شرایطی که برخی معلولان برای فرار از حواشی، معلولیتشان را کتمان یا حتی انکار می‌کنند، هستند افراد سالمی که خود را معلول جا می‌زنند تا از مزایای آن بهره‌مند شوند.
شهدای ایران: هفت سال پیش، زمانی که پلیس راهور ناجا و بهزیستی برای صدور و واگذاری پلاک ویژه معلولان به تفاهم رسیدند، همگان روزهای روشنی برای جامعه معلولان تصور می‌کردند و کمتر کسی فکر می‌کرد این اقدام قابل تقدیر، ظرف چند سال به حاشیه رفته و به مشکلی بزرگ منجر شود، اما افسوس که گاه در تبدیل اتفاقات خوب به ناخوب بسیار ماهریم!
رسیدن از رویای حضور پررنگ معلولان در جامعه به فروش امتیاز معلولیت به افراد ثروتمند یا استفاده از این امتیاز برای مسافرکشی، اتفاق ناخوبی است که در نتیجه توافق پلیس و بهزیستی بروز کرده و نه تنها تأثیر چندانی در حضور بیشتر و آزادانه تر معلولان در جامعه نداشته، که موجب بروز برخی بدبینی‌ها به پلاک معلولان هم شده است.
کافی است، چرخی در خیابان های شلوغ پایتخت بزنید و لا‌بلای انبوه خودروهای در حال تردد به دنبال پلاک های ویژه معلولان بگردید تا دستتان بیاید درباره چه مشکلی صحبت می‌کنیم؛ خودروهایی که اگرچه روی پلاکشان نماد فردی ویلچرنشین درج شده و باید راکب آنها از شمار جانبازان یا معلولان باشد، اما افرادی سالم پشت فرمانشان قرار دارند؛ افراد معلول‌نمایی که از امتیازات ویزه معلولان بهره مند هستند.
«معلول نمایی»؛ ارزانترین راهکار برای فرار از هر محدودیتی!
داستانی که البته ابعاد دیگری نیز دارد؛ نصب پلاک ویژه معلولان روی خودروهای گران قیمت که کمترین آسیب و آفت آن برای جامعه معلولان، ایجاد باورهای غلط در جامعه در خصوص این قشر است. اتفاقی بر خلاف هدف اولیه ارائه این پلاک ویژه به معلولان که همان حضور این افراد در جامعه دوشادوش دیگر شهروندان و تقویت این باور در عموم بود که «معلولیت محدودیت نیست»!
اتفاقی که در سایه پلاک فروشی رخ داده است. به این صورت که برخی معلولان با دریافت مبالغی حاضر می‌شوند امتیاز دریافت پلاک ویژه معلولان را دریافت کرده و آن را به متقاضیان بفروشند. به این صورت که خودرو به نام فرد معلول ثبت می‌شود و پلاک نیز به نام وی است اما در اصل مالک و راننده خودرو افراد دیگری هستند که این امتیاز را خریداری کرده و سند خودرو را هم با دریافت تضمین‌هایی مالی، به نوعی بی اعتبار کرده‌اند.
موضوعی که ظاهرا قانون گذار آن را پیش بینی کرده بوده، چون در قوانین راهنمایی و رانندگی ماده ای به چشم می‌خورد که حکایت از در نظر گرفتن جریمه 40 هزار تومانی برای رانندگان سالم جسمی دارد که از پلاک معلولان استفاده می‌کنند؛ جریمه‌ای که فقدان کارآمدی آن را می‌شود به وضوح در خیابان های تهران دید.
خیابان‌هایی که برخی شان در محدوده طرح ترافیک زوج و فرد واقع شده‌اند و بعضی شان مشمول طرح ترافیکی ویژه شهر هستند و از این روی، ورود به آنها برای شمار اندکی از خودروها مجاز است؛ اما خودروهای دارای پلاک معلولان می‌توانند به سادگی از محدودیت هایشان عبور کرده و حتی از امتیازاتی مانند پارک در محل ویژه پارک خودروی معلولان و جانبازان هم بهره مند شوند.
امتیازاتی که برخی معلولان برای دریافت مبالغی بعضا ناچیز آن را به افراد سودجو واگذار می‌کنند و دهن کجی آشکاری به حقوق معلولان و دیگر شهروندان است؛ اتفاقی که متأسفانه در برخورد با آن کوتاهی‌های زیادی رخ داده و از این روی، بسیار ریشه دوانده است؛ ریشه‌هایی که هر چه قطورتر می‌شوند، نگاه شهروندان بیشتری به این پلاک ویژه تغییر کرده و شرایط برای ورود معلولان به جامعه دشوارتر از قبل می‌شود.
رسیدن از رویای حضور پررنگ معلولان در جامعه به فروش امتیاز معلولیت به افراد ثروتمند یا استفاده از این امتیاز برای مسافرکشی، اتفاق ناخوبی است که در نتیجه توافق پلیس و بهزیستی بروز کرده و نه تنها تأثیر چندانی در حضور بیشتر و آزادانه تر معلولان در جامعه نداشته، که موجب بروز برخی بدبینی‌ها به پلاک معلولان هم شده است.
کافی است، چرخی در خیابان های شلوغ پایتخت بزنید و لا‌بلای انبوه خودروهای در حال تردد به دنبال پلاک های ویژه معلولان بگردید تا دستتان بیاید درباره چه مشکلی صحبت می‌کنیم؛ خودروهایی که اگرچه روی پلاکشان نماد فردی ویلچرنشین درج شده و باید راکب آنها از شمار جانبازان یا معلولان باشد، اما افرادی سالم پشت فرمانشان قرار دارند؛ افراد معلول‌نمایی که از امتیازات ویزه معلولان بهره مند هستند.
«معلول نمایی»؛ ارزانترین راهکار برای فرار از هر محدودیتی!
داستانی که البته ابعاد دیگری نیز دارد؛ نصب پلاک ویژه معلولان روی خودروهای گران قیمت که کمترین آسیب و آفت آن برای جامعه معلولان، ایجاد باورهای غلط در جامعه در خصوص این قشر است. اتفاقی بر خلاف هدف اولیه ارائه این پلاک ویژه به معلولان که همان حضور این افراد در جامعه دوشادوش دیگر شهروندان و تقویت این باور در عموم بود که «معلولیت محدودیت نیست»!
اتفاقی که در سایه پلاک فروشی رخ داده است. به این صورت که برخی معلولان با دریافت مبالغی حاضر می‌شوند امتیاز دریافت پلاک ویژه معلولان را دریافت کرده و آن را به متقاضیان بفروشند. به این صورت که خودرو به نام فرد معلول ثبت می‌شود و پلاک نیز به نام وی است اما در اصل مالک و راننده خودرو افراد دیگری هستند که این امتیاز را خریداری کرده و سند خودرو را هم با دریافت تضمین‌هایی مالی، به نوعی بی اعتبار کرده‌اند.
موضوعی که ظاهرا قانون گذار آن را پیش بینی کرده بوده، چون در قوانین راهنمایی و رانندگی ماده ای به چشم می‌خورد که حکایت از در نظر گرفتن جریمه 40 هزار تومانی برای رانندگان سالم جسمی دارد که از پلاک معلولان استفاده می‌کنند؛ جریمه‌ای که فقدان کارآمدی آن را می‌شود به وضوح در خیابان های تهران دید.
خیابان‌هایی که برخی شان در محدوده طرح ترافیک زوج و فرد واقع شده‌اند و بعضی شان مشمول طرح ترافیکی ویژه شهر هستند و از این روی، ورود به آنها برای شمار اندکی از خودروها مجاز است؛ اما خودروهای دارای پلاک معلولان می‌توانند به سادگی از محدودیت هایشان عبور کرده و حتی از امتیازاتی مانند پارک در محل ویژه پارک خودروی معلولان و جانبازان هم بهره مند شوند.
امتیازاتی که برخی معلولان برای دریافت مبالغی بعضا ناچیز آن را به افراد سودجو واگذار می‌کنند و دهن کجی آشکاری به حقوق معلولان و دیگر شهروندان است؛ اتفاقی که متأسفانه در برخورد با آن کوتاهی‌های زیادی رخ داده و از این روی، بسیار ریشه دوانده است؛ ریشه‌هایی که هر چه قطورتر می‌شوند، نگاه شهروندان بیشتری به این پلاک ویژه تغییر کرده و شرایط برای ورود معلولان به جامعه دشوارتر از قبل می‌شود.
