اصلاح طلبان هنوز از راهپیمایی های سراسری مردم علیه اغتشاگران عصبانی هستند
روزنامه بهار در یادداشتی نوشت:
شهدای ایران: «سوالی که از راهپیمایی کنندگان(علیه اغتشاشات اخیر) باید پرسید این است، حالا که مردم معترض دیگر در خیابان‌ها نیستند چه راهی برای رساندن کم و کاستی‌ها به گوش مسئولین دارید، چگونه می‌خواهید مطالبات مردم را پیگیری کنید، شرایط موجود، نارضایتی و سرخوردگی‌ها را که می‌بینید، چگونه می‌خواهید آنها را به مسئولان گوشزد کنید و بگویید حضور ما در خیابان به منزله تایید عملکرد شماها نبود؟ آیا قرار است هر وقت که مردم از شرایط ناراضی بودند و چاره‌ای به جز اعتراض کردن برای رساندن صدایشان به مسئولان نداشتند، شماها در خیابان حاضر شوید و جواب آنها را بدهید، آیا با این کار یک طرفه مخالفت با اعتراض‌ها، مسببین این نابسامانی‌ها را از پاسخگویی مبرا نمی‌کنید».واکنش اصلاح طلبان به راهپیمایی های سراسری مردم در محکومیت آشوبگری های اخیر قابل توجه است.
در ابتدا،اصلاح طلبان بدون توجه به اعتراضات معیشتی مردم، این تجمعات را به رقبای انتخاباتی روحانی نسبت داده و از آن به تسویه حساب سیاسی تعبیر کردند.اما پس از آنکه عده ای آشوبگر با موج سواری بر اعتراضات معیشتی مردم به آدم کشی و تخریب اموال عمومی روی آوردند، آنها را معترضین نامیدند و در نقش وکیل مدافع خواستار آزادی اغتشاشگران شدند.
در مرحله بعد وقتی مردم صف خود را از آشوبگران جدا کرده و آدم کشی و تخریب اموال عمومی از سوی این گروه را مجکوم کردند،اصلاح طلبان به بایکوت خبری و سانسور راهپیمایی های سراسری مردم پرداختند.اما قضیه به همین جا ختم نشد، توهین به مردم و استفاده از تعابیری همچون «نمایش خیابانی» و «واکنش شعاری و احساسی» در واکنش به راهپیمایی های سراسری علیه آشوبگران، فاز بعدی برخورد اصلاح طلبان با مردم بود.
و اما نقطه مشترک تمامی این مراحل، بی توجهی اصلاح طلبان به مشکلات معیشتی و مطالبات اقتصادی مردم است.
