا شدن آمار حقیقی اعدام با روش تزریق مرگبار را در پی داشت، آمریکا به استفاده از داروهای جایگزین روی آورد. اما در نتیجه‌ی استفاده از داروهای جایگزین مانند «اتومیدات» خطاها از قبل هم بیشتر شد. پزشکان متخصص بارها هشدار داده‌اند که این روش اعدام با داروهای بیهوشی و کشنده تنها باعث فلج شدن مجرمین می‌شود و فرایند مرگ را بسیار طولانی و دردآور می‌کند و از آنجایی که داروها باعث فلج شدن تدریجی می‌شوند مجرم توان واکنش دادن ندارد و ماموران تصور می‌کنند این روش بدون درد و آرام انجام می شود.»
پس از اعتراض متخصصین شرکت‌های داروسازی و منتقدان روش تزریق مرگبار در آمریکا، استفاده از «پنتوباربیتال» که عمدتا در بیهوشی انسان و حیوان کاربرد دارد و همچنین «میدازولام» (نوعی شل‌کننده عضلات) به عنوان جایگزین مناسب‌تر در دستور کار قرار گرفتند. اوهایو و فلوریدا در سال 2014 اولین ایالت‌هایی بودند که از این داروها برای اجرای حکم اعدام استفاده کردند.
اما دکتر گرنر، استاد جراحی بالینی کالج پزشکی دانشگاه ایالتی اوهایو معتقد است مرگ در اثر مصرف دوز بالای این داروها و یا موادی مانند «هیدورمورفین» بسیار دردناک و طولانی است. او می‌گوید اینکه در آمریکا از عوارض جانبی یک دارو از جمله احساس سوزش شدید، تشنج، توهم، حمله عصبی، استفراغ و درد عضلانی برای مرگ یک فرد استفاده می‌شود، بسیار دردناک و آزاردهنده است.
«مرکوری نیوز» روزنامه چاپ ایالت کالیفرنیا، در گزارشی مفصل با ذکر نام چندین زندانی محکوم به مرگ اعلام کرده که مرگ آنها با سه داروی کشنده از طریق تزریق وریدی نتایج بسیار متفاوتی در پی داشته است؛ به طوریکه برخی از آنها دچار درد شدید و سپس تشنج شده‌اند. همچنین این روزنامه و بسیاری دیگر از منابع از تاثیر متفاوت داروهای ترکیبی برای اجرای حکم اعدام خبر می‌‍‌دهند و معتقدند این روش بر روی تمام زندانیان تاثیر یکسان ندارد و البته تکنسین‌ها نیز برای اجرای حکم تخصص کافی نداشته و در برخی موارد هم رگ مناسبی برای تزریق دارو پیدا نمی‌کنند. این شرایط باعث رسیدن ناقص دارو به بدن فرد شده و اثرات وحشتناکی از درد و تشنج را در بدن او ایجاد می‌کند.
علاوه بر این، در روش اعدام با تزریق مرگبار که طرفدارانش آن را "انسانی‌تر" از سایر روش‌ها می‌دانند، طبق آمار دست‌کم 8 درصد نیز خطا وجود دارد. البته به اعتقاد منتقدان، آمار واقعی خطا در این روش از آنچه منتشر می‌شود به مراتب بیشتر است.
قانون اعدام با تزریق مرگبار که از سال 1977 به صورت رسمی وارد سیستم قضایی آمریکا شده است، در حال حاضر، در تمامی ایالت‌ها به عنوان "روش اول" استفاده می‌شود. با این حال، این روش مخالفان بسیاری در این کشور دارد. یک کمپین مبارزه با اعدام در آمریکا چندی پیش با استفاده از مستندات موجود در پرونده‌ی یک زندانی اعدام شده وضعیت اعدام او را شبیه‌سازی کرد تا خطاهای این روش را نشان دهد. در این ویدئو دستپاچگی و غیرمتخصص بودنِ فرد تزریق‌کننده، درد کشیدن و تشنج شدید زندانی و همچنین طولانی بودن فرآیند اعدام به وضوح قابل مشاهده بود.
* حدیث خسروی
